Kosogłos

Name: Kosogłos
Rating: 8.57 (276 reviews)
ISBN: 9788372784919

Suzanne Collins

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 276 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 276 ocen kanapowiczów

Opis

Trzecia część bestsellerowej trylogii "Igrzyska śmierci".
Katniss Everdeen wraz z matką i siostrą mieszka w Trzynastce - legendarnym podziemnym dystrykcie, który wbrew kłamliwej propagandzie Kapitolu przetrwał, a co więcej, szykuje się do rozprawy z dyktatorską władzą.
Katniss mimo początkowej niechęci, wykończona psychicznie i fizycznie ciężkimi przeżyciami na arenie, zgadza się zostać Kosogłosem - symbolem oporu przeciw kapitolińskiemu tyranowi.

"Suzanne Collins w tym podsumowującym tomie trylogii dokonała nie lada wyczynu - ostatnia część okazała się najlepsza. To piękna, złożona i inteligentna powieść, która na każdym poziomie jest autorskim sukcesem." - "Publishers Weekly"

Data wydania: 2010-11-10

ISBN: 978-83-7278-491-9, 9788372784919

Wydawnictwo: Media Rodzina

Kategorie: Science-fiction, Dla dzieci, Literatura młodzieżowa

Stron: 376

Mamy 7 innych wydań tej książki

Autor

Suzanne Collins

Urodzona 11 sierpnia 1962 roku w USA (Hartford)

Jej ojciec był oficerem United States Air Force, stacjonował w Wietnamie podczas wojny. Swoją pisarską karierę rozpoczęła w 1991 roku jako twórca telewizyjnych programów dla dzieci. Tworzyła także scenariusze dla stacji Nickelodeon, m.in.: Klarysa ...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Suzanne Collins

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Dzieci rewolucji

WYBÓR REDAKCJI

13.05.2020

Rewolucja Francuska to okres w historii kraju znad Sekwany, który doprowadził do głębokich zmian społeczno - politycznych i obalenia monarchii w tym kraju. Po tych wydarzeniach Georges Danton powiedział: “Rewolucja jest jak Saturn, pożera własne dzieci”. Nie zdradzając zbyt wielu szczegółów ujawnię tylko, że zakończenie trylogii Suzanne Collins j... Recenzja książki Kosogłos

@maciek.grzyb × 5

Z popiołów odradza się feniks, zaś w tej opowieści siła i nadzieja...

4.05.2024

Czytając ,,Kosogłosa" Suzanne Collins nie spodziewałam się, jak brutalna, pełna bólu będzie to opowieść, która ostatecznie kończy się słodko-gorzko i pokazuje jak tudna jest walka o upragnioną wolność. UWAGA NA SPOILERY W OPISIE! Wszyscy wierzyli, że trzynasty dystrykt nie istnieje po tym jak Kapitol go doszczętnie zniszczył. Okazało się jednakże... Recenzja książki Kosogłos

@Perlasbooks × 1

"Chciałam ładnie wyglądać - w jej oczach widać łzy". czyli "Kosogłos".

14.05.2012

Pięć minut temu skończyłem czytać trzecią, ostatnią część, serii Igrzysk Śmierci. Wciąż ocierać muszę jeszcze łzy i walczę z bólem brzucha, który wystąpił przez emocje, po przeczytaniu lektury. Cały czas analizuję to, co Suzanne Collins, amerykańska pisarka, urodzona w 1963 roku w Connecticut, przedstawiła nam na sam koniec Kosogłosa. Nap... Recenzja książki Kosogłos

@Avenix

Kosogłos

3.02.2011

Suzanne Collins to amerykańska pisarka, która zasłynęła na świecie napisanym przez siebie cyklem powieściowym o podziemnym świecie pt. „The Underland Chronicles”. Jej trylogia „Igrzyska śmierci” także zdobyła uznanie w wielu krajach, stając się prawdziwym bestsellerem i przez wiele tygodni utrzymywała się na listach najpopularniejszych książek „The... Recenzja książki Kosogłos

@Rebellish

Zobacz wszystkie (33) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@jatymyoni

2020-07-31

3 /10

Przeczytane E-book L. amerykańska Fantastyka Czytadła

Potwierdza się stara maksyma. że bohaterowie powinni zginąć, bo co z nimi począć, a i sami z sobą nie dają sobie rady. Przeczytałam przewidujące zakończenie i dobrze, że już koniec.

