Stany Zjednoczone, rok 1998. W planie dwadzieścia egzekucji, jedna co osiemnaście dni. Rok 1999. Trzydzieści pięć egzekucji, jedna co dziesięć dni. Rok później jedna co dziewięć. Obecnie kara śmierci może być zasądzona w 31 z 50 stanów USA. Zastrzyk trucizny, krzesło elektryczne, komora gazowa, powieszenie, rozstrzelanie. Rodziny oglądające egzekucję przez szybę, relacje w prasie, opis ostatniego posiłku podany do wiadomości publicznej. Pod więzieniem ramię w ramię stoją przeciwnicy kary i jej zwolennicy. Ci drudzy, przy akompaniamencie zespołu country, w piknikowej atmosferze popijają piwo i wręczają dzieciom papierowe chorągiewki z hasłami popierającymi karę śmierci. Holenderska reporterka Linda Polman opisuje skomplikowaną sytuację teksańskich skazańców na tle amerykańskiego systemu karnego. Rozmawia z kobietami, które zdecydowały się na małżeństwa z osadzonymi w celach śmierci, z lewicowymi aktywistami walczącymi z niehumanitarnym systemem sądowniczym, z pastorami przymykającymi oko na brutalne metody rozstrzygania prawa, z kolekcjonerami „murderabiliów” z całego świata, a przede wszystkim z samymi więźniami, dla których kara śmierci jest często wybawieniem od trudnej codzienności więzienia. To fascynująca, a zarazem przerażająca opowieść o tym, jak naprawdę działa amerykański system prawny i jak wiele emocji wzbudza kara śmierci w pozornie Zjednoczonych Stanach Ameryki.
Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci
Linda Polman
7.3
/10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 15 ocen kanapowiczów
Na podstawie 15 ocen kanapowiczów
/o-9788380496767/n/laleczki-skazancow-zycie-z-kara-smierci)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.3
/10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 15 ocen kanapowiczów
Na podstawie 15 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: Death Row Dollies. Leven met de doodstraf
Data wydania: 2018-05-09
ISBN: 978-83-8049-676-7, 9788380496767
Wydawnictwo: CZARNE
Seria:
Amerykańska
Kategoria:
Literatura faktu
Stron: 208
Autor
/d10271ac88c4e117de89c394276f82d4/n/linda-polman)
Linda Polman
Urodzona w 1960 roku w Holandii (Amstelveen)
Linda Polman - holenderska dziennikarka, autorka wielu reportaży, tekstów publicystycznych i analiz poświęconych międzynarodowym interwencjom wojskowym oraz pomocy humanitarnej. Pracowała dla holenderskiej telewizji, prasy oraz wielu rozgłośni europ...
Pozostałe książki:
/o-9788380496767/n/laleczki-skazancow-zycie-z-kara-smierci)
/ccf821d8-103d-41fe-80bc-366780910e57/n/karawana-kryzysu)
Wszystkie książki Linda Polman
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci
25.08.2021
Bałam się że "Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci" będą portretami kobiet, które związały swoje życie z przestępcami czekającymi na wykonanie wyroku. Od razu przyszła mi na myśl rozmowa Justyny Kopińskiej z żoną Mariusza Trynkiewicza którą umieściła w swojej książce "Polska odwraca oczy". Chyba nie tylko u mnie wywołała ona mdłości i ogromny ... Recenzja książki Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci
@Jezynka
× 10
Z miłości do więźnia
27.02.2021
Świat nie przestaje mnie zaskakiwać. Już dawno temu przekonałam się, że ludzie są zdolni do bardzo różnych zachowań. Wiem też, że praktycznie na wszystkim można zrobić interes. Czy wiecie, drodzy czytelnicy, że są na świecie – ba! w Europie – ludzie, w przeważającej części kobiety, które nawiązują relacje z więźniami oczekującymi na wykonanie kar... Recenzja książki Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci
@Antoniowka
× 7
Kto pociąga za sznurki?
15.03.2021
Kara śmierci w przestrzeni medialnej wywołuje sporo emocji. Nie da się ukryć, że temat jest dość kontrowersyjny. Zwolennicy i przeciwnicy cały czas prowadzą ożywione dyskusje na temat pozbawienia kogoś życia za ciężkie przewinienia. Nie inaczej jest w Stanach Zjednoczonych, gdzie każdy stan ma swoje przepisy na temat legalności przyśpieszonej śmie... Recenzja książki Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci
@Zaczytane_koty
× 4
Laleczki skazańców
5.05.2021
Nie jestem zbyt romantyczna ale nawet na mnie przygnębiające wrażenie robi ślub, podczas którego obecna jest tylko panna młoda i urzędnik bowiem pan młody nie może stawić się na ceremonii, będąc osadzonym w celi śmierci. Laleczki więźniów - bo tak lekceważąco nazywane są kobiety, które - najczęściej najpierw listownie - zawierają znajomości z ... Recenzja książki Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci
PA
@Park2Read
× 1
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
✅ Literatura faktu, reportaże, biografie, autobiografie.
