Opinia na temat książki Jeszcze będziemy szczęśliwi

Gioia to wrażliwa siedemnastolatka, która nie potrafi znaleźć wspólnego języka z rówieśnikami. Nie pomaga jej również patologiczna sytuacja rodzinna. Pewnej nocy poznaje tajemniczego Lo, który gra w rzutki w jednym z pobliskich barów. Znajomość ta spowoduje rewolucje emocjonalne, a także wyjawienia tajemnic, zmieniających życie pary.

Kiedy sięgałam po „Jeszcze będziemy szczęśliwi”, spodziewałam się raczej romansu i wątku ukazujące problemy głównych bohaterów. I w pewnym sensie tak było, lecz sposób, w jaki to zrobiono zdecydowanie różni się od tego, co możemy spotkać w typowej młodzieżówce. Autor skupił się na przedstawieniu smutku, jaki towarzyszy bohaterom, zwłaszcza Gioii. Czuło się go przy każdej czytanej stronie. Dodatkowo samego wątku miłosnego jest dość mało. Do pewnego momentu miałam wręcz wrażenie, że Gioia i Lo będą zwykłymi przyjaciółmi. I w przedstawieniu tych wątków nie było zbyt wielu zwrotów akcji a mimo to, bardzo się wciągnęłam. Przyszedł jednak moment, kiedy wszystko wywraca się do góry nogami. Nie wiedziałam, która z postaci jest naprawdę zdrowa psychicznie. Wskazówek na takie, a nie inne zachowanie w tekście było wiele, a mimo to kiedy doszło do tego punktu, byłam bardzo zaskoczona. Strasznie się cieszę, że autor tak stopniowo przedstawiał tę historię. Całość nabrała przez to klimatu , a przy tym w pewnym nakazuje zastanowienie nad pewnymi wydarzeniami.

„Jeszcze będziemy szczęśliwi” to książka warta polecenia. Treść w niej porusza prawdziwe problemy, a przy tym została przedstawiona w ciekawy sposób. Ciekawym elementem w książce okazały się również nieprzetłumaczalne słowa, którymi interesowała się Gioia. Oprócz tego, że użycie ich było to czymś niespotykanym, traktowałam je jako ciekawostki z języków świata. Ode mnie otrzymuje 7/10.