Cierpienia młodego Wertera

Johann Wolfgang von Goethe

5.8 /10

Ocena 5.8 na 10 możliwych
Na podstawie 252 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

5.8 /10

Ocena 5.8 na 10 możliwych
Na podstawie 252 ocen kanapowiczów

Opis

?Żegnam cię Lotto! Żegnam na zawsze!? to ostatnie słowa człowieka zakochanego, dla którego miłość stała się absolutem. Dla Wertera Lotta była całym światem. Tak kocha romantyczny kochanek, który nareszcie odnalazł bliźniaczą duszę. Niebo i piekło miłości... Uniesienia miłosne i katusze człowieka odtrąconego... Klasyczny trójkąt... Konflikt uczucia i rozumu... Czy Goethe wiedział, jak bardzo swoim utworem wpłynie na świadomość młodych ludzi, którzy będą gotowi dla miłości, jak Werter, oddawać życie?

Data wydania: 2010

ISBN: 978-83-7327-602-4, 9788373276024

Wydawnictwo: GREG

Kategorie: Powieść klasyczna, Powieść zagraniczna, Literatura piękna

Stron: 112

Mamy 25 innych wydań tej książki

Autor

Johann Wolfgang von Goethe

Urodzony 28 sierpnia 1749 roku w Niemczech (Frankfurt nad Menem)

Najwybitniejszy niemiecki poeta okresu romantyzmu i jeden z najbardziej znaczących w skali światowej, dramaturg, prozaik, uczony, polityk, wolnomularz. Związany z romantyzmem, nie zerwał nigdy więzi łączących go z klasycyzmem. Był również myśliciele...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Johann Wolfgang von Goethe

Recenzje

Tchnący fałszem melodramat

31.12.2021

Z czystej ciekawości sięgnąłem po tę lekturę (w formie audiobooka) po wielu latach, by zobaczyć czym się katuje (a może już nie?) naszą dziarską młodzież. Historia jest w gruncie rzeczy banalna: facet zakochuje się w kobiecie, ale ta ma innego i wychodzi za mąż. Facet z żalu i niespełnionej miłości strzela sobie w łeb. Tyle. Oczywiście najważniejs... Recenzja książki Cierpienia młodego Wertera

@almos × 20

Co można zrobić dla miłości?

12.07.2011

„Jestże aniołem? – Nie, tym mianem zowie pierwszy lepszy swą uwielbianą! Nie jestem jednak w stanie uzmysłowić ci inaczej jej doskonałości i nie mogę wyjaśnić, dlaczego jest doskonałą. Dosyć na tym, że wzięła w niewolę cały mój umysł.” Johann Wolfgang Goethe to jeden z najbardziej popularnych poetów ery romantyzmu. Kiedy n... Recenzja książki Cierpienia Młodego Wertera

@Kobra94 × 1

Cierpienia młodego Wertera

3.01.2020

,,Cierpienia młodego Wertera'' wzbudziły we mnie mieszane odczucia i wahałam się pewien czas co do oceny. Książka jak widać potrafi wzbudzić skrajne emocje, bo przeważają opinie: 9/10 gwiazdek lub 1/2... Uważam, że nie można całkowicie ocenić negatywnie tej książki. Jeśli mam oceniać Wertera ,,na dzisiejsze czasy'' powiedziałabym: romantyk, bardzo... Recenzja książki Cierpienia Młodego Wertera

@Ola_Grudziecka × 1

"Cierpienia młodego Wertera" W. Goethe

14.06.2011

Z "Cierpieniami młodego Wertera" spotkałam się, przyznać muszę, przymusowo, gdyż jest to lektura szkolna w szkołach ponadgimnazjalnych. Zapewne wielu potencjalnych czytelników rzuciło tę książkę po przeczytaniu paru pierwszych wersów i "przeżyło" na lekcjach dzięki streszczeniom i opracowaniem. Przyznam śmiało, że Ci uczniowie zrobili okropny błąd,... Recenzja książki Cierpienia Młodego Wertera