"W większości sprawcy byli najpierw ofiarami. W dzieciństwie bici i wiązani drutem kolczastym, gwałceni przez ojców, dziadków, bici po głowie żelazkiem albo młotkiem, podpalani, przypalani na piecu. Trudno sobie wyobrazić, co dorośli robili ze skazańcami w dzieciństwie. Fizycznie przeżywali, ale mieli poważne urazy psychiczne."
Powyższy cytat dość dobrze obrazuje to, z jakiego rodzaju skazańcami mamy w tej książce do czynienia. Jednak dla sędziów, ławy przysięgłych i prokuratorów w sprawach karnych ten fakt nie ma kompletnie żadnego znaczenia - oskarżyciele świadomie zawyżają wyniki testów IQ w celu udowodnienia, że oskarżony w momencie popełnienia przestępczego czynu, był w pełni świadomy i poczytalny.
Większość opisanych w tej książce historii rozgrywa się w teksańskich celach śmierci, gdzie wyroki śmierci wykonywano tam już od 1819 roku. Późniejsza abolicja pociągnęła za sobą zmianę wszystkich kar śmierci na dożywotnie bądź długoletnie pozbawienie wolności. Jednak już w 1976 roku decyzją Sądu Najwyższego USA kara śmierci została ponownie przywrócona i obecnie USA jest jednym z krajów, w którym wykonuje się najwięcej egzekucji. Wyprzedzają je tylko Chiny, Iran, Arabia Saudyjska i Wietnam.
Ciekawy temat, aczkolwiek trudny i mocno skondensowany dotyczący w większości tematu kobiet, które będąc na wolności nawiązują bliższą relację ze skazańcami i towarzyszą im jako świadkowie egzekucji. Cześć z nich decyduje się na o wiele dalej idące ...
Powyższy cytat dość dobrze obrazuje to, z jakiego rodzaju skazańcami mamy w tej książce do czynienia. Jednak dla sędziów, ławy przysięgłych i prokuratorów w sprawach karnych ten fakt nie ma kompletnie żadnego znaczenia - oskarżyciele świadomie zawyżają wyniki testów IQ w celu udowodnienia, że oskarżony w momencie popełnienia przestępczego czynu, był w pełni świadomy i poczytalny.
Większość opisanych w tej książce historii rozgrywa się w teksańskich celach śmierci, gdzie wyroki śmierci wykonywano tam już od 1819 roku. Późniejsza abolicja pociągnęła za sobą zmianę wszystkich kar śmierci na dożywotnie bądź długoletnie pozbawienie wolności. Jednak już w 1976 roku decyzją Sądu Najwyższego USA kara śmierci została ponownie przywrócona i obecnie USA jest jednym z krajów, w którym wykonuje się najwięcej egzekucji. Wyprzedzają je tylko Chiny, Iran, Arabia Saudyjska i Wietnam.
Ciekawy temat, aczkolwiek trudny i mocno skondensowany dotyczący w większości tematu kobiet, które będąc na wolności nawiązują bliższą relację ze skazańcami i towarzyszą im jako świadkowie egzekucji. Cześć z nich decyduje się na o wiele dalej idące ...
× 9
| Komentarze (1)
|
link
|
@equidad
2020-06-14
7
/10
Przeczytane
"Laleczki skazańców" to, wbrew temu co sugeruje tytuł, nie tylko opowieść o kobietach, które związały się z mężczyznami skazanymi w USA na karę śmierci, ale przede wszystkim reportaż o amerykańskim, a w szczególności teksańskim, systemie penitencjarnym. Choć osią opowieści są związki Europejek z Amerykanami przebywającymi w celach śmierci, historie te stanowią jedynie pretekst, punkt zaczepienia dla rozważań o dość dla nas egzotycznym amerykańskim wymiarze sprawiedliwości, amerykańskim więziennictwie i nieustannie polaryzującym zarówno tamtejsze, jak i nasze społeczeństwo, zagadnieniu kary śmierci.
