Czerwień jarzębin

Pełna uroku okładka zapowiada typowo kobiecą powieść poświęconą miłości. Chociaż z reguły nie powinno oceniać się książki po okładce, w przypadku "Czerwieni jarzębin" Katarzyny Michalak ocena ta okazuje się niezwykle trafna.
Autorka na .... stronach przedstawia dalsze losy bohaterów znanych z jej poprzedniej powieści "...". Głównym wątkiem niewątpliwie jest skomplikowana relacja pomiędzy Wiktorem a Gabrielą. Ich związek nie przetrwał próby czasu i zakochani rozstali się, jednak po latach okazuje się, że czas nie zatarł tego uczucia i każde z nich wciąż nie może pogodzić się z rozstaniem. Oczywiście, jak to bywa w tego typu literaturze, bycie razem nie jest takie proste, jakby się wydawało.
Poza główną parą bohaterów w powieści prym wiodą jeszcze dwie inne pary, które stworzyli bracia Wiktora - bliźniacy Marcin i Patryk oraz przyjaciółki Gabrieli - Majka i Julia. Ich losy również są pogmatwane przez los, który niesamowicie doświadcza trzech braci już od dzieciństwa.
Cała fabuła przesiąknięta jest demonami przeszłości, które nieustannie wywierają ogromny wpływ na życie i decyzje głównych bohaterów. Powieść czytana w oderwaniu od poprzedniej części może wzbudzić ciekawość, jednak pozostawi pełen niedosyt i sporą dawkę niedomówień związanych z tym, co wydarzyło się wcześniej. Autorka starała się przybliżyć sytuację z poprzednich lat życia postaci, jednak nie pokusiła się o krótki, lecz dogłębny opis ich poprzednich losów. Czytelnikowi pozostaje się jedynie domyślać, c...

Ło matko, co to miało być?! Kiedy mam swoje dziwne nastroje, kiedy nie czytam nic krwawego, dramatycznego, bo nie mam na to siły, sięgam po banalną literaturę kobiecą. Szukam tego i tego chcę. Ale to, co dostałam w drugim tomie leśnej trylogii, to już była przesada. Banał swoją drogą ale taka infantylność to już co innego. To było nie do zniesienia, ja tego nie trawię. Niestety, nie polecam nawet tym szukającym banału :D

"Czerwień jarzębin" to druga część Leśnej Trylogii i 300 kolejnych stron naprawdę mocnych wrażeń, których dostarcza czytelnikom pani Katarzyna Michalak. Pamiętam moje zaskoczenie "Leśną polaną", w której odnalazłam wstrząsającą historię dzieci katowanych przez ojczyma zbrodniarza. Ta fikcyjna, ale napisana w oparciu o rzeczywiste fakty historia na długo zapadła mi w pamięć i bardzo żałowałam, że nie mogłam od razu poznać dalszego ciągu tej opowieści. Teraz przyszedł czas na kontynuację...

Tym razem losy Gabrysi, Majki i Julki nieustannie przeplatają się ze ścieżkami braci Prado, którzy chcąc uszczęśliwiać świat nieustannie pakują się w coraz to nowe kłopoty. Wiedzą, że ich bezwzględny, nieludzki ojczym nie spocznie, dopóki nie dokona ostatecznej zemsty i starają się za wszelką cenę chronić dziewczyny przed niebezpieczeństwem. Dochodzą do tego również sprzeczki rodzinne i tragedie o światowym wymiarze. Jednym słowem w życiu sześciorga bohaterów znowu wiele się dzieje i nawet gdy wszystko zaczyna się układać, żadne z bohaterów nie może w pełni cieszyć się szczęściem.

Powieść obfituje w naprawdę wiele zdarzeń i na pewno nie będziecie narzekać na nudę. Odniosłam nawet wrażenie, że momentami zbyt wiele się dzieje w zbyt krótkim czasie, przez co wydarzenia stają się mało rzeczywiste. Autorka stara się budować napięcie i stosuje częste zwroty, a zakończenie znowu wprawia w zdumienie. Dalsze losy bohaterów "Leśnej Polany" ciekawią na tyle, że trudno oderwać się od ...