Królowa pszczół

Indie to fascynujący kraj, egzotyczny, pełen kolorów, zapachów, pięknych świąt ale też pełen kontrastów. Skrajna bieda, podział na kasty, społeczne przyzwolenie na wydawanie za mąż nieletnich dziewczynek, które stają się własnością męża, skazane na jego łaskę, a częściej na brutalne traktowanie, poniżanie. Przedmiotowe traktowanie żon i córek jest tradycją. Mężczyzna jest panem i władcą w rodzinie.
Skylar jest popularną pisarką i autorką bestsellerów. Po rozwodzie wyjeżdża do Indii by tam napisać swoją najważniejszą książkę.
Ravish jest na życiowym zakręcie, gdy do jego taksówki wsiada Sky.
Kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością... Oboje zranieni, nieufni, czują do siebie niezwykłą sympatię i przyciąganie.
Kiedy spotykają ośmioletnią Anu bardzo chcą jej pomóc. Dziewczynka uciekła od biologicznych rodziców - chcieli ją wydać za mąż. Zdesperowana uciekła do Mumbaju, wielkiego miasta, gdzie są tysiące bezdomnych dzieci, żyjących na ulicach, wykorzystywanych do ciężkiej pracy lub trafiających w ręce handlarzy ludźmi.
Sky skrywa bolesną tajemnicę, którą w końcu dzieli się z Ravishem, pewna, że to go zniechęci do niej. Nie docenia siły jego uczuć.
Jaki to sekret? Czy miłość może połączyć dwoje życiowych rozbitków? Czy Abu potrafi wykorzystać szansę daną przez los?
Ta książka wzrusza od pierwszych stron. Sprawia, że wierzymy w siłę woli i w miłość. "Tę zwyczajną miłość i szacunek dla drugiego człowieka bez względu na jego wiek...

„Królowa Pszczół” to książka, która zostanie w mojej pamięci na długi czas. Ciekawa, wywołująca wiele emocji, bardzo wciągająca. Z wielką przyjemnością ją przeczytała i zdecydowanie polecam.

Miałam zaszczyt przeczytać kolejną perełkę jednej z moich ulubionych autorek @indiaeurostory i zatkało mnie po jej przeczytaniu, zwyczajnie nie mogę się pozbierać tak jak bym rozpadła się na milion kawałków. #królowapszczół to cudna historia trzech zupełnie nie mających nic wspólnego ze sobą osób Skylar, Ravish i Anu. Skylar to pisarka, która przybywa do Indii z zamiarem napisania swojego dzieła właśnie w Indiach, całkiem przypadkowo poznaje Ravisha, którego los nie szczędził tak jak główną bohaterkę i mamy również 7letnia Anu, którą los rzucił właśnie w to samo miejsce co pozostałych bohaterów i każdy z nich ma za sobą ciężkie doświadczenia. Co tak naprawdę z tą trójką się wydarzy i jak ich losy się potoczą to koniecznie musicie przeczytać a ja nie chcę tu za dużo zdradzać ponieważ ta książka po prostu rozsadziła mi serce. Przytoczę piękny cytat, który mnie urzekł

"Do tego aby kochać i być szczęśliwym potrzebny jest czas, ale też potrzebna jest odrobina odwagi."

Kochana Nino coś Ty ze mną zrobiła. Ta książka jest tak piękna i zarazem tak bolesna, że po prostu nie da się opisać tego w kilku zdaniach, przede wszystkim autorka poruszyła w tej książce wiele istotnych faktów z życia Hindusów ich zwyczajów oraz tradycji, które w pewnym obszarze wykraczają poza normy humanitarne. Cudownie było przenieść się do świata bohaterów, przeżywać z nimi cudowne chwile, ale i ból, który wycisnął ze mnie wiele łez, spłakałam się jak "bóbr" Muszę tu podkreślić iż główna ...

Bardzo rozczarowała mnie ta książka, bo zapowiadała się naprawdę ciekawie, ma też wiele dobrych ocen, a tymczasem okazała się tak spłaszczona i napakowana niepotrzebnymi dramatami, że chociaż czytało mi się ją szybko, to jest według mnie bardzo przeciętną lekturą. Być może dla osób, które lubią takie klimaty i smutne, wyciskające łzy powieści, będzie to coś interesującego. Ja jednak nie należę do takich czytelników i choć czasami wzruszam się przy czytaniu, to w przypadku tej lektury raczej wzdychałam i przewracałam oczami ze zniecierpliwienia, a momentami wręcz nudy. Trochę szkoda, bo pomysł na fabułę był dobry, a i okładka tej książki jest bardzo ładna...


