Opinia na temat książki Gracz

Ta książka ma w sobie znacznie więcej niż sugeruje napakowany mężczyzna z okładki. Zdecydowanie więcej. Wiele różnorodności podanych w nader przyjemny i przyjazny dla czytelnika sposób.
Tak więc mamy dwójkę bohaterów, którzy stracili kogoś ważnego w swoim życiu. Rozbici, rozczarowani i rozgoryczeni radzą sobie jak potrafią. Brody bezczelny, seksowny, nakręcony, jednokierunkowy. Delilah kryjąca się za pracą, ze zdjęciem na szafce nocnej, które dawno temu powinno zostać odłożone na wyższą półkę. Spotykają się w szatni drużyny po meczu, kiedy ona ma przeprowadzić z nim krótki wywiad, a on postanawia ją stremować. I niejedno kryje się pod tą chęcią. Dalej jest tylko ich przyjaźń, seks, poznawanie, seks, wspólne uczenie się siebie, seks. Dobrze wyglądają razem. W tym wszystkim pojawiają się przerwy, które sprawiają, że bohaterowie odsuwają się od siebie. Kochają się, ale przeszłość, uprzedzenia i pierwsza miłość każdego z nich, nie pozwalają im przezwyciężyć trudności tak łatwo, jak to niekiedy bywa w dzisiejszych książkach.
Bardzo mi się podobała ta książka. Opowieść, w której w sposób bardzo przyjazny dokopano się w bohaterach znacznie więcej, niż można byłoby sądzić na początku. Cała historia sprawia wrażenie wiarygodnej, dobrze rozpisanej i z odpowiednimi akcentami. Bohaterów można polubić. W pewnym momencie nawet zafiksowany na seksie Brody zaczyna bawić, a w chwilach smutku miałoby się ochotę go przytulić, pocieszyć i nie, wcale nie odebrać Delilah, bo razem stanowią fantastyczną parę. Wybuchową, seksowną, interesującą i zabawną. Dopasowaną i dobraną.
Zdecydowanie poleciłabym Gracza osobom poszukującym utwierdzenia w przekonaniu, że jednak można i nie każdy facet, który ściąga przed tobą ręcznik, myśli tylko o jednym, nawet jeśli myśli głównie o tym.
Bardzo mi się podobało.
Nie była to głupia historia. I dlatego polecam.