Powiem tak, książka mi się podobała, ale tak średnio mnie zachwyciła. Dużo się tutaj mówi o judaizmie, więc jeśli nie lubisz tych kwestii i nie interesują cię sprawy Żydów, to po nią nie sięgaj. Mi jednak nieco przeszkadzało tutaj odniesienie do długich wprowadzeń. Zanim do czegokolwiek w tej powieści dojdzie, to zobaczymy gdzie kto idzie, co napotyka po drodze, jakie ma widoki i co jego zdaniem jest warte uwagi. Bardzo mnie to rozpraszało, nie mogłam się skupić na treści. Jednak jeśli już byliśmy tam gdzie trafił i badaliśmy wraz z postacią kolejne miejsce, to było tam dużo niepokojących emocji. Niewiedza bohatera była dla nas ogromnym zapłonem, bo tak naprawdę mogło wszystko się tu wydarzyć i nic jednocześnie. Jednak kiedy natrafiał na pewien punkt i chciał jak najdokładniej go poznać, to ponownie napotkałam mnogość tych opisów. Piszę o tym, bo być może są osoby, które lubią takie rzeczy, więc im może się spodobać. Główna postać podróżuje w czasie i chyba bardziej zależało mu przedstawienie okresu w jaki trafił od strony politycznej, a niżeli samej wyprawy. Każda jego podróż daje mu nowe doświadczenia i pokazuje jak bardzo to, co minęło ma wpływ na to, co powstaje później. Z pewnością bardzo dużo się tu dzieje, bo co krótka podróż, to nowa opowieść z rozważanym doświadczeniem w kolejnej. Autor prawdopodobnie chciał pokazać jak to, co robimy teraz ma wpływ na to co będzie później, ile posiejesz, tyle zbierzesz. Taka krzyżówka fantastyki, historii, religii i poradnika w jednym. Do mnie tak średnio dotarła, ale zawsze warto przekonać się samemu, zwłaszcza, kiedy wymienione przeze mnie dziedziny literatury wam odpowiadają:-) Druk jest tu nieco mniejszy, trochę dłużej się ją czyta, ale przynajmniej poznacie tu znaczenie komunizmu:-)
/655ad0a5c0b2d9ec4b5b1ea08d2f83ea/n/kamienie-swiatyni-dawida)