@narratorka

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@literackiespelnienie

2023-07-29

7 /10

Przeczytane Niemcy Epistolarny Płomienny romans Polityczny

Powtórka po 15 latach? Dawno nie czytałem, a chciałem skonfrontować, czy broni się we współczesnym kanonie. I czy w ogóle jest sens do niej wracać? Pozycja trudna do oceny, z kilku powodów. Po pierwsze - czuć, że pisana w czasach preromantyzmu, dlatego listy Wertera do przyjaciela są pisane poetycznym, plastycznym, acz wzniosłym językiem. Długie debaty monologiczne, a Werter jest natchnionym rewolucjonistą, który ma wywrotowe poglądy. Nie toleruje podziałów klasowych, rozpuszczania cudzego szczęścia kosztem własnego cierpienia. Woli przemilczeć samotność, niż do reszty obnażyć się ze swojej wyidealizowanej miłości do mężatki. Werter to postać dramatyczna - na każdym polu. Przewrażliwiona, zakochana w niewłaściwej osobie, zmęczona codzienną pracą, politycznymi szachami, życiem pośród ludzi, którzy robią wszystko, żeby zastany porządek nie uległ zmianie (skąd ja to znam?). Dzisiaj za łatwo uznać tytułowego bohatera za głupca, który nie przyznaje się do uczuć zajętej kobiecie, za skrytego pesymistę, który nie widzi własnej roli w społeczeństwie, demonizującego praktyki prostego ludu. Werter przypomina intelektualistę starej daty, który zauważył ubytki w zastanej rzeczywistości, można by rzecz, jest nadwrażliwcem, który odczuwa świat oraz ludzi zbyt mocno, żeby cieszyć się jego prostą naturą.

Niby doceniam proces, jak dochodzi do jego samobójczej transfuzji, lecz goście z takim ciętym rozumem nie powinni nagle odbierać sobie życia z powodu jakieś białowłosej. Za to ...

» czytaj dalej

× 9 | link |

@don_Francesco

2007-10-31

1 /10

Akurat strzał w głowę mógł nie zabic - Kmicic dostał w czoło i żyje ;) Co nie zmienia faktu, że książka zasłużyła sobie na miano "Cierpień młodego frajera" u mnie w szkole. Główna postac jest rozryczanym emo, który płacze na widok drzewa lub bawiących się dzieci. Przeżywa ciągłe wzruszenia i chce byc wiecznie w centrum uwagi. Kiedy przeczytałem o tym, jak konał 12 godzin, omal nie umarłem z radości. Mógł sobie palnąc jeszcze raz. Jego wzruszenia i płaczliwośc niejednokrotnie budziły we mnie salwy śmiechu. Postac egotyczna o mentalności 12-latka. To naprawdę źle świadczy o epoce.

× 2 | link |

@Anjo

2021-12-14

3 /10

Przeczytane 👎Strata czasu ✅Przeczytane dawno temu... ✅ Klasyki

Książka opowiada historię młodego Niemca, Wertera, który w listach do swojego przyjaciela Wilhelma, opisuje swoją nieszczęśliwą miłość do Lotty.
Młoda kobieta obdarza Wertera sympatią, ale będąc zaręczona z Albertem, nie może ofiarować mu niczego więcej. Upokorzony, nieszczęśliwie zakochany i wyobcowany ze społeczeństwa Werter, nie widzi celu swojej kariery urzędniczej i popełnia samobójstwo.

