Autor dokonuje na tych stronicach ideowej rekonstrukcji słynnej historii miłosnej dwóch wielkich indywidualności XII wieku - Heloizy i Abelarda. Głęboka analiza psychologiczna i duchowa bohaterów dramatu, odkrywająca w nim pierwiastki najautentyczniejszego humanizmu, któremu przyświeca chrześcijański ideał "kleryka" i filozofa, wywiedziony ze św. Pawła, Seneki i św.Hieronima, wpisana zostaje w intelektualny i obyczajowy obraz epoki.