Droga ku nadziei

"Wojna się kończy. Teraz będzie już tylko lepiej. Nieważne, co wcześniej się wydarzyło, nawet jeśli to było bardzo złe... Musimy iść dalej".

Bogusia opuszcza Kraków i wraz z córką udaje się do Drogomyśla, gdzie czeka na nią ukochany Florian. Niestety nie jest znowu im dane być razem i muszą się rozstać, a Bogusia jest skazana na pomoc obcych ludzi. Dla Jadwigi znajomość z Mieczysławem, który jest członkiem AK okazuje się wyjątkowo niebezpieczna. Zwłaszcza gdy oboje trafią do nazistowskiego więzienia w lubelskim zamku.

„Droga ku nadziei” przedstawia dalsze losy postaci, których poznaliśmy w książce „Podróż w niechciane”. Historia bohaterów nie jest łatwa, zwłaszcza że opisane w niej czasy pełne są strachu i lęku. Nie brakuje śmierci czy trudnych wyborów ale i nadziei. Widzimy, iż nie zawsze miłość może wystarczyć, by móc zbudować codzienność we dwoje. Niekiedy decyzje podjęte przez drugą stronę są dla nas nas nie do zaakceptowania.

Zakończenie wojny również nie oznacza spokoju, a powrót do normalności nie jest łatwy. Powojenna rzeczywistość nie zawsze była taka na jaką czekali bohaterowie. Nie zawsze też mieli do czego wracać. Władze zachęcają również obywateli do składania donosów, a niektórzy muszą się rozliczyć z tego jaką mają narodowość.

Polecam tą historię pełną emocji, która porusza do głębi, a co dodatkowo uderza to, fakt iż w powieści wplecione zostały prawdziwe wydarzenia o których wcześniej nie słyszałam. Widać ogrom pracy au...

„Droga ku nadziei” to kontynuacja „Podróży w niechciane”. Jest to opis życia 2 kobiet, które zmagają się powojenną zawieruchą.

Bogusia Brzezińska wraz z córeczką wyjeżdża do Drogomyśla. W tej niegdyś spokojnej wsi czeka na nią Florian, miłość jego życia. Jednak czy dane będzie im się cieszyć się sobą? Drugą postacią jest Jadwiga, która zakochała się w członku Armii Krajowej. Miłość ta zaprowadzi ja do nazistowskiego zamku w lubelskim zamku. Czy po ciężkim okresie będą jeszcze razem?

Książka przepełniona jest emocjami. Niestety nie są to miłe emocje. Wraz z bohaterami przeżywamy strach, ból i tęsknotę za domem, ale również poczujemy miłość i nadzieję. Bohaterowie zmagają się z trudnymi decyzjami oraz z szarą codziennością jaka nastała wraz zakończeniem wojny. Do tego dochodzą złe wspominania o zapachu śmierci.

Książkę pomimo ciężkiego tematu czyta się bardzo szybko. Na pewno jest to za sprawą lekkiego pióra autorki, ale również dlatego, że niektóre wydarzenia miały miejsce naprawdę.

Jeśli chcecie odbyć podróż po Krakowie, Lublinie, Krotoszynie i Drogomyślu i jeśli chcecie dowiedzieć się kim jest masztalerz i czym się zajmuje, koniecznie sięgnijcie po „Drogę ku nadziei”.