Wychodząc od historii korespondencyjnych znajomości, małżeństw zawartych "za kratami", walki żon, rodzin, fundacji, prawników o uchylenie orzeczenia bądź wstrzymanie egzekucji, autorka przechodzi płynnie do opowieści o samych skazańcach, warunkach panujących w zakładach karnych, ich wieloletnim oczekiwaniu na wykonanie wyroków, a w końcu do ich wykonywania. W tej części jej książka staje się mocnym oskarżeniem amerykańskiego prawa i amerykańskich zasad. Trzeba przy tym pamiętać, że autorka jest Europejką i filtruje rzeczywistość Stanów Zjednoczonych przez pryzmat europejskiej kultury i prawodawstwa, gdzie kara śmierci jest nieludzka i niedopuszczalna. Bardzo mocno uwydatnia się tu różnica mentalności pomiędzy Nowym, a Starym Światem.
Jednocześnie opowiadając historie znajomości i związków swoich bohaterów udaje jej się uniknąć taniego sentymentalizmu. Bo są t...
Wychodząc od historii korespondencyjnych znajomości, małżeństw zawartych "za kratami", walki żon, rodzin, fundacji, prawników o uchylenie orzeczenia bądź wstrzymanie egzekucji, autorka przechodzi płynnie do opowieści o samych skazańcach, warunkach panujących w zakładach karnych, ich wieloletnim oczekiwaniu na wykonanie wyroków, a w końcu do ich wykonywania. W tej części jej książka staje się mocnym oskarżeniem amerykańskiego prawa i amerykańskich zasad. Trzeba przy tym pamiętać, że autorka jest Europejką i filtruje rzeczywistość Stanów Zjednoczonych przez pryzmat europejskiej kultury i prawodawstwa, gdzie kara śmierci jest nieludzka i niedopuszczalna. Bardzo mocno uwydatnia się tu różnica mentalności pomiędzy Nowym, a Starym Światem.
Jednocześnie opowiadając historie znajomości i związków swoich bohaterów udaje jej się uniknąć taniego sentymentalizmu. Bo są t...
× 3
|
link
|
@zooba
2019-11-27
8
/10
Przeczytane
Reportaże i literatura faktu
2019
Ebooki
Posiadam
Klub mola książkowego
Hmmm, reportaż o kobietach, które wiążą się ze skazanymi na karę śmierci więźniami.
Od razu wiedziałam o czym będzie - o idiotkach, bo na co komu taki facet? Nie dość, że wiadomo, że żadne z niego niewiniątko, jednak na krzesło elektryczne (na zastrzyk w żyłę) nie wysyłają bez powodu. Ani nie zamieszka z taką, ani pieniędzy nie przyśle, wręcz przeciwnie, przesłania będzie wymagał. Nie przytuli, seksu żadnego, nawet dotyku. Kto by się wplątywał w taką kabałę na własne życzenie? Po 50 stronach czytania zmroziła mnie myśl, że ja je rozumiem, te laleczki skazańców, zwykłe mieszkanki Europy Zachodniej, żony i matki, że mogłabym to być ja.
Nieprzyjemna konstatacja.
Reszta reportażu też pozostawiła mnie w dyskomforcie. Autorka przedstawia nie tylko sam amerykański system wymiaru sprawiedliwości z obecną wciąż karą śmierci W zasadzie nie przeczytałam tu niczego, co gdzieś się do świadomości nie przebijało - że zdarzają się niesłuszne skazania, że praca obrońców z urzędu to farsa, że wykonanie wyroków jest odkładane w czasie latami, co jest formą tortury. Ale nie wiedziałam w jakich warunkach żyją skazani, jak pokrętnie interpretowana jest poczytalność i upośledzenie umysłowe, jak trudno jest wykonać śmiertelny zastrzyk. Niesamowite jest dla mnie przywiązanie Amerykanów do instytucji kary śmierci, rozumienie jej jako zemsty i wywodzenie jej zasadności z Biblii.
Był to dla mnie bardzo ciekawy reportaż, wielowarstwowy i burzący spokój. Polecam!
Od razu wiedziałam o czym będzie - o idiotkach, bo na co komu taki facet? Nie dość, że wiadomo, że żadne z niego niewiniątko, jednak na krzesło elektryczne (na zastrzyk w żyłę) nie wysyłają bez powodu. Ani nie zamieszka z taką, ani pieniędzy nie przyśle, wręcz przeciwnie, przesłania będzie wymagał. Nie przytuli, seksu żadnego, nawet dotyku. Kto by się wplątywał w taką kabałę na własne życzenie? Po 50 stronach czytania zmroziła mnie myśl, że ja je rozumiem, te laleczki skazańców, zwykłe mieszkanki Europy Zachodniej, żony i matki, że mogłabym to być ja.
