Cmentarz osobliwości

Nie będę oceniać tej książki, bo to mój pierwszy audiobook wysłuchany do końca i nie wiem, czy moja ocena częściowo nie wynika właśnie z tej nowej formy przyswajania opowieści. Już seria „Żniwiarze” mnie nie urzekła. „Cmentarz osobliwości” też nie skradł mojego serca. Sam świat wykreowany przez autorkę jest całkiem ciekawy, ale bohaterowie (zwłaszcza główny) bardzo irytujący, ich postępowanie mało logiczne a fabuła w sumie dość przewidywalna. I styl pisania … można używać synonimów, ale po co (słowa „dziedzic” czy „rękodajny” wydają się nie mieć zamienników), a powtórzenia oszczędzają czas i zapełniają kartki. Pod koniec akcja nabiera tempa i zaczyna się słuchać z pewną przyjemnością, ale to tak od 30 rozdziału. A zakończenie… wypadałoby dodać „i wszyscy żyli długo i szczęśliwie”, ale pewnie będzie ciąg dalszy.

Rewelacyjna powieść, mroczna i zaskakująca. Autorka przedstawiła nowe, ciekawe universum. Bohaterowie nie całkiem dobrzy, nie całkiem źli, jak zwyczajni ludzie. I śmiercionośny cmentarz osobliwości, pełen bestialskich dusz...
Mam nadzieję na ciąg dalszy, Szanowna Autorko:)

Maximus Opoka lubi balansować na cienkiej linii.. Podpada u swojego szefa kasty, którego okradł, przez co zaczyna mieć kolejne kłopoty. Podczas ucieczki na jego drodze staje tajemniczy mężczyzna, który zapewnia go, że jest dawno poszukiwanym dziedzicem i jest spadkobiercą dworku oddalone go od miasta.
Chłopak w jednej chwili podejmuję decyzję, chcąc odciąć się od dotychczasowego życia..
Kiedy dociera na miejsce, okazuje się, że nie tylko posiadłość wraz ze służbą są jego własnością, mianowicie w gratisie jest jeszcze Cmentarz osobliwości, który to zamieszkują potworne dusze, uwięzione od 200 lat przez poprzedniego dziedzica..

Tempo akcji nie porywa, dynamiki tutaj nie ma, ale...! Klimat jaki stworzyła autorka, fabułę i tajemnice to mistrzostwo! Bardzo polubiłam także głównego bohatera, pozory mylą, a z głębi wyniósł cenne lekcje i razem z nim doświadczamy przemiany.
Niesamowicie przyjemnie spędziłam z nią czas, a cmentarz osobliwości stał się moim nowym ulubionym literackim miejscem. Zżyłam się z tym stworzonym światem, a wręcz jestem ogromnie ciekawa co wydarzyło by się dalej. Mam pewne przypuszczenia co do znajomej bohatera, ale chciałabym się przekonać czy mój traf będzie celny. ☺️

To moje drugie spotkanie z twórczością Pauliny Hendel i jestem ponownie kupiona! Muszę te nadchodzące jesienne długie wieczory zaplanować sobie z jej serią "Żniwiarz", której tomy czekają na swoją kolej już zdecydowanie za długo!
Polecam czytajcie #cmentarz...

Maximus Opoka wpadł w tarapaty, dlatego tajemniczy spadek wydaje mu się wybawieniem i nie wdając się w szczegóły postanawia go przyjąć. Bo przecież nie ma nic dziwnego w tym, że ktoś oferuje mu okazały dworek, tereny przyległe i jeszcze całkiem pokaźny zastrzyk gotówki co miesiąc, prawda? Na miejscu okazuje się, że notariusz nie wspomniał o pewnym "kłopotliwym" przybytku, którym Max, jako dziedzic musi się zająć.

Wyjątkowo przed sięgnięciem po powieść zapoznałam się z opisem. Z jednej strony zdradza on bardzo dużo, ale z drugiej z niecierpliwością oczekiwałam na zapowiedziane wydarzenia i czerpałam niemałą (trochę złośliwą) satysfakcję, gdy słuchałam przemyśleń Maxa i jego planów na przyszłość wiedząc, co stanie się za chwilę.

"Cmentarz osobliwości" to jedna z najlepszych książek, jakie poznałam w tym roku. Właściwie odpowiadało mi w niej wszystko: od kreacji świata, poprzez humor i opisywane wydarzenia. Bo przyznać Autorce trzeba, że stworzyła interesujący świat, w którym życie pozagrobowe odgrywa znaczącą rolę. Dodatkowo poszczególne elementy wprowadzane są stopniowo, więc z jednej strony czytelnik z niecierpliwością wyczekuje na kolejne informacje, a z drugiej nie jest nimi przytłoczony.

Kolejnym plusem jest fakt, że powieść jest bardzo równa i przez całą fabułę trzyma wysoki poziom. I choć z reguły audiobooka słucham tylko podczas obowiązków domowych to od tego nie mogłam się oderwać.

Podsumowując: dobry humor, wartka akcja, niejed...

Czas studiów chyba mi sprzyja, bo trafiam na takie książki, które sprawdzają się idealnie w natłoku codziennych obowiązków i nauki. Tak też jest w przypadku "Cmentarza osobliwości" Hendel. Muszę przyznać, ze brakowało mi pióra tej autorki. Chyba muszę wrócić do "Zapomnianej księgi", przeczytać w końcu "Żniwiarza". Pomimo że widzę proste błędy w książkach Pauliny Hendel, to jednak czytanie czy słuchanie ich to dla mnie guilty pleassure.