Przeczytana w ramach Olimpiady Czytelniczej

Niech nie zwiedzie was ta smutna emotikonka w ocenie tej pozycji. Oznacza ona ni mniej ni więcej, a tylko fakt, że przez większość lektury miałam ochotę gorzko zapłakać. Nie spodziewałam się, że ta pozycja będzie aż tak wzruszająca. Oczekiwałam po okładce opowieści o podróży głównych bohaterów do Indii, jakiś ciekawostek o tym kraju, który od jakiegoś czasu mnie interesuje, ale z pewnością nie tego, co stworzyła autorka.

Skylar przyjeżdża do Indii, aby napisać kolejną książkę. Nikt nie wie, że w głębi serca skrywa mroczną tajemnicę, która odmieni życie kilku osobom. W tym kolorowym i wciąż zaskakującym kraju spotyka na swej drodze Jego, Ravisha. Z początku nie chce do siebie dopuścić faktu, iż powoli zakochuje się w tym przystojnym i młodym mężczyźnie. On oprowadza ją po tajemniczych zakątkach, opowiada barwne historie i powoli przekonuje ją do siebie. Pewnego dnia na targowisku do Sky podbiega mała dziewczynka. Widać, że w swoim krótkim życiu przeszła już sporo. Podarowuje kobiecie przysmak, który jej pozostał, ta wzrusza się tym i postanawia dać jej nowe życie. Cała trójka zamieszkuje razem i cieszy się każdym dniem. Tylko jak na tą szczęśliwą codzienność wpłynie mrok, który Sky skrywa przed innymi głęboko w swoim sercu?

Dlaczego tak wzruszająca historia została przeze mnie oceniona jedynie na sześć gwiazdek? Bowiem czegoś w niej mi zabrakło, jakiegoś elementu, który sprawiłby, że ta historia stanowiłaby spójną całość. A tak na ponad 400 stron bywał...

Królowa pszczół jest zdecydowanie inna niż książki, po które sięgam zazwyczaj, czyli takie, w których zawarte tradycje i kultura nie różnią się specjalnie od tych, w których żyję ja. Ta pozycja natomiast pokazuje całkiem inny świat niż ten, który znam. Mamy tu Indie, z jednej strony bogactwo, nowoczesność i prestiż, z drugiej strach, bieda, beznadzieja.

Normalnie obok takich książek przechodzę obojętnie, jednak ten tytuł zachęcił mnie swoim opisem znajdującym się na okładce. Choć muszę przyznać, że mimo wszystko miałam jakieś dziwne wątpliwości. Wiecie, niby opis mnie przyciągał, ale z drugiej strony wiedziałam, że to raczej nie moje klimaty i nie byłam pewna czy faktycznie książka mi się spodoba. Moje obawy nie opuszczały mnie nawet podczas czytania pierwszych kilkudziesięciu stron.

Jednak im bardziej zagłębiałam się w tę historię, tym bardziej mnie ona wciągała. Książka okazała się być niezwykle poruszającą, piękną historią nie tylko o miłości. Jest to powieść wielowymiarowa, niezwykle mądra, zmuszająca do refleksji.

Nina Nirali nie dość, że świetnie wykreowała bohaterów, to jeszcze stworzyła tak niesamowity klimat, nasyciła tę historię tyloma sprzecznymi emocjami, których nie sposób było nie współodczuwać wraz z bohaterami. Lekkie pióro autorki sprawia, że książkę czyta się niesamowicie przyjemnie, mimo że historia sama w sobie nie do końca taka jest. A zakończenie, mimo tego, że jest do przewidzenia łamie serce i wyci...

Skylar, autorka wielu cenionych książek dowiaduje się o swojej nieuleczalnej chorobie. W akcie, jak twierdzi ona sama, czystego egoizmu wyjeżdża do Indii by tam spędzić ostatnie chwile życia i zakończyć swój żywot. Właściwie nie wiadomo czy pech czy może szczęście stawia na jej drodze taksówkarza Ravisha, który robi na niej ogromne wrażenie. Los zsyła na ich drogę ośmioletnią Anu, którą postanawiają zaadoptować. To z nimi spędza, mimo iż ostatnie, to najszczęśliwsze chwile życia.
Piękna, bardzo wzruszająca książka, pokazuje nam co tak naprawdę jest w życiu ważne. Majątek nie zagwarantuje nam prawdziwej miłości, szczęścia i nie zwróci czasu spędzonego z rodziną. Z drugiej jednak strony pokazuje Indie jako kraj bardzo zacofany, jednocześnie fascynujący i przerażający. Biedna, wydawanie małych dziewczynek za mąż to to, co spotkamy przechadzając się ulicami tego "urokliwego" kraju.

•Dziękuję autorceza książkę jak i za wiedzę, którą dzięki niej nabyłam.
•Dziękuję także wydawnictwu za przysłanie książki ❤️