Nieprzyjemna konstatacja.
Reszta reportażu też pozostawiła mnie w dyskomforcie. Autorka przedstawia nie tylko sam amerykański system wymiaru sprawiedliwości z obecną wciąż karą śmierci W zasadzie nie przeczytałam tu niczego, co gdzieś się do świadomości nie przebijało - że zdarzają się niesłuszne skazania, że praca obrońców z urzędu to farsa, że wykonanie wyroków jest odkładane w czasie latami, co jest formą tortury. Ale nie wiedziałam w jakich warunkach żyją skazani, jak pokrętnie interpretowana jest poczytalność i upośledzenie umysłowe, jak trudno jest wykonać śmiertelny zastrzyk. Niesamowite jest dla mnie przywiązanie Amerykanów do instytucji kary śmierci, rozumienie jej jako zemsty i wywodzenie jej zasadności z Biblii.
Był to dla mnie bardzo ciekawy reportaż, wielowarstwowy i burzący spokój. Polecam!
× 2
|
link
|
Przeczytane
Stany Zjednoczone chyba nigdy nie przestaną mnie zadziwiać. Reportaż holenderskiej dziennikarki tylko potwierdził to przypuszczenie. Dla Europejczyków kara śmierci to zamierzchłe czasy historii, dla większości Amerykanów (w zależności od tego w jakim Stanie popełniono przestępstwo) najsurowszy wyrok.
Książkę można podzielić na dwie części. Pierwsza są to rozmowy z kobietami,które zdecydowały się korespondować że skazanymi, wspierać ich a nawet walczyć o zamianę wyroku np. na dożywotnie pozbawienie wolności. O dziwo, większość z tych kobiet to mieszkanki naszego kontynentu. Jeżeli miałabym stworzyć ich portret psychologiczny to na ogół nieszczęśliwa,znudzone żony po 40, które znów zapragnęły być dla kogoś kimś najważniejszym w życiu. Wywiady z tymi kobietami przeprowadzone są dość chaotycznie co w pewnym momencie mnie męczyło i nużylo.
Druga część reportażu to jest o wiele ciekawsze. Autorka zarysowała samo zjawisko kary śmierci podając min sposoby uśmiercenia skazanych. Zwróciła rowniez na wiele niedociągnięć środowiska sądowego (szczególnie w Teksasie -bo właśnie o tamtejszym więzieniu jest ta historia). Najbardziej razi mnie fakt przeogromnej mentalnej hipokryzji Amerykanów. Kraj, który krzyczy o wyrównywaniu szans,tolerancji ,równouprawnieniu w praktyce kieruje się uprzedzeniami społecznymi i ekonomicznymi.
Książkę można podzielić na dwie części. Pierwsza są to rozmowy z kobietami,które zdecydowały się korespondować że skazanymi, wspierać ich a nawet walczyć o zamianę wyroku np. na dożywotnie pozbawienie wolności. O dziwo, większość z tych kobiet to mieszkanki naszego kontynentu. Jeżeli miałabym stworzyć ich portret psychologiczny to na ogół nieszczęśliwa,znudzone żony po 40, które znów zapragnęły być dla kogoś kimś najważniejszym w życiu. Wywiady z tymi kobietami przeprowadzone są dość chaotycznie co w pewnym momencie mnie męczyło i nużylo.
Druga część reportażu to jest o wiele ciekawsze. Autorka zarysowała samo zjawisko kary śmierci podając min sposoby uśmiercenia skazanych. Zwróciła rowniez na wiele niedociągnięć środowiska sądowego (szczególnie w Teksasie -bo właśnie o tamtejszym więzieniu jest ta historia). Najbardziej razi mnie fakt przeogromnej mentalnej hipokryzji Amerykanów. Kraj, który krzyczy o wyrównywaniu szans,tolerancji ,równouprawnieniu w praktyce kieruje się uprzedzeniami społecznymi i ekonomicznymi.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci. Linda Polman. Jak dla mnie bardzo interesująca o celach śmierci w Stanach Zjednoczonych i ich „laleczkach”. Kobietach, które z wyboru chcą poznać mężczyzn skazanych na karę śmierci. O dziwo są to kobiety najczęściej z Europy. Z czego wynika taka fascynacja? Dlaczego zawierają z nimi małżeństwa? Poza tym z łatwością można wyczytać tutaj o absurdach uśmiercania i ich sposobach. Jak dla mnie super książka, dla tych co lubią literaturę faktu czy reportaże. Najważniejsze są przytoczone fakty i skazańcy, gdzie możemy poznać ich historię oraz czytelniczo być z nimi podczas wykonywania kary. I to jedyna książka, w której opisów nigdy za wiele!
