Korszakowo

“Korszakowo” to zbiór opowiadań, traktujących o losach warmińskiego miasteczka. Część społeczeństwa zamieszkująca ten niewielki teren, to wypaleni zawodowo kolejarze, którzy czują się niedocenieni i wykorzystywani w pracy. Każdy z nich przez pryzmat własnych niepowodzeń, tylko czeka na błędy pozostałych współpracowników. Błąd popełnia między innymi Moniczka. Była pielęgniarka z kolejowej przychodni, która owszem zastrzyki robiła wyborowe, ale nie potrafiła wysiedzieć w pracy trzeźwa. Teraz jako prawie pięćdziesięcioletnia kobieta, na bezrobociu ma wystarczająco dużo czas na picie. Zupełnie jak Cino. Jednak on z racji swojej specjalności zwanej “poganiacz ziela” woli coś przysmażyć z innymi osiedlowymi ławkowiczowami. Razem stanowią doskonały przykład młodzieży bez jakichkolwiek ambicji, dla których świat kończy się na otaczających ich blokach. Po osiedlu plątają się również zdesperowani bezdomni, a także upite tanim winem dzieci. Mimo młodego wieku i krążących w żyłach procentach muszą wykazać się czujnością, by nie wpaść w ręce polującego na nich pedofila.

Jak widać życie w “Korszakowo” nie rozpieszcza. Autor w bardzo ciekawy sposób przedstawił rzeczywistość jego mieszkańców. Nieszablonowy styl i język dodają historii charakteru, a specyficzny klimat miasta wciąga czytelnika już na wstępie . Skrzywdzone i zmęczone codziennością społeczeństwo wywołuje skrajne emocje. Ochota na głośne “STOP” i wprowadzenie zmian, które chociaż trochę przybliżyłyby ich do ładu, ro...