Uwielbiam książki Pauliny Hendel i po każdą sięgam z wielką niecierpliwością. Nie inaczej było i w tym wypadku i jak zwykle nie zawiodłam się. Mimo że opis z tyłu książki nie bym dla mnie wyjątkowo zachęcający, nie przejmowałam się tym. Autorkę już znam z poprzednich powieści i doskonale wiem, czego się mogę po niej spodziewać.
Cała historia jest lekko zabawa, momentami można się wzruszyć, czy przejąć losem bohaterów. Ma też w sobie zagadki, które możemy rozwiązywać razem z bohaterami, bo wskazówki, które znajdujemy i nam, czytelnikom, wiele mówią, więc możemy snuć własne teorie. Mi się to bardzo podobało, bo dzięki temu czułam się częścią tej opowieści.
Książkę zdecydowanie polecam. Jeżeli lubisz fantastykę, myślę, że i Cmentarz osobliwości może Ci się spodobać.

Wow co to była za przygoda. Po pierwsze jest to absolutnie pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów Young Adult, fantasy i tajemnic.

Jest to moje drugie spotkanie z twórczością Pauliny Handel. Wcześniej czytałam cykl Zapomniana księga ...ale do brzegu

Krętacz, oszust i złodziej tak można określić głównego bohatera - Mximusa Opoke.Maximus jest dilerem kasty i nic nie wskazuje na to, aby jego życie miało ulec poprawie. Co więcej, sprowadza na siebie dodatkowe kłopoty, kiedy postanawia okraść swojego szefa.
Uciekając przed konsekwencjami swych czynów, spotyka tajemniczego mężczyznę, który twierdzi, że Max jest spadkobiercą pewnego dworku. Chłopak bez wahania przyjmuje spadek, w którym widzi rozwiązanie wszystkich swoich problemów.

Gdy Max dociera na teren posiadłości, okazuje się, że stał się właścicielem nie tylko ogromnego domu, w którym zamieszkuje służba, ale również innego tajemniczego przybytku — cmentarza osobliwości.
Cmentarz zamieszkują potworne dusze, a zadaniem Maxa jest dopilnowanie, aby bramy cmentarza pozostały zamknięte dla jednej i drugiej strony świata.

Kto został pogrzebany na cmentarzu i dlaczego? Czym są tajemnicze pakty, których treści nikt nie potrafi odnaleźć? Dlaczego dusze od dwustu lat tkwią na cmentarzu i nie mogą odejść w zaświaty?
Jeśli chcesz poznać odpowiedzi na ten pytania, koniecznie przeczytaj książkę!!!

Z niecierpliwością czekam na kolejny tom... bo przecież wszystkim duszą trzeba po...

Z autorki książek znam Żniwiarza i bardzo przypadł mi do gustu więc gdy tylko dowiedziałam się o nowej książce od razu zapragnęłam ją poznać 😍

Czy wierzycie w przemianę ludzi ? Taką z złego w dobry charakter ? Nie ? To może historia Maximusa Opoki Was przekona do zmiany zdania.
Poznajemy go jako kuriera kasty ( taka nasza mafia), opryszka, który dostarcza swojemu szefowi łzy i nimi potajemnie handluje. Dopuścił się nawet kradzieży i teraz ma za to słono zapłacić.
Nie. Tak nie kończy się ta książka. Max ucieka, a co więcej poznaje mężczyznę, który ma dla niego pewną propozycję, która pomoże mu uciec od problemów.
Okazuje się, że tymczasowe rozwiązanie będzie dla niego nie tylko ucieczką od problemów, ale i nowym domem, w którym pozna swoją nową "rodzinę" i nie tylko.
"Cmentarz osobliwości" jest pełen wielu ciekawych ludzi, ale też jak sam tytuł wskazuje osobliwości.

Moim zdaniem, trochę za długa jsmest ta książka, bo trochę się ciągnie, jednak można to wybaczyć ze względu na przygody Maxa i na bardzo ciekawe zakończenie. Mimo jej długości nie miałam ochoty jej odłożyć, wręcz przeciwnie, bardzo chciałam poznać ciąg dalszy. Nawet po zakończeniu pomyślałam, czy będzie kolejny tom, ale obawiam się, że mógłby nie być tak świetny jak pierwszy.

Jeżeli kiedykolwiek mieliście do czynienia z książkami Pauliny Hendel, to nie wahajcie się i kupcie "Cmentarz osobliwości", jest godny polecenia.

Słuchałam audiobooka - początkowo ciężko było mi się przyzwyczaić do męskiego lektora, jednak po paru godzinach przyzwyczaiłam się i uważam, że Sebastian Misiuk wykonał świetną robotę. Jego głos i intonacja pomogła w czuwaniu się w historię przedstawioną przez autorkę. A jest ona świetna! Początkowo było mi bardzo trudno wczuć się, ponieważ obrzydzenie i wstręt względem przedstawianych m.in. rozkładanych się ciał, sięgał zenitu, ale nie jest to wymuszony proces. Jak najbardziej "Cmentarz osobliwości" potrzebował takich postaci i opisu. Zżyłam się z postaciami przedstawionymi w tej historii. I cicho liczyłabym na kontynuację!

Książka przeznaczona dla starszych czytelników, takich, którzy są gotowi na wzbudzające wstręt opisy.

Osobiście bardzo cenię, gdy książki wywołują to uczucie, bo jest to trudne, aby wywołać w czytelniku wstręt i zrobić to w sposób dostosowany do treści, a nie przesadny.

Pomysł fajny, ale sama w sobie książka jest dosyć przeciętna - nie nudna, ale też nie specjalnie ciekawa