Lektura pisana językiem patetycznym i egzaltowanym może wydawać się mdła i męcząca dla współczesnego czytelnika. Przeważają długie opisy wydarzeń, relacje ze stanów uczuć, luźne refleksje oraz retoryczne pytania i okrzyki. Podstawa Wertera, jego cierpienie, ciągłe rozczulanie się nad sobą i wyolbrzymianie problemów może sprawiać wrażenie egoistycznej, co może wpłynąć na brak uzyskania sympatii czytelnika, który wręcz może zaliczyć Wertera w poczet najbardziej irytujących postaci literackich.
Przerażające jest też to, że opublikowana w 1774 książka nie pozostała bez wpływu na stan psychiczny wielu młodych ludzi, którzy nie mogąc poradzić sobie z życiowymi problemami, poszli w ślady Wertera, co zaowocowało w tamtejszych czasach falą samobójstw. Z pewnością nie o taki wydźwięk powieści chodziło autorowi, nie mniej jednak to powieść wyjątkowo pesymistyczna w której ciężko doszukać się pozytywnych cech, wręcz przeciwnie – ma się wrażenie, że powieść jest propagowaniem samobójstwa, jako pewnego typu mody w romantyzmie.

Można by pokusić się o pytanie… czy ta moda ...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@Maille616

2010-05-09

Goethe to mój literacki mistrz, a Werter jest jego mistrzowską perełką, początkiem przepięknej epoki, zarówno w literaturze jak i sztuce *_* Jest przełomem, inspiracją i bodźcem do rozwoju wyobraźni i duchowej swobody dla późniejszych twórców romantyzmu. Nie mogę patrzeć na te wszystkie bluźniercze komentarze. O gustach sie wprawdzie nie dyskutuje, ale wszystkim 'niecierpiącym' Wertera radzę nauczyć się czytać czasem miedzy wersami i nie traktować każdej literatury tak dosłownie i materialnie, a już na pewno nie tej preromantycznej... Werter to zdecydowanie nie jest książka dla wszystkich, gdyż wymaga pewnego zrozumienia i dystansu, ale może to i lepiej. Mimo wszystko, tym którzy nie czytali jeszcze, serdecznie polecam :)

× 1 | link |

@Wilczekczyta

2020-09-30

1 /10

Przeczytane Przeczytane 2020

Zabrałam się za tę książkę, żeby ogarnąć jakoś Romantyzm, który zaczęłam przerabiać w szkole...ale jeśli tak ta epoka wyglądała i tak zachowywali się ludzie (skupieni na sobie, egoiści, którzy non stop ryczą i nie potrafią ogarnąć własnego życia) to ja dziękuję. Wolę nasze czasy.
Nie wiem, jak moja nauczycielka od polskiego może się tym zachwycać... Ani jak Goethe mógł napisać taką książkę, która zawiera takie rażące błędy, jak chociażby to jak konał główny bohater (chociaż nie jestem w tym ekspertką, to z ciekawości sprawdziłam podobne przypadki w internecie).
Jedynym pozytywnym akcentem jest to, że książka jest krótka i główny bohater umiera.

× 1 | link |

@blackmoth

2012-03-09

8 /10

Przeczytane

Błagam, "emo"? Książka może się nie podobać, ale moim skromnym zdaniem nazywanie Wertera chłopcem-emo, to już szczyt i przesada. Do mnie Werter trafił, Goethe cudownie pisze o jego uczuciach, depresji, "bólu świata". Można zaobserwować niesamowitą przemianę uczuć, nastroju - najpierw "sielanka", potem zauroczenie i szczęście, a na końcu - depresja. Jedynym mankamentem jest dla mnie fragment "Pieśni Osjana" na końcu. Niepotrzebny, jak dla mnie. Poza tym - polecam. Ale jeśli ktoś chce tylko przez książkę "przebrnąć", to niech lepiej jej w ogóle nie bierze do ręki, bo to nie o to chodzi.

× 1 | link |

@krysztyna

2022-02-01

1 /10

Przeczytane Najgorsze książki jakie czytałam

Podobno po przeczytaniu tej książki wielu mężczyzn popełniło samobójstwa na sposób werterowski. Zastanawia mnie tylko czy aby na pewno z powodu nieszczęśliwej miłości?