× 8 | Komentarze (1) | link |

@Edyta_09

2019-11-18

4 /10

Przeczytane Wyzwanie 2018/2019 (50) Papier

Jak dla mnie to najsłabsza część trylogii. Zastanawiam się co o niej napisać, bo tym razem autorce nie udało się wywołać u mnie zachwytu i chyba tylko ciekawość którego z adoratorów wybierze Katniss sprawiła, że udało mi się przebrnąć przez mało ciekawą fabułę.
Jestem rozczarowana przemianą niektórych postaci i zakończeniem. Momentami nie podobało mi się zachowanie pewnych bohaterów, które świadczy o tym, że nie są tacy święci jak mi się wydawało.
Przy zakończeniu lektury towarzyszyły mi uczucia podobne do tych, które wywołała u mnie lektura 'Władcy pierścieni' - smutek i jakiś niewyjaśniony niedosyt. Niby wygrywają ci dobrzy, ale koszty, które ponoszą są tak olbrzymie, że chyba należałoby powiedzieć, że wszyscy przegrali. Jednostka rzucona w sam środek beznadziejnej sytuacji wychodzi z niej zupełnie odmieniona, mentalnie i duchowo poobijana, a na dodatek, wraca do świata, który również nie jest już taki sam. Smutne.
Minus dla Katniss za to, że nie wybrała tego drugiego :)

× 4 | link |

@Anna_Scott

2012-05-30

10 /10

Przeczytane

Przeczytałam wiele książek. Nie bezkresny ocean, ale wzięte w konkretne ramy morze. I ile z tych pozycji zawładnęło moim umysłem, moim sposobem patrzenia na świat, moją wyobraźnią? Mało. Zaledwie kilka zagiętych palców. Są książki, które już na zawsze pozostaną w naszej świadomości i o których będziemy myśleć z należytym szacunkiem, wracać do ich historii z nostalgią. I są książki, które raz przeczytane odłożymy na półkę, by pokryły się kurzem zapomnienia. W mojej prywatnej bibliotece mam książki ułożone alfabetycznie; najpierw według autorów, później tytułami. Jednak te wybrane pozycje potrafię znaleźć po omacku. Są jak ciepły dom, do którego tęskni się całymi dniami, chcąc rozpaczliwie wrócić. Po "Kosogłosie" pozostaje wspomnienie. I pustka. Bo historia się skończyła. "Nazywam się Katniss Everdeen. Mam siedemnaście lat. Moim domem jest Dwunasty Dystrykt. Byłam trybutem w Igrzyskach Śmierci. Uciekłam. Kapitol mnie nienawidzi. Peeta został więźniem. Jest uważany za martwego. Najprawdopodobniej jest martwy. Prawdopodobnie byłoby najlepiej, gdyby był martwy…"* Po zamieszaniu na arenie z okazji Ćwierćwiecza Poskromienia, Katniss trafia w ręce rebeliantów z trzynastego dystryktu. Obywatele Panem żyli przez dziesiątki lat w zakłamaniu, że dystrykt trzynasty został doszczętnie zniszczony z rąk Kapitolu. Jednak prawda jest taka, że władze doskonale wiedział o ludziach żyjących pod ziemią na terenie dystryktu trzynastego. Wtedy też powstał dekret na mocy którego trzynastka zostanie s...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@ksiazka_w_pigulce

2020-06-18

7 /10

Przeczytane

Do naszych półek puka już świeżutka i pachnąca nowością "Ballada ptaków i węży", a tymczasem ja powracam myślami do wstępnie zapowiadanej trzeciej i kończącej historię Katniss i Igrzysk Śmierci pozycję. Ciekawa jednocześnie jestem, jak autorka wybrnie z tego w najnowszej książce...

Tytułowy Kosogłos to znana czytelnikowi dobrze z wcześniejszych części Katniss, która godzi się zostać przysłowiową twarzą rebelii. Szykuje się ostateczna batalia z zatwardziałym Kapitolem i co ciekawe (a chyba nawet lepiej) - tym razem Collins nie sięga po motyw typowych Igrzysk, jak to było czynione we wcześniejszych częściach.

