Lekarz ci tego nie powie

Dzięki uprzejmości @wydawnictwomuza miałam okazję przeczytać książkę "Lekarz Ci tego nie powie" i cóż... Bardzo mi się ta pozycja podobała.
.
Główny bohater Max jest lekarzem rodzinnym w Wielkiej Brytanii, a także jest narratorem tej książki. W postaci dziennika przestawia pracę lekarza zarówno w placówce publicznej, jak i prywatnej. Opowiada historie swoich pacjentów, jak i klientów... Tak tak, pacjent jest w placówce publicznej, a klient z prywatnej. Porusza temat 10-minutowej konsultacji lekarskiej, dlaczego tak jest, a nie inaczej...
Max opowiada jak to się stało, że został lekarzem, jak zmieniła go praca lekarza, jak ma się praca lekarza do życia rodzinnego.
.
Humor głównego bohatera sprawił, że tą książkę naprawdę bardzo dobrze się czytało i szybko. Polubiłam Maxa, bo udowodnił, że lekarz to przede wszystkim człowiek, który ma prawo mieć zły dzień, ma prawo pomagać, mimo iż pacjent sobie tego nie życzy.
❗"Wszyscy lekarze chcą naprawiać ludzi".
Jak myślicie, czy taka jest prawda?
❗"Lęk jest okrutny. W dużej mierze dlatego że ci, którzy go nie odczuwają, nie potrafią go dostrzec. A kiedy ludzie czegoś nie widzą, trudno im to nie tylko zrozumieć, lecz także, co ma znaczenie zasadnicze, wykrzesać z siebie współczucie. I dlatego cierpiący cierpią jeszcze bardziej. Odizolowani. Niezrozumiani. Nieaprobujący samych siebie "
.
Podsumowując książka warta przeczytania. Pozwoli zrozumieć pracę lekarza od środka. Polecam Wam tą pozycję ♥️...

Czy zawód lekarza musi kojarzyć się z patosem i powagą? Może, ale przecież wśrod medyków na pewno nie brakuje osób z poczuciem humoru. Dobrym przykładem takiej osoby może być autor książki "Lekarz ci tego nie powie" i jego lekarskie perypetie.

Książka jest bardziej dziennikiem, gdzie przez rok możemy towarzyszyć autorowi w codziennej pracy. Nie jest to zapis suchych faktów czy nieciekawych danych, a realna opowieść, gdzie momenty smutku przeplatają się z chwilami radości. Autor uwielbia dygresje (tak jak ja), więc książka jest pełna zabawnch anegdot i historyjek. Chociaż całość utrzymana jest w żartobliwym tonie, to nie brak w niej wydarzeń, które skłaniają do refleksji.

Nie znam dobrze angielskiego systemu opieki zdrowotnej i nie wiem jak bardzo różni się od naszej, ale na pewno kolejki, wycyrklowane normy i czasy są elementem wspólnym. Cała ta moja niewiedza nie przeszkadzała mi w czerpaniu przyjemności z czytania. Książkę wręcz się pochłania - czyta się szybko, a autor opowiada barwnie i plastycznie. To taka słodko-gorzka pozycja, która przypadnie do gustu każdemu. No chyba, że nie bawią Cię medyczne żarty. Mnie się bardzo podobała i gorąco Wam ją polecam.

Miałam kiedyś pomysł, a może by tak pójść na medycynę? Na szczęście szybko zdałam sobie sprawę, że to kierunek kompletnie nie dla mnie, ale do tej pory ciekawią mnie te tematy (zwłaszcza medycyna sądowa, patomorfologia 😉) i podziwiam osoby, które wybrały taką ścieżkę zawodową.

Książka „Lekarz Ci tego nie powie” to dziennik brytyjskiego lekarza rodzinnego, który przybliża nam swoją pracę i ukazuje ją od tej drugiej strony. Czy to nie fascynuje?
Pierwsza moja myśl, pewnie, że tak! Miałam nadzieję, że poznam od środka specyfikę tego zawodu…
Niestety trochę się rozczarowałam. Oczekiwałam konkretnych przykładów, smaczków, sposobu ich rozwiązania, dialogu z pacjentem, owszem można to znaleźć w tej pozycji, ale w moim odczuciu było tego zdecydowania za mało. Odniosłam wrażenie, że doktor Max dość pobieżnie nam o tym opowiedział, a może nie mógł aż tak bardzo się w to zagłębiać, przecież istnieje tajemnica lekarska 😉
Rozumiem, że autor chciał nam pokazać swoje życie w pełnej krasie, zarówno zawodowe, jak i prywatne, ale tej prywatny było za dużo (pojawienie się na świecie dziecka jest bardzo istotnym wydarzeniem, zmieniającym całe życie, ale nie oczekiwałam, aż tak wielu wzianek o małym Williamie). Co prawda dzięki takim wpisom można było dostrzec, że lekarz jest po prostu normalnym obywatelem, posiadającym swoje bolączki, utrapienia, problemy.