× 1 | link |

@fanabanana

2009-12-01

1 /10

Przeczytane

Szczerze nie cierpię tej książki, ale bynajmniej nie z tego powodu, że jest lekturą, ale raczej z uwagi na głównego bohatera, który nie wie, czego chce, popada w jakąś przedziwną paranoję tylko dla samego faktu popadania i przedstawia światopogląd, który do mnie absolutnie nie dociera. Facet jest irytujący - to wszystko, i nie jestem w stanie odnieść jego katuszy do swojego życia, bo dla mnie takie emocje są abstrakcją, bo po prostu stąpam twardo po ziemi i nie rozwalam wszystkiego na czynniki pierwsze, żeby później i czynniki pierwsze rozwalić na czynniki pierwsze, co Werter czyni namiętnie. Jedyne, co trzymało mnie przy życiu to fenomenalne opisy współgrania przyrody z emocjami Wertera. Opisy, nie same emocje.

| link |

@Potania

2010-11-30

5 /10

Przeczytane Książki " na raz" Lektury Szkolne Unikać jak ognia

Czytając "Cierpienia Młodego Wertera" sama doznawałam owych cierpień. Jestem w stanie zrozumieć, iż bohater romantyczny przejawiający cechy bohatera sentymentalnego i nader wszystko wyolbrzymia nadając wszystkiemu szereg uczuć, których rzekomo doznaje. Litości ileż można czytać listów o tym, iż przyroda jest zacnie piękna i ileż można się tym przytłaczać. Sam bohater nawet mi się podobał w tej swojej wiecznej zadumie "niczym", ale melancholijność całego opowiadania stanowczo mnie odrzuca. Polecam tą książkę wszystkim mających problem z zaśnięciem (bez objawów typowej bezsenności) w formie audiobooka, po 15 minutach słuchania gwarantowany sen do rana.

| link |

@interplaygirl

2011-10-22

10 /10

Patetyczni do bólu

Wspaniała książka, z mnóstwem życiowych cytatów. Obalenie na literaturze tezy, że jest to książka o miłości tylko pomogło. Miłość jest tylko pretekstem, gdyby Lota chciała Wertera on cierpiałby z innego powodu. A ktoś kto wie, o czym pisze Goethe we fragmentach np. takich: “Swobody umysł… Śmiech mnie bierze, gdy widzę, że słowo to napisać mogłem." doceni książkę. Przełomową w tamtym okresie i bardzo znaczącą. Bo to pierwsza książka nie o czymś, tylko i wyłącznie o autoanalizie czyjejś. To jest książka o Werterze. Dlatego mamy tyle wspólnego.

| link |

@Chikuma

2009-10-06

3 /10

Przeczytane

Powieść doskonale oddaje ogólną ideę romantyzmu. Fakt, że jest jedną z tych książek, które każdy człowiek wykształcony powinien znać (o ile wcześniej nie umrze z nudów...). Czytałam ją ponad dwa tygodnie, ale w końcu udało mi się przebrnąć. Musze przyznać, że także szalałam z radości i uciechy, gdy w końcu biedny, emowaty i nieszczęśliwy Wercio (jak go w szkole nazywamy) umarł. Niejednokrotnie śmiałam się do upadłego, gdy powinnam płakać ze smutku nad jego losem. Komu normalnemu zbiera się na płacz, gdy widzi grupkę bawiących się dzieci?

| link |

@delouis

2010-05-30

3 /10

Przeczytane

W czytaniu tej książki przeszkadzał mi głównie fakt, że nie byłam w stanie nawet w najmniejszym stopniu zrozumieć uczuć Wertera. Może jestem niewystarczająco bystra, aby pojąć piękno jakie tkwi w tej lekturze. Niemniej jednak dla mnie Werter to po prostu rozchwiany emocjonalnie chłopczyk, którego trzeba by przełożyć przez kolano i sprać żeby wreszcie zszedł na ziemie, albo przynajmniej żeby zaczął używać mózgu. Mówiąc krótko – straszne „to” było i bynajmniej nie wynika to z faktu, że książka ta należy do kanonu lektur.

