It Starts with Us

🔹️Dziś książka ukazująca obraz islamskiej kobiety. Książka była wydarzeniem ubiegłego roku. Uważam, że warta jest Waszej uwagi.
🔹️Isra wraz z rodziną swojego męża przeprowadza się do USA. Nowy kraj to zapowiedź nowego i lepszego życia, tak bardzo różnego od tego w Palestynie. Tylko czy na pewno można uciec od przeznaczenia. Deya, córka Isry dorasta na Brooklynie i nie chce podporządkować się surowym islamskim zasadom. Chce żyć i decydować po swojemu. Jednocześnie odkrywa okrutną prawdę i swojej rodzinie.
🔹️Autorka jest palestynką, wychowaną w USA. Bardzo szczegółowo przedstawiała obraz życia islamskiej kobiety a właściwie jej przeznacznie, bo tak jest to określone.
Kobieta jest tylko "narzędziem".Jej obowiązkiem jest zajmowanie się domem i rodzenie dzieci, szczegolnie chłopców. Dziewczynki są niepożądane i traktowane jak zło konieczne.
🔹️"Wpojono nam, że musimy same siebie uciszać, że milczenie nas ocali". Kobiety nie mają prawa głosu. Muszą być posłuszne mężczyźnie we wszystkim. Za nieposłuszeńtwo były karane biciem a nierzadko i śmiercią...
🔹️Przerażający obraz roli kobiety jako "rzeczy", nie mającej praw a jedynie mającej obowiązek służyć mężczyźnie. Córkę należało jak najszybciej wydać za mąż. Dziewczynki nie miały prawa się uczyć, a jeśli już to najlepiej aby były to szkoły islamskie.
🔹️Dla nas kobiet w Europie taka rola kobiety jest nie do zaakceptowania. Mamy swoje prawa i mamy prawo głosu. Nasz los jest w naszych rękach. Same o sobie decyd...

Dobre zakończenie historii Atlasa i Lily. Można się go było jednak spodziewać. Autorka niczym tu nie zaskakuje. Bardzo podobały mi się rozdziały pisane z punktu widzenia Atlasa.

Czasem patrząc na niektóre pary z boku odczuwa się to, że są sobie przeznaczeni. Czasem spotykając drugiego człowieka doskonale wie się, że "to jest to". Lecz bywa i tak, że samo przekonanie o byciu sobie przeznaczonym nie wystarcza, podobnie jak wszechogarniająca miłość, nieograniczone zaufanie czy poczucie bezpieczeństwa. Bo ludzkie losy toczą się różnie i nie zawsze ci, którzy powinni trwać u swego boku, mają tę możliwość ze względu na rozmaite okoliczności.

Lily jest już po rozwodzie i samotnie wychowuje córeczkę. Swoje obowiązki domowe łączy z prowadzeniem własnej kwiaciarni, co wcale nie jest łatwe. Na szczęście zawsze może liczyć na pomoc swojej mamy, byłej szwagierki ale także byłego męża. Z tym, że Ryle oprócz chęci opieki nad Emerson ma również chęć na powrót do Lily. Patrząc na nich z boku można by stwierdzić, że to świetna para i powinni do siebie wrócić, jednak nikt oprócz najbliższych im osób nie wie, co przeszli jako małżeństwo. Jednak Ryle nadal postrzega byłą żonę jak kobietę, z którą finalnie ułoży sobie życie. Stąd też nie byłby w stanie zaakceptować nikogo innego u jej boku...

Atlas przeszedł długą drogę, na szczęście dla niego z pozytywnym zakończeniem. Jest właścicielem dwóch restauracji, które naprawdę dobrze prosperują i stanowią jego dumę. Nie ma kontaktu z nikim z rodziny i odciął się od przeszłości grubą kreską. Skupiony na sprawach zawodowych nie ma zbyt wiele czasu na kwestie prywatne, lecz nie odczuwa braku kobiety u sweg...

