Opinia na temat książki Mali bogowie. O znieczulicy polskich lekarzy

Polecam. Wciągający i zgrabny reportaż o polskich szpitalach, przychodniach, lekarzach, o pewnym wycinku polskiej Służby Zdrowia. A autor do Leśnej Góry nie trafił. Książka łatwa i szybka w czytaniu, trudna w odbiorze. Bo trudno pogodzić się z opisywanymi realiami, a z autopsji wiem, że wszystko o czym pisze to prawda. Przecież bywam w szpitalach jako pacjentka lub odwiedzając kogoś, wysiaduję w poczekalni czekając na wizytę, przyglądam się i jakbym była na stronach książki „Mali Bogowie”. Niestety.

Gdybym była maturzystką , po lekturze tej książki nie wybrałabym medycyny, a gdybym była młodym lekarzem - pomyślałabym o zmianie zawodu . Ale jestem pacjentem i niczego nie mogę zmienić, muszę funkcjonować w tym systemie, ze wszystkimi jego absurdami i niedoskonałościami. Pewnie inaczej spojrzę teraz na lekarzy i inaczej będę rozmawiać o tym zawodzie u cioci na imieninach, gdy temat wypłynie jako temat dyżurny.

Książka jest smutna, po jej przeczytaniu ogarnęło mnie zmęczenie i zniechęcenie , sądzę że porównywalne do tego, które ogarnia na codzień polskich „małych bogów”. Być lekarzem w Polsce to niełatwa sprawa, ale być pacjentem jeszcze trudniejsza.