"Kosogłos" choć nie odstaje zbytnio od dwóch pierwszych części pod względem obszernej fabuły, wielu zaskakujących wydarzeń i szybkiego tempa akcji w moim odczuciu wypada najsłabiej. Przede wszytkim dotychczas w moich oczach Katniss jawiła się jako postać idealna, a tutaj mają miejsce sytuacje i słowa, które burzą ten nieskazitelny obraz. Wątek miłosny nie wysuwa się na pierwszy plan, a jest tłem i chwilą na nabranie oddechu wobec tragicznych wydarzeń.
W "Kosogłosie" wojna i konflikt grają pierwsze skrzypce, a jak to bywa podczas konfliktów, to ci najbardziej bezbronni i niewinni cierpią i giną. Niesprawiedliwa ofiara boli tym bardziej, gdy palce maczają w przelewie krwi najbliżsi.

× 2 | link |

@Yoggobela

2010-12-07

10 /10

Przeczytane Posiadane

Na początku lektury myślałam, że jak tak dalej pójdzie, to chyba będę jedyną znaną mi osobą, której ten tom się nie podoba, sądziłam, że będzie mało akcji. Jednak czytając coraz dalej, nawet nie zauważyłam kiedy ta książka wciągnęła mnie totalnie. Jest brutalna i wstrząsająca, ale jednocześnie piękna. Bardzo podobały mi się zwroty akcji i momenty zaskoczenia, bo było sporo wątków, których rozwinięcia się nie domyśliłam. Świetne zakończenie, chyba na takie liczyłam, ogólnie fabuła według mnie dobrze zaplanowana przez autorkę. Dodatkowo przemyślenia Katniss dodają realizmu, to naprawdę mądra dziewczyna, podobał mi się jej sposób myślenia. Lubię u Collins sposób w jaki kończy rozdziały, urywa takimi zdaniami, że trzeba czytać dalej, rozłąka z książką wręcz boli, bo ciągle chce się wiedzieć co będzie na kolejnych stronach. Pokochałam tę trylogię od samego początku i uwielbiam ją nadal, cieszę się, że wszystkie trzy tomy zostały utrzymane na jednym, wysokim poziomie. "Kosogłos" doskonale zakończył historię Katniss. Bardzo chętnie przeczytam kiedyś kolejną książkę tej autorki, mam nadzieję, że coś napisze, oczywiście niezwiązanego z historią państwa Panem, bo dobrze jest, jak jest. :)

× 2 | link |

@szarikow

2012-01-07

10 /10

Przeczytane Przeczytane Uwielbiam... bezwzględnie Na Kundziu :)))

Głośnie WoW!!!!!!! Nigdy nie odważyłam się powiedzieć tak o jakiejś książce, ale przy tej nie mam żadnych wątpliwości. Jest jedną z najpiękniejszych jakie w życiu czytałam. Ta część może nie była najciekawszą, ale pozwoliła mi zrozumieć sens całej serii i przesłanie jakie udało mi się odczytać na ruinach Kapitolu. Koniec zaskoczył mnie całkowicie, gdyż co do wybranka Katniss miałam zupełnie inne przewidywania, co jednak nie oznacza, że jej wybór mnie nie usatysfakcjonował. Ale nie sprowadzajmy "Kosogłosa" do roli tandetnego romansidła. Jest w 100% zaskakująca, wciągająca i niesamowita pod względem fabuły. Język autorki, bardzo mi pasuje, gdyż pisze na tyle dobrze, że książkę czyta się szybko i lekko, co w głównej mierze jest zasługą rewelacyjnej fabuły, ale i umiejętnego szokowania i zaskakiwania czytelnika oraz dozowania adrenaliny, aby nikt nie mógł odłożyć książki. No cóż wszystko, co chciałam powiedzieć już zostało napisane, więc pozostaje mi tylko gorąco polecić ją wszystkim! Nawiasem mówiąc, to jest jeden z dwóch cyklów tuż po "Wojnach Duszków", którego wszystkie części uzyskały ode mnie najwyższe noty.

× 2 | link |

@anciaa

2010-12-29

5 /10

Przeczytane

Ostatnia część trylogii to dopiero Igrzyska śmierci! Brutalna, momentami bardzo drastyczna książka. Sama nie wiem co o niej myśleć. Nie mogę powiedzieć, że była zła-w końcu zakończenie całej trylogii, wszystko się wyjaśnia ale nie jestem nią oczarowana. Może przyczyniła się do tego ta cała brutalność, śmierć tylu bohaterów, a może jeszcze coś innego. Może jestem zbyt wrażliwa na takie książki. Poza tym czytając tę książkę były momenty w których zupełnie nie wiedziałam co się stało z bohaterami, takie trochę niejasne.