Książka, na którą wielu czytelników czekało. Ba! Wręcz wyprosili oni jej napisanie! 😊 Colleen Hoover nie zamierzała tworzyć kontynuacji losów Lily, Atlasa i Ryle'a, ale, jak sama twierdzi, bohaterowie na to zasługują. Ostrzega jednak, że będzie to powieść inna niż pozostałe jej autorstwa, więc jeśli kochacie te charakterystyczne dramy i plot twisty, to tutaj możecie się lekko rozczarować.
Ja spodziewałam się bajki i bajkę dostałam. 😊
Moim zdaniem była ona potrzebna po tym, co działo się w IEWU, chciałam też lepiej poznać Atlasa i po cichu liczyłam, że i Ryle się trochę ogarnie i może znajdzie gdzieś swoje szczęśliwe zakończenie. [Nie bijcie mnie, nie popieram jego zachowań🙄]. Czy tak się stanie? Sprawdźcie sami! 😊
Książka zaczyna się w momencie, w którym skończyła się poprzednia i jest pisana z perspektywy zarówno Lily, jak i Atlasa. Muszę przyznać, że rozdziały jego oczami podobały mi się bardziej, ale może dlatego, że wcale nie darzę Lily przesadną miłością i to się w tym tomie nie zmieniło. Nadal bardzo ciężko jest mi ocenić jej zachowanie i wybory, bo przecież jest ofiarą przemocy, co mocno na nią wpłynęło, ale myślę, że trochę też jest za dobra. Chyba nie będzie spojlerem, jeśli powiem, że głównym problemem w tej części był strach przed gniewem Ryle'a i jego reakcją na ewentualny związek Lily z Atlasem. 🤔 Nie spodziewajcie się więc innych dużych problemów, ten jest wystarczający. 😁
Co do tej na nowo rozwijającej się relacji dawnych przyjaciół, będzie...

„Zaczynałem myśleć, że już nigdy nie będę ważną częścią twojego życia, a potem nagle się pojawiłaś.“

Ci, co czytali It Ends With Us wiedzą czyje drogi się na koniec znowu zeszły. Choć miała to być jednotomówka baardzo się cieszę, że Colleen zdecydowała się napisać kontynuację. Ta historia jej wymagała. Ja jej potrzebowałam! ❤️

It Starts With Us zaczyna się dokładnie w momencie, w którym It Ends With Us się skończyło. Przypadkowe spotkanie Atlasa i Lily przynosi za sobą kolejne. Oboje są bardzo szczęśliwi, że ich drogi znowu się skrzyżowały, jednak pozostaje jeden problem. Lily wspólnie z byłym mężem, Ryle'em, w zgodzie opiekują się ich małą córeczką, Emerson. Lily pomimo tego, że zrobił jej Ryle nie utrudnia mu kontaktów z dzieckiem. Problemem jest jednak podejście Ryle'a, który bardzo usilnie próbuje pokazać Lily, że się zmienił i może już mu wybaczyć i do niego wrócić. Lily wie, że Ryle nie zaakceptuje jej związku z innym mężczyzną, a jak wszyscy wiemy, Altas nie jest byle jakim, pierwszym lepszym mężczyzną. Atlas z pewnością stoi na podium znienawidzonych przez Ryle'a osób.

Ta historia była po prostu piękna. Lekka, bez żadnych gwałtownych zwrotów akcji, trzymająca nie raz w niepewności. Nie wiedziałam jak bardzo jej potrzebuje do momentu aż zaczęłam czytać. Tak jak się w nią zaczytałam, tak odpynęłam niczym Dory i pochłonęłam tą książkę do końca.

Sięgając po 1tom miałam co do niego ogromne oczekiwania przez to, jaki akurat był hype ...

Pierwszą część czytałam wieki temu, więc przez mgłę pamiętałam, o co chodziło z trójkątem Lily-Ryle-Atlas, ale streszczenie w necie wszystko mi rozjaśniło.

Ogólnie podtrzymuję zdanie, że mężczyźni z książek pani Colleen są trochę odrealnieni. Jakoś nie chce mi się wierzyć, że po Ziemi chodzą faceci, którzy piszą romantyczne listy do swoich kobiet i kupują dom z ogrodem w nadziei, że kiedyś TA JEDYNA wróci do ich życia. Nie twierdzę, że takich mężczyzn nie ma, aczkolwiek pani Colleen jedynie podtrzymuje nierealne wizje idealnego faceta, którego nie można znaleźć w prawdziwym życiu.

Mimo wszystko - książki Hooverki czyta się na jednym wdechu. Nie wiem jak, ale pochłonęłam tę książkę w trzy wieczory, a gdybym miała więcej czasu, to nawet zdążyłabym w dwa. Zapewne to przez to, że Hooverka bardzo dobrze pisze. Pomimo tego, że bohaterowie są odrealnieni, to o przyziemnych rzeczach myślą rozsądnie. Ta książka była o konsekwencjach rozwodu z agresywnym mężem i wszystkie rozterki odnoście rozstania i samej przemocy były trafione w punkt. Odnosiło się wrażenie, że autorka sama doświadczyła takiej relacji, bo opisy emocji były naprawdę logiczne i uzasadnione. Przyjemnością było czytanie książki YA, która nie poruszała w płytki sposób bardzo poważnych dylematów.

Dawkowałam sobie tę lekturę przez kilka dni, bowiem ciężko było mi się rozstać z bohaterami już na dobre. Ostatnio robiłam reread poprzedniej części i jak już Wam pisałam, zakochałam się w niej na nowo. Uwielbiam bohaterów, choć są nieidealni. Trochę obawiałam się sięgać po kontynuację, ale zupełnie niepotrzebnie. Zarówno Lily jak i Atlas, a nawet Ryle, muszą zmagać się z nową, trudną rzeczywistością. Atlas również ma hm… pewien „problem”, choć prędzej napisałabym, że to przeszłość zapukała do jego drzwi, a nawet o niej nie wiedział, o! Wiem, piszę tajemniczo, ale nie chcę zbytnio zdradzać fabuły.