| link |

@tsantsara

2019-11-26

3 /10

Przeczytane Rankingi: 1001 książek (Boxall) Literatura niemiecka O Niemcach, Germanach (DACH)

Tak ckliwej powieści nie czytałem nigdy w życiu, a być może nawet Goethe w tym wydaniu stał się dla mnie szczepionką na wszystkie romanse i "duszne rozterki", bo nie znoszę ich do dziś. A trzeba powiedzieć, że czytałem "Cierpienia..." w werterowskim wieku.
Epoka, w której za przyczyną tej powieści popełniono najwięcej samobójstw (z powodu literatury) w dziejach, jest dla mnie fenomenem w rodzaju "pomroczności jasnej", i jako taki nadaje się jedynie jako przedmiot badań dla psychologii społecznej.

| link |

@MmeStraitjacket

2010-02-02

Przeczytane

Mogę powtórzyć za fanabanana. Główny bohater był dla mnie tak oderwany od rzeczywistości, jak to tylko możliwe. Dzisiaj powiedziałabym "emo". Nie wiedział czego chciał, mam wrażenie, że cierpienie sprawiało mu jakąś masohistyczną przyjemność. Zamiast ruszyć cztery litery, wolał poużalać się nad sobą. Biedna dziewczyna, która ma takiego adoratora! Odetchnęłam z ulgą, kiedy palnął sobie w ten durny łeb. Co z tego, że książka dobrze (jeśli chodzi o warsztat) napisana, skoro bohater taki beznadziejny?

| link |

@misha

2010-09-13

8 /10

Przeczytane

Przeczytałam i nasłuchałam się tylu negatywnych komentarzy! Byłam pewna, że ta książka w istocie będzie okropna. Nic bardziej mylnego! Na pewno ktoś nieobyty z książkami będzie miał problemy z dość specyficznym językiem. Ja sama przeczytałam parę książek o podobnym stylu pisania i ta nie sprawiła mi większych kłopotów, a nawet nie była taka zła! Przeczytanie zajęło mi parę dni. No i dzielę z Werterem miłość do natury ;) Moim zdaniem jedna z lepszych lektur.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“To, co ja wiem, może każdy wiedzieć. - Moje serce mam ja tylko.”

“Nie pojmuję czasem, jak ktoś inny może ją kochać, śmie ją kochać, gdy ja kocham ją tak wyłącznie, tak gorąco, tak pełnym uczuciem; nic innego nie znam ani wiem, ani mam - prócz niej.”

“Taka miłość, wierność i namiętność nie jest więc bynajmniej poetyckim wymysłem - żyje w najczystszej postaci wśród klasy ludzi, którą my nazywamy niewykształconą i prostacką. My, wykształceni - do cna spaczeni przez wykształcenie!”

“Mam tak wiele, a uczucie dla niej pochłania wszystko; mam tak wiele, a bez niej wszystko staje się niczym.”

“Wszyscy przemądrzali pedagogowie i ochmistrze godzą się na to, że dzieci nie wiedzą, czego chcą, natomiast nikt uwierzyć nie chce, mimo naocznej oczywistości tego faktu, że także dorośli wałęsają się po tej ziemi podobni dzieciom, równie jak one nie wiedząc wcale, skąd się wzięli i dokąd zmierzają i że tak samo nie kierują swych czynów ku prawdziwym celom i tak samo podlegają rządom łakoci i łozowej rózgi.”

Przeglądaj

Dodaj cytat

Cierpienia młodego Wertera

Opis

Autor

Pozostałe książki:

Gdzie kupić

Moja Biblioteczka

Recenzje

Tchnący fałszem melodramat

Co można zrobić dla miłości?

Cierpienia młodego Wertera

"Cierpienia młodego Wertera" W. Goethe

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

Cytaty z książki