Józef Czapski, starszy od swojego korespondenta o pokolenie jest dla Herberta ucieleśnieniem artysty i ważnym świadkiem XX wieku; Herbert jest dla Czapskiego najzdolniejszym poetą pokolenia, a także oddanym przyjacielem. W trwającej ponad trzydzieści lat korespondencji poruszają problemy sztuki, literatury i wiary, są w niej także opisy codzienności i klimat łączącej jej autorów przyjaźni. Ich korespondencja pozwala spojrzeć na nowo na historię Polski, jej kulturę i sztukę. Jest też wyjątkowym wskazaniem jak z godnością szukać piękna i zachować siły twórcze, i jak związać te poszukiwania z poczuciem odpowiedzialności za los współczesnych.