Obawiałam się, czy ta książka nie będzie zbytnio na siłę, a tym czasem to idealne zwieńczenie tej historii. Lily i Atlas bardzo na to zasługiwali. Autorka pokazała, że życie nie jest idealne, a kiedy mamy do czynienia z przemocowcem, to musimy być na baczności. Lily jednak miała w sobie na tyle odwagi i siły, iż postanowiła z tym zawalczyć. Nie chciała żyć nowym życiem, w tle którego wciąż widać było strach. Przecież nie po to wzięła rozwód.

Cieszę się, że Autorka posłuchała fanów i dała zakończenie Lily i Atlasowi, na które w pełni zasłużyli. Te dwie pozycje zdecydowanie zapisują się w moich ulubionych książkach od CoHo.

Gorąco polecam!

Poprzednia część, czyli “It ends with us” kilka lat temu stała się moim ulubieńcem, który wycisnął dużo łez. Po drugą część bałam się sięgnąć, bo czytałam sporo negatywnych recenzji. Ja oceniłabym ją gdzieś po środku.

Cieszę się, że mogłam poznać dalsze losy Lily, ale sama fabuła nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak pierwsza część. Powracamy do niej, kiedy toczy walkę między opieką nad córką a konfliktami z byłym (w końcu!) mężem. Oczywiście pojawia się także Atlas, jej wielka miłość.

Czytało się przyjemnie, okładka cieszy oko, zakończenie cieszy serce, ale zabrakło tego czegoś i zachwytu. Akcja wydała mi się tak sztuczna i wymyślona jakby na siłę, a relacje między bohaterami nieprzemyślane. Autorka sama przyznaje, że nie miała zamiaru pisać drugiej części i zrobiła to tylko pod naciskiem czytelników. Wydaje mi się, że właśnie ten wątek było czuć podczas czytania.

Czy polecam? Jest to na pewno dobre uzupełnienie pierwszej części, ale w porównaniu do niej i zachwyt i wzruszenie jest mniejsze. Nie mniej jednak, cieszę się, że ją przeczytałam 💙

To drugi tom, w którym poznajemy dalsze części Lily. Tym razem mamy sceny tylko z punktu widzenia Atlasa i Lily, a Ryle'a w ogóle. Wielka szkoda, że nie zostało to tak wykorzystane, bo być może namieszało by to w głowach czytelników, a tak to od razu byliśmy nastawienie na Atlasa. Historia dobra, idealnie wpleciona kontynuacja, ale jednak bez znajomości pierwszego tomu się nie obejdzie. Podobała mi się, aczkolwiek tu już nie było tego nieoczekiwanego.

Pierwsza część to był taki romans z nutką strachu i zaskoczenia, a ten tom to cukierkowy romans. Sama koncepcja jednak była dobra, a plot twisty wcale nie takie oczywiste. Myślę jednak, że pierwszy tom był o wiele ciekawszy, jeśli chodzi o dynamiczność akcji.

To była część, gdzie bohaterowie mogli odpocząć i zacząć układać swoje życie. Nie wszystko było takie proste i musieli podejmować dużo trudnych wyborów, ale myślę, że koniec książki nikogo nie zdziwi.

Jednak moja ocena jest dość wysoka, bo mimo wszystko dobrze się bawiłam czytając ją :)

⭐⭐⭐⭐/5

Wyczekiwana kontynuacja popularnej książki CoHo. Tylko czy warta tego całego szumu?

~Niestety nie ma instrukcji obsługi do relacji międzyludzkich.~

Ja się trochę zawiodłam. Ta część na pewno nie wywarła we mnie zbyt dużych emocji, jakiegoś zszokowania, zaskoczenia czyimś zachowaniem, jakąś sytuacją. Po prostu miła historyjka, urocza para. Atlas jest postacią, którą najbardziej polubiłam w tej całej historii (i jest też najlepiej napisanym bohaterem obu części). Jego relacja z Joshem czy Theo była ciekawym wątkiem, podkreślającym dobre serce mężczyzny. Gdybym miała go opisać kilkoma słowami, to od razu pojawia mi się w głowie sformułowanie “do rany przyłóż”. Taki człowiek, którego chciałoby się mieć w pobliżu, nadzwyczaj dobry, troskliwy, łagodny.

Podsumowując, widać że książka była pisana na siłę, po kilku latach i trochę bez pomysłu na historię. Nie było to złe przeżycie, jednak chyba spodziewałam się czegoś lepszego.