× 2 | link |

@Karmea

2011-12-30

Przeczytane

Ostatnia część, jest chyba najbardziej emocjonująca. Jak na moje oko to tu co rusz ktoś umierał, to było straszne. Nie wybaczę pani Collins uśmiercenia Finnicka, no ale przynajmniej coś oryginalnego, a nie przeżycie wszystkich ,,gwiazd" igrzysk. W każdym razie, gdy doczytywałam rozdział, to zawsze było takie wydarzenie że musiałeś czytać następny, to jest plus dla tej książki. Budowanie napięcia. W tej części dopiero przekonałam się do Peeta, w dwóch poprzednich myślałam że Gale będzie idealnie pasować lecz się myliłam. Przeciwieństwa się przyciągają? ;) Tak było chyba z Kaatnis i Peetą. Na samym końcu, przyznam się - płakałam. Po prostu wyłam jak bóbr do poduszki - dlatego że się tak skończyło, dlatego że tyle postaci umarło, dlatego że Kaatnis odnalazła szczęście. Po prostu te wszystkie emocje wylałam ze łzami. Na końcu zaczełam się zastanawiać nad sensem książki - a było nad czym. Jest strasznie głęboka, ukazuje nature człowieka, nie zakrywa tego płaszczem miłości czy wrażliwości. Książka jak i cała saga jest na pierwszym miejscu mojej prywatnej listy ,,Kultowych" :)

× 1 | link |

@ewoola

2014-04-02

5 /10

Przeczytane

Trylogię Suzanne Collins można uznać za tą literaturę, którą się pamięta do końca życia. Każda z części ma swój charakter i coś, co przyciąga uwagę czytelnika - pomysł na akcję, którego nikt nigdy wcześniej nie wykorzystał. Natomiast trzecia część jest nieco bledsza od swych dwóch poprzedniczek.. Moim zdaniem "Kosogłosa" uratowała końcówka (choć osobiście wybrałabym inaczej). O ile w "Igrzyskach śmierci" i "Pierścieniu Ognia" czytelnik już w drugim rozdziale nie wytrzymywał z ciekawości "co dalej", to w trzeciej części musiał czekać na właściwą akcję do połowy książki, albo do samej końcówki... Osobiście odczuwam niedosyt. Zbyt łatwo uśmierceni zostali Finnick i Prim - ale może wykazać się teraz będą mogli reżyserzy i aktorzy? Sama Katniss właściwie nic nie zrobiła wielkiego - wykonywała rozkazy. Może właśnie to, że bohaterka się zmieniła w trzeciej części, tak bardzo mnie zawiodło..? Książka dobra - ale mnie nie zachwyciła ...

× 1 | link |

@wiktoria74

2012-06-13

10 /10

Przeczytane

Nie spodziewałam się tego, lecz ta książka wzruszyła mnie do łez. Jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło, że po przeczytaniu musiałam chwilę poleżeć i pomyśleć o tym, jak wojna wpływa na ludzi, o tym, że ich życie nigdy nie będzie takie samo, zawsze będą ich prześladowały straszne wspomnienia. Nie jest to zwykła, pusta opowieść o nastolatce, która nie może się zdecydować, którą wielką miłość wybrać. Po przyczytaniu trylogii, zrozumiałam wreszcie to, o czym zawsze mówił mi kolega wypowiadając się o "Zmierzchu" Stephenie Meyer, w porównaniu z Igrzyskami, jest to książka dla przedszkolaków. Nie porusza ważnych tematów, które naprawdę zmuszają do refleksji w odróznieniu od trylgoii Suzanne Collins. Jest to jedna z niewielu książek, do których będę wracać i za każdym razem odczuwać ból razem z Katniss. Nigdy nie zapomnę tej trylogii.

× 1 | link |

@Destienne

2013-01-06

10 /10

Przeczytane

Collins (zaraz po J.K. Rowling) jest dla mnie mistrzynią - nie przypominam sobie, kiedy ostatni raz czytałam jakąś książkę z zapartym tchem, wyprzedzając to, co chciałam przeczytać, aby jak najprędzej dowiedzieć się, co będzie dalej (co skutkowało kilkoma przypadkami ponownego przeczytania tego, czy owego akapitu) :) Zdecydowanie Kosogłos to najlepsza, a zarazem najbardziej nieprzewidywalna część Trylogii, która trzyma w napięciu. Niestety, popełniłam błąd (jak zwykle, chociaż próbuję się odzwyczaić) i na początku przeczytałam zakończenie książki. Nie potrafię więc opisać mojego zdumienia, jednak bardzo pozytywnego, kiedy po ponownym przeczytaniu odpowiedzi Katniss na pytanie Peety i odwróceniu kartki ujrzałam słowo 'Epilog' :) Zdecydowanie polecam, polecam i jeszcze raz POLECAM!

