Iskierka nadziei

Choć lato zaczyna na poważnie zabierać się za królowanie, to mnie przypadła do przeczytania ze zbiorów bibliotecznych książka traktująca o świętach Bożego Narodzenia.
Głównym bohaterem powieści jest jedenastoletni Tomek, który mieszka z mamą Moniką. Chłopiec ten interesuje się przyrodą, lubi podglądać ptaki. Dzięki temu jest cierpliwy i wyczulony na potrzebujących. Cechy te zaprowadziły chłopca na ogródki działkowe, gdzie Tomek spotyka starszą panią. Spotkanie to początkowo wydaje się być przypadkowe i nie mające żadnego znaczenia. Jednak zmienia wiele w życiu obojga. Chłopiec zauważa, że kobieta mieszka w altance mimo niesprzyjającej pory roku. Iskierka, bo tak staruszka ją nazwał początkowo bardzo nieufna, powoli otwiera się na nową znajomość, co owocuje zaproszeniem jej na święta.
Historia ta, oprócz typowej atmosfery świątecznej przynosi niezwykłą historię o zaplątanych stosunkach rodzinnych, a właściwie ich braku. Autorka pięknie pokazuje zderzenie świata młodzieży ze światem osób starszych. Te dwa bieguny pozornie nie mają sobie nic do zaoferowania, ale to tylko pozory. Choć zwykle między nimi jest ogromna przepaść wieku, to nie oznacza to braku porozumienia. Na przykładzie Tomka i Iskierki, oraz Magdy widać, że wszystkie strony potrzebują po prostu trochę czasu, aby zaufać i zrozumieć drugą stronę. Mogą także dać drugiej stronie wiele ciepła i zainteresowania, czego szczególnie brakuje młodzieży. Wychowują się bowiem często sami, ponieważ rodzice skupieni ...

"Iskierka nadziei" bardzo przypadła mi do gustu. Dzięki tej niesamowicie klimatycznej opowieści możemy naprawdę uwierzyć w cuda. Dzięki tej historii mamy szansę poznać niezwykłego chłopca o ogromnym sercu, dla którego najważniejsze jest dobro drugiego człowieka. Dzięki tej powieści towarzyszymy zagubionej starszej pani, która sama nie potrafi zawalczyć o siebie i postawić się bezdusznemu synowi. Ta książka pokazuje, że nie ma sytuacji bez wyjścia, a wśród obcych ludzi są prawdziwie dobre dusze, które nie zostawią bliźniego w potrzebie. Trzeba tylko ufać, że mała iskierka nadziei nigdy nie gaśnie i może stać się prawdziwym zarzewiem dobra. A czynione dobro wraca do nas w dwójnasób.

Jestem naprawdę zaskoczona, że pośród tylu świątecznych powieści trafiłam na tak ciekawą i w gruncie rzeczy nieszablonową historię. Chociaż sam epilog opowiadający w skrócie o wydarzeniach kolejnego roku w życiu bohaterów zupełnie mi się nie spodobał. Mdły i przewidywalny do bólu, jak dla mnie totalnie zbędny. Wolę o nim po prostu zapomnieć i udać, że nie wiem, co wydarzy się przez następny rok.

Jeśli macie ochotę na obyczajową opowieść, w której dobro zwycięża nad złem, a świąteczny czas sprzyja dokonywaniu się cudów, to "Iskierka nadziei" będzie dobrym wyborem. Polecam serdecznie.

Historia rozpoczyna się od całkiem przypadkowego spotkania. Tomek to wrażliwy na nieszczęście innych chłopiec. Mieszka tylko z ciężko pracującą mamą i jest bardzo dojrzały jak na swój wiek. Pewnego zimowego dnia Tomek boleśnie upada, kiedy wraca ze szkoły. Otrzymuje pomoc od obcej starszej pani. Kobieta chce opatrzyć rany chłopca i tym sposobem Tomek dowiaduje się, że starsza kobieta spędza zimę w okropnych warunkach, w domku na działkach. Schronienie starszej pani nie jest przystosowane do mieszkania tam w zimę,. Niewielki domek nie ma nawet bieżącej wody i ogrzewania. Mały chłopiec bez wahania postanawia pomóc kobiecie, od razu wydaje mu się, że jest smutna. Gdy nadchodzą ogromne mrozy bez wiedzy mamy Tomek postanawia kolejny raz odwiedzić starszą kobietę potrzebującą pomocy. Spotkania Tomka z Iskierką, bo tak nazwał kobietę przywracają obojgu nadzieję i wiarę w to, że zmiana na lepsze zawsze jest możliwa i zazwyczaj przychodzi nieoczekiwanie. Między tą dwójką z tak odległych od siebie światów rodzi się międzypokoleniowa przyjaźń. Kolejne wydarzenia, które autorka opisuje w powieści jedni uznają za nierealne, natomiast drudzy za świąteczny cud.
Czy w te święta zmienią coś w życiu Tomka, jego mamy i starszej kobiety? Jaką rolę w całej historii odegra niewzbudzający sympatii mężczyzna, którego poznajemy już na początku książki? Czy w Święta Bożego Narodzenia naprawdę mogą wydarzać się cuda?
Książka to powieść, która pozwala uwierzyć czytelnikowi magię Świąt Bożeg...

Ta książka jest jedną z pierwszych zimowo-świątecznych, jakie przeczytałam. Zaczął się grudzień, więc najwyższy czas wprowadzać klimat🎄
Wszystko zaczyna się od przypadkowego spotkania. Tomek spotyka starszą panią po czym dowiaduje się, że spędza ona zimę w okropnych warunkach, w zniszczonym domku na działkach. Bez wahania postanawia jej pomóc, na początku nie mówiąc nic mamie. Po tym spotkaniu następują zdarzenia, które wydają się zbyt nierealne, by były prawdziwe. Jeden powie - przypadek, drugi - świąteczny cud.
Ta książka właśnie ma pokazać czytelnikowi magię świąt. Wiele osób wierzy, że w tym czasie zdarzają się cuda.
Przyznam szczerze, że i mi się udzieliło. Wszystkie opisane wydarzenia są tak piękne i niespodziewane, że wywołują uśmiech na twarzy. I chociaż z tyłu głowy miałam myśl, że przecież to tylko fabuła i że to nie musiało się wydarzyć to jednak czułam się otulona dobrem, ciepłem i świąteczną atmosferą. Ta książka jest lekka, nie wymaga większych analiz, jest trochę przewidywalna, ale też ma swój klimat oraz jest dobrze napisana i przez to bardzo wciąga.
Czasem każdy potrzebuje odpoczynku, a "Iskierka nadziei" Anny Szczęsnej dla mnie jest wręcz idealna na spokojny, zimowy wieczór z kubkiem ciepłej herbaty✨