Opinia na temat książki Gniew Halnego

Nie przepadam za używaniem w literaturze stylistycznego zabiegu personifikacji. W tej powieści cechy ludzkie otrzymał halny. Podszeptywał, a nawet myślał. Prócz podrasowania umiejętności halnego, wszystko inne nadzwyczaj mi się podobało. Portrety psychologiczne postaci zostały naszkicowane fenomenalnie. Turyści Grażyna i Janusz Kowalscy, Arek pracownik pensjonatu, ratownik medyczny Julia oraz jej chłopak, bezdomny Lucjan, brutalny alkoholik Władek, jego żona Jadzia i czwórka dzieci, ich stara sąsiadka, policjant w kryminalnej znad morza Jerzy, biznesmen-oszust Kordian Zalewski, Cezary jego wspólnik prawnik oraz kilka drugoplanowych postaci, pojawiających się epizodycznie. Bohaterów niemało, a każdy, absolutnie każdy miał nadany indywidualny charakter. Można ich było rozpoznać nawet po sposobie myślenia, czy wypowiadania się.
Koncept na historię również był innowacyjny. Nieczęsto, a właściwie nigdy jeszcze nie spotykałam się z tematem halnego niosącego nie tylko szaleństwo, opętanie, ale i nieprzypadkową śmierć. Trochę za dużo było obyczajówki w tym thrillerze, przez co napięcie nie było za wysokie. Osobiście nie przepadam za powieściami obyczajowymi, ale przy tej książce się nie nudziłam, a to już jest sukces.

Takim debiutem, z tak dojrzałym stylem i sposobem budowania fabuły autorka wysoko postawiła sobie poprzeczkę. Czekam na kolejne dzieła spod jej ręki.