Elephants Can Remember

Będąc na przyjęciu, Ariadna Oliver pada ofiarą bardzo natrętnej kobiety. Pani Burton-Cox, nie zważając na zachowanie dobrych manier, zaczyna wypytywać panią Oliver o życie prywatne dziewczyny, której ta jest matką chrzestną. Rodzice Celii Ravenscroft zginęli bowiem w dziwnych okolicznościach – odnaleziono ich ciała na nadmorskiej skale, a przyczyną śmierci był postrzał. Pani Burton-Cox koniecznie musi wiedzieć, czy to ojciec zabił matkę, czy odwrotnie, ponieważ jej syn Desmond planuje ożenić się z Celią, i jest to dla niej informacja kluczowa. Ariadna Oliver prosi o pomoc swojego przyjaciela Herkulesa Poirota, tylko on będzie w stanie rozwiązać zagadkę zgonu tych dwojga ludzi.

Domyśliłam się rozwiązania :) Trochę za dużo tym razem Agatha napomykała o pewnych wskazówkach. A może zrobiłam się już taka sprytna, kto wie! :)

Ciekawa , mocno zagmatwana historia typowa dla tej pisarki . Opowieść jest prowadzona niespiesznie , ale dokładnie , a główną rolę w niej jak mi się wydaje odgrywa pamięć i słonie , czyli starsi ludzie którzy przecież , nie od dziś to wiadomo , nie pamiętają co jedli wczoraj na śniadanie za to historie sprzed dwudziestu lat pamiętają doskonale . Tak jak słonie , które podobno nigdy niczego nie zapominają . Na początku poznajemy Ariadnę Oliver , która wybiera się na przyjęcie dla pisarzy , nie lubi tego typu imprez , ale czasem musi na nich bywać ,wszak jest pisarką . Tam to pewna inna kobieta impertynencko zaczepia Ariadnę domagając się wyjaśnienia pewnej sprawy sprzed wielu lat , mianowicie zastrzelenia małżeństwa Ravenscroft . Według policji było to wspólne samobójstwo . Swoją prośbę owa dama motywuję tym iż córka zabitej pary ma podobno poślubić jej syna . Pisarka jest zdegustowana takim nachalnym postępowaniem , tym bardziej że owej córki państwa Ravenscroft , której notabene jest matką chrzestną nie widziała od dawna . Ariadna Oliver to autorka kryminałów , więc ma detektywistyczne zacięcie i dobrego przyjaciela w osobie Herkulesa Poirota , a tajemnica tamtego przypuszczalnego samobójstwa coraz bardziej nie daje jej spokoju . Postanawia więc ją rozwiązać . Książka jest bardzo dobra , chociaż to chyba pierwsza pozycja Agathy Christie , gdzie sporo wcześniej domyśliłam się co się tam naprawdę stało i w jaki sposób . Polecam nie tylko fanom królowej kryminału .

Hercules Poirot i Ariadna Oliver po raz kolejny łączą siły, ale stojące przed nimi zadanie jest wyjątkowo trudne, bo muszą wyjaśnić zagadkową śmierć sprzed kilkunastu lat. Czyta się tę powieść dobrze, ale zabrakło nieprzewidywalności, właściwej dla wcześniejszych prac Christie. Tu zbyt łatwo można domyślić się rozwiązania zagadki.