Łańcut moja miłość

“Zamek w Łańcucie od zawsze był miłością mojego życia. Przebywanie w jego pięknych wnętrzach łagodziło trudy, jakie zazwyczaj towarzyszą każdej imprezie muzycznej.”

“Przez dziesięć lat mojej dyrekcji przeżyłem wiele radosnych, ale także smutnych zdarzeń. Wszystkie, nawet największe przeciwności losu, udało się przemienić w sukces, gdyż w jakimś zapamiętaniu starałem się tworzyć prawdziwą sztukę. W niezwykłym, wręcz zaczarowanym miejscu.”

“Wzruszałem się, kiedy oglądałem koncerty z Łańcuta w Nowym Jorku, Hawanie, Londynie czy Rzymie. Ożywała we mnie wówczas atmosfera tamtych niezapomnianych, majowych wieczorów. Znajomi mówili, że widzieli powtórki programów muzycznych z Łańcuta jeszcze w kilku innych krajach. Czyż może być większa radość dla twórcy i dyrektora Festiwalu?”

“Festiwal Muzyki w Łańcucie stał się najjaśniejszym punktem na kulturalnej mapie Polski. Mimo, że powstawał w wyjątkowo trudnym dla naszego kraju okresie politycznym i ekonomicznym, odniósł niebywały sukces i - dzięki Telewizji Polskiej - stał się Festiwalem dla milionów.”

“Należne miejsce na Festiwalu znalazły także dzieci i młodzież. Urządzałem dla nich specjalne przedstawienia. Wierzyłem, że w przyszłości staną się prawidłowo ukształtowaną publicznością, która za jakiś czas wypełni sale operowe, filharmoniczne i teatralne.”