Opinia na temat książki Krok trzeci

Magda jest psychoterapeutą, lecz po niejasnym wypadku ma ogromne kłopoty z pamięcią, wszystkie ważne informacje zapisuje w notesie. Nie poznaje ludzi, nie pamięta ważnych wydarzeń ze swego życia, gubi całe dnie, podczas których nie wie co robiła i co się z nią działo. Choć zawodowo zajmuje się terapią par nie potrafi naprawić swego małżeństwa, które dalekie jest od ideału. Mąż coraz bardziej się od niej oddala a ona nie chce znać prawdy.

Czy mieliście tak, że książka was jednocześnie pociąga i irytuje?
Od początku wszystko jest niejasne i bardzo tajemnicze. Zdaje mi się, że wraz z główną bohaterką trafiłam do jakiegoś koszmarnego snu i już sama nie wiem co jest rzeczywistością. Początkowo z wypiekami na policzkach przewracam kolejne strony chcąc poznać odpowiedź na pytanie: o co w tym wszystkim chodzi? Lecz z każdą kolejną stroną zaczynam się złościć, na zbyt dużą ilość niedopowiedzeń i fragmentaryczność wydarzeń.
Styl i język, choć surowy i męski, to przejrzysty i zrozumiały z ciętym poczuciem humoru a brutalność niektórych scen przemocy może przyprawić o mdłości.
Cały czas nasuwało mi się porównanie do prozy Fitzeka, którego uwielbiam.
I zakończenie, które każe spojrzeć na wszystko z nowej perspektywy.