Ta książka zmąciła mój spokój i zmierzwiła umysł. Mroczna, duszna i miejscami przerażająca a jednocześnie dziko fascynująca. To zdecydowanie jedna z lepszych książek jakie udało mi się przeczytać w tym roku.
„Dwie dusze - to za dużo na jednego człowieka.
Jedna dusza - to za mało na dwoje.”
Gdy człowiek rodzi się z dwiema duszami, jedna z nich przeważnie staje się Zmorą.
Mateusz, choć wcale nie zdaje sobie z tego sprawy, stanowi dla Rutek prawdziwy dopust boży. Chociaż początkowo nikt nawet nie podejrzewa, że pomordowane kurczęta czy przestraszone bydło są owocem nocnej aktywności chłopaka, na wieś i tak pada blady strach.
Co zrobić? Jak ugłaskać to, co sieje zamęt?
Wiedźmawa żyje z daleka od ludzi, tak wybrała, taki los przyjęła. Jak jej babcia wiedziała więcej i więcej dostrzegała, miała już do końca życia być „wiedźmą zza ruskiego poligonu” jednak jedna noc w objęciach mężczyzny i dziecko, które nie miało szansy przyjść na świat, skutecznie krzyżują jej plany.
Czy jedną duszę da się podzielić na dwoje? Jaka jest cena za oszukanie śmierci?
Odpowiedzi zwykle kryją się w przeszłości, to wśród zakurzonych szpargałów i dawno pochowanych wspomnień należy szukać wskazówek. Zło upodobało sobie rodzinę Kusych i sukcesywnie niszczy jej członków, czy magia pięknej Cyganki może tu coś zdziałać? A może to Wodnik żyjący głęboko w jeziorze Ruty zna sposób, by pokonać mrok?
Dwie i pół duszy Justyny Hankus to książka niezwykła. Autorka idealnie oddaje atmosferę wsi, spokojną i sielską w krajobrazie ale brutalną i skotłowaną w warstwie społecznej, gdzie w tłumie ścierają się mądrość ludowa, wierzenia religijne i zwykła zaślepiająca nienawiść.
Ten kto nigdy nie postawił stopy na polskiej wiosce, nigdy nie zrozumie jej fenomenu. To taka niezwykła układanka barwnych i burych indywidualności, które czas oszlifował tak, by wspólnie tworzyły jednolitą całość. A Rutki wcale nie są inne, młodzi pragnący uciec do czegoś lepszego, starzy przywiązani do ziemi, mądre babki dostrzegające więcej i zmęczeni życiem mężczyźni topiący problemy w alkoholu.
A jednak Justyna Hankus z wprawą koronkarki wplata w ten krajobraz stworzenia utkane z mroku i strachu. Zmory, martwce, wodniki i utopce… Nawet Cyganka Aza to kobieta utkana bardziej z wioskowych przekonań i zabobonów niż człowiek z krwi i kości. Płomiennioka, czarnowłosa, kusząca niczym grzech i znająca się na magii…
Po lekturze tej książki nie mogłam oderwać się od własnych wspomnień wsi, gdzie wciąż hołduje się zasadzie Panu Bogu świeczkę, diabłu ogarek, może właśnie dlatego tak zachwyciły mnie Dwie i pół duszy? A może to ta niewymuszona narracja i atmosfera niepewności. Strach i mrok wijący się w kątach chałup? Kto wie, może to ukryte w czarnej skale zło tak mnie przyciągało? Jakby nie było, czytanie tej pozycji przyniosło mi wiele przyjemności. Jak dla mnie książka zasługuje na 10/10.
Jeśli i Tobie nieobce są słowiańskie klimaty, mrok i dreszczyk strachu to Dwie i pół duszy jest książką dla Ciebie.
Jeśli doskonale wiesz, że „wsi spokojna, wsi wesoła” to tylko chwyt marketingowy, odnajdziesz się w Rutkach bez większego problemu.
A jeśli lśni w Tobie ziarno magii w Azie i Urszuli odnajdziesz siostry.
A jeśli po prostu przechodziłeś tędy i przypadkiem zerknąłeś to Dwie i pół duszy są również dla Ciebie. Skoro już los cię sprawdziło Rutek, co ci szkoda przejść się tym nowo wylanym asfaltem?
Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Powergraph
#współpracarecenzencka
#współpracabarterowa
#współpracareklamowa
/fe8e2de3-e5f5-40d2-98f5-a4b4288840bc/n/dwie-i-pol-duszy-folk-noir)