Książka oprócz notatek niemalże z każdego dnia zawiera również pewne retrospekcje: „jak zostałem lekarzem ...

"Myślałeś, że wiesz, jak wygląda praca lekarza medycyny rodzinnej? Ta książka pokaże Ci, w jaki dużym jesteś błędzie"
Sięgając po książkę "Lekarz Ci tego nie powie" zastanawiałam się, co kryje lektura o tak wymownym tytule. Książki o służbie zdrowia zagranicznej oraz polskiej, nie są mi obce, ponieważ w mojej biblioteczce gości ta tematyka bardzo często. ;) A więc jak się przedstawia książka Masa Skittle na tle innych?
Często takie książki, są pisane w formie pamiętnika i autor również postawił na tę formę, która w tym gatunku najbardziej mi odpowiada. Czytając czyjś pamiętnik, odnoszę wrażenie, że wkradam się po cichu, do czyjegoś życia i razem z nim go przeżywam.
Autor bardzo ciekawie opisuje przypadki pacjentów, robi to w sposób zabawny, czasem chaotyczny, odnosiłam również wrażenie, że momentami jest po prostu arogancki i opryskliwy, jednak nie można zarzucić mu tego, że nie miał powołania do wykonywania swojego zawodu i niesienia pomocy innym.
W swojej książce pokazuje nam emocje, jakie towarzyszą przy wyzdrowieniu pacjenta, ale niestety zdarzają się również momenty gdy pacjent odchodzi, bo cud się nie zdarzył, a medycyna zawiodła.
Bardzo mi się podobały momenty z życia rodzinnego naszego lekarza. To uzmysłowiło mi, że lekarz to nie robot, a normalny człowiek jak my.
Gdy idziesz do lekarza myślisz o tym jak to wygląda z jego strony, z jakimi problemami musi mierzyć się codziennie? Zazwyczaj się nad tym nie zastanawiamy i nie ma w tym nic złeg...

„Masz mnóstwo wolnego, a narzekasz. Dobrze zarabiasz, po co walczysz o podwyżkę? Ciągle siedzisz za biurkiem, nie znasz prawdziwej pracy i nie wiesz, co to zmęczenie, zmień zawód jak ci się nie podoba”.

Brzmi znajomo?

𝐊𝐚ż𝐝𝐲 𝐦𝐚 𝐥𝐞𝐩𝐢𝐞𝐣 𝐧𝐢ż 𝐣𝐚. Skąd wiesz? Bo porównujesz pracę fizyczną i psychiczną? Jak? Wziąłeś też pod uwagę lata poświęcone na naukę? Wyrzeczenia?

Łatwo jest krytykować kogoś, kto upomina się o swoje, mając w głowie tylko swoje własne, wyidealizowane wyobrażenie o zawodzie.

Takie książki są potrzebne. Skąd mamy czerpać wiedzę „od środka” o tym, jak wygląda praca lekarza, policjanta, nauczyciela jak nie od nich samych?

Lubię czytać zwierzenia reprezentanta danej grupy zawodowej. Dopiero wtedy widzę, że to, co wszystkim wydaje się takie łatwe, tak naprawdę sporo kosztuje.

„Lekarz ci tego nie powie”: o tym, dlaczego akurat to, dlaczego czasem jest dość, dlaczego czuć spełnienie. Pacjenci i ich problemy, które szybko stają się problemami lekarza.

Lekarz Max Skittle w formie pamiętnika opowiada jak wygląda praktyka lekarza rodzinnego. Męczyłam się bardzo z tą książką, ale skoro zaczęłam to chciałam skończyć. Zdecydowanie nie moja bajka, ale zapewne nie jednego zainteresuje.