× 1 | link |

@Roselle

2010-11-19

10 /10

Przeczytane

Wstrząsająca. Gorzka. Przerażająca. Szokująca. Te przymiotniki najlepiej oddają potęgę tej książki. Mało było momentów, w których było mi do śmiechu, przeważnie siłą powstrzymywałam łzy. Pamiętam, że zaraz po przeczytaniu miałam uczucie pustki, czułam się tak jakby mi coś odebrano, nie mogłam pogodzić się z tym, że to już koniec, chociaż ja nadal chciałam więcej. Po ochłonięciu muszę powiedzieć, że jest to arcydzieło. Książka wspaniała, pierwsza, która wywarła na mnie tak duże wrażenie, że nadal nie potrafię przestać o niej myśleć. Ta powieść uzależnia. Polecam każdemu, kto jeszcze nie miał okazji zetknąć się z dziełami pani Collins. Cała trylogia jest magiczna, a Kosogłos jest wspaniałym uwieńczeniem całęj serii.

× 1 | link |

@Nessnej

2011-07-30

10 /10

Przeczytane

Patrząc na obecnie wydawane książki stwierdzam, że po modzie na wampiry, wilkołaki i inne "stwory" zaczyna pojawiać się moda na antyutopie. Czy to dobrze, czy źle? Trudno mi stwierdzić, a jednak seria "Igrzyska śmierci" jest póki co nie do pobicia. Emocje, akcja i pranie mózgu Igrzyska mogą zaserwować czytelnikowi na najwyższym poziomie i obawiam się, że naprawdę trudno będzie je przebić. Ale to moje wyładowywanie frustracji, bo szukam jakiejś dobrej lektury w podobnym temacie, a wyjdzie na to, że przeczytam twórczość pani Collins raz jeszcze.

× 1 | link |

@blackmoth

2013-01-13

Przeczytane

Jedno słowo: znakomite. Doskonale wyważone proporcje między przygodą a romansem, destrukcją i narodzinami, wojną a pokojem. Collins jest mistrzynią pióra - oplata czytelnika pajęczyną tajemnicy i dopóki się on z niej nie wyplącze, nie może przestać czytać. Kosogłos sprawił, że zniknęłam ze świata żywych na długie godziny, przenosząc się do Panem i towarzysząc Katniss w walce. Aż serce się kraje, gdy pomyślę o niektórych osobach czy sytuacjach - życzyłam im innego losu. Ale tak to na wojnie bywa: ktoś musi przegrać, by ktoś mógł wygrać...

× 1 | link |

@WaterMelonLady

2013-12-31

10 /10

Przeczytane

Cudowna! Z całego serca polecam! Przygody głównej bohaterki od samego początku były ekscytujące ale za to w trzeciej części sięgnęły zenitu. Autorka prowadziła moją wyobraźnię po takich zakamarkach, których nie śmiałam kiedykolwiek odkrywać. Ta kobieta jest tak niesamowita! Podążając za Katniss starałam się przewidywać kolejnych posunięć mistrzyni, niestety za każdym razem gdy już liczyłam, że bohaterka wyjdzie na prostą za każdym razem tonęłam w dalszych niespodziewanych wydarzeniach! Majstersztyk! <3

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“A gdybym umiał wyhodować sobie skrzydła, to mógłbym latać - oświadcza- Tylko, że ludziom nie rosną skrzydła. Prawda czy fałsz? -Prawda. Ale ludzie nie potrzebują skrzydeł, żeby przetrwać.”

“Jesteś zielona - mówi. - Zachorowałaś? - Chciałam ładnie wyglądać - szepcze Oktavia i widzę w jej oczach łzy.”

“Nie mogę uwierzyć, że tak normalnie wyglądam na zewnątrz, choć w środku mam kompletne pobojowisko.”

“Jest tak, jakby w jednej chwili malowane okno rozprysło się w drobny mak, odsłaniając ukryty za nim brzydki świat.”

“Czy chcesz, czy chcesz
Pod drzewem skryć się?
Tu zawisł ten, co troje zginęło z jego mocy.
Dziwnie już tutaj bywało,
Nie dziwniej więc by się stało,
Gdybyśmy się spotkali pod wisielców drzewem o północy. ”