× 1
|
link
|
EK
@EwaK.
2022-05-19
7
/10
Przeczytane
Coś nowego. Kolejny wycinek nieznanej mi , absolutnie niespenetrowanej rzeczywistości .
USA, Texas. Więźniowie skazani na karę śmierci, oczekujący latami na wykonanie wyroku. Jak wygląda ich codzienność, jak zabijają czas, co czują, co myślą, ale przede wszystkim ich kobiety. Wierne, troskliwe, poświęcające się i kochające, ale nie są to pozostawione w domach kandydatki na wdowy - dawne żony, czy kochanki, lecz pozyskane korespondencyjnie przez więźniów nowe towarzyszki życia. Zafascynowane skazanymi na śmierć wychodzą za nich za mąż, uprzyjemniają pobyt w więzieniu, finansują ich więzienne potrzeby, są ze swoimi mężczyznami do końca, nie liczą nawet na cud uwolnienia. Więźniowie są ze Stanów Zjednoczonych, one najczęściej z Europy. Jeżdżą, a właściwie latają na widzenia, co miesiąc porzucają swoje europejskie rodziny, dzieci, mężów, rozwodzą się, podporządkowują swoje życie nowym mężczyznom - skazańcom. I wreszcie czują się szczęśliwe, bezwzględnie i bezwarunkowo kochane, kochane na wyłączność i aż do śmierci. Jak dołączyć do tej swoistej subkultury? Każde amerykańskie więzienie ma stronę internetową z listą matrymonialną dla chętnych kobiet, kandydatek na żony i przyjaciółki. W książce podane są nawet adresy tych stron. Poklikałam, poszperałam, pooglądałam. Niewiarygodne! Szok!
Intrygująca i zaskakująca lektura, pierwsza - krótsza część opowiada o „laleczkach skazańców” i właściwie jest wprowadzeniem do drugiej części, jeszcze ciekawszej, choć nie tak...
USA, Texas. Więźniowie skazani na karę śmierci, oczekujący latami na wykonanie wyroku. Jak wygląda ich codzienność, jak zabijają czas, co czują, co myślą, ale przede wszystkim ich kobiety. Wierne, troskliwe, poświęcające się i kochające, ale nie są to pozostawione w domach kandydatki na wdowy - dawne żony, czy kochanki, lecz pozyskane korespondencyjnie przez więźniów nowe towarzyszki życia. Zafascynowane skazanymi na śmierć wychodzą za nich za mąż, uprzyjemniają pobyt w więzieniu, finansują ich więzienne potrzeby, są ze swoimi mężczyznami do końca, nie liczą nawet na cud uwolnienia. Więźniowie są ze Stanów Zjednoczonych, one najczęściej z Europy. Jeżdżą, a właściwie latają na widzenia, co miesiąc porzucają swoje europejskie rodziny, dzieci, mężów, rozwodzą się, podporządkowują swoje życie nowym mężczyznom - skazańcom. I wreszcie czują się szczęśliwe, bezwzględnie i bezwarunkowo kochane, kochane na wyłączność i aż do śmierci. Jak dołączyć do tej swoistej subkultury? Każde amerykańskie więzienie ma stronę internetową z listą matrymonialną dla chętnych kobiet, kandydatek na żony i przyjaciółki. W książce podane są nawet adresy tych stron. Poklikałam, poszperałam, pooglądałam. Niewiarygodne! Szok!
Intrygująca i zaskakująca lektura, pierwsza - krótsza część opowiada o „laleczkach skazańców” i właściwie jest wprowadzeniem do drugiej części, jeszcze ciekawszej, choć nie tak...
|
link
|
Przeczytane
BL
@mal.cem1980
2022-02-05
7
/10
Przeczytane
PA
@Park2Read
2021-05-05
8
/10
Przeczytane
@Magda_Maruszak
2020-06-18
8
/10
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
📚2018
Posiadam
Amerykańskie klimaty
E-Book
Opiniotwórcze/Naukowe/Opracowania
MO
@Moniskape
2018-12-06
8
/10
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
O nie! Książka Laleczki skazańców. Życie z karą śmierci. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
