Mapa dni

Swojego czasu, przeczytałem książkę"Osobliwy dom pani Peregrine". Opowieść o zatrzymanym w czasie domu, w którym wszystkie niezwykłe osoby mogły znaleźć schronienie przed szykanami świata zewnętrznego, bardzo mi się spodobała .Ekranizacja dzieła, w dodatku dokonana przez Tima Burtona-na tą wiadomość czekali miłośnicy powieści. Teraz przyszła pora na część czwartą a historia nabiera tempa, jeszcze większego niż poprzednio.

O książce możemy przeczytać że:
Bohaterowie, znani z kart poprzednich tomów oraz z filmu, ponownie przeżywają wiele niebezpiecznych przygód, walcząc z potworami i zjawami – tym razem we współczesnej Ameryce. Uporawszy się z zagrożeniem, które zawisło nad osobliwym światem, Jacob Portman wraca na Florydę. Towarzyszą mu pani Peregrine, Emma i osobliwi przyjaciele. Choć robią, co mogą, by się nie wyróżniać, wizyty na plaży i lekcje zwyczajności kończą się wraz z odkryciem podziemnego schronu, który niegdyś należał do dziadka Jacoba. Teraz gra toczy o najwyższą stawkę. Przed osobliwymi dziećmi pani Peregrine otwiera się nowa karta historii, pełnej cudów i niebezpieczeństw,

Mapa dni to nowe otwarcie kolejnej trylogii, ale zarazem także powrót do korzeni. Nie jest to lektura do końca spełniona, bo znamy już wszystkie triki autora, wciąż jednak pozostaje udana, nastrojowa i wciągająca. W sam raz dla młodzieży, która chciałaby zacząć swoją przygodę z mocniejszą nieco fantastyka na granicy horroru. Ten tom również wzbogacono licznymi, niezwykły...

Nie spodziewałam się kolejnych przygód osobliwych dzieci, myślałam, że na części trzeciej miało się zakończyć. Jakież było moje zdziwienie i radość, gdy okazało się, że powstają kolejne części. Cieszyłam się ale i obawiałam się jednocześnie, nie chciałam się zawieść. Okazało się jednak, że jestem trochę mało krytyczna jeśli chodzi o tę serię. Pomimo pewnych niedociągięć, pomimo że nie wszystko mi się podobało, to i tak czytałam z zainteresowaniem i oceniam wysoko. Proszę mnie nie winić, to sentyment 😂😂😂
Jacob dalej niepokorny, nie lubi podporządkowywać się poleceniom, wyrusza w swoją własną misję, wciągając w nią przyjaciół, narażając ich na niebezpieczeństwa, ledwie uchodzą z życiem. Przemierzają Amerykę, podążają śladami Abe'a, dziadka Jacoba, dla którego ten był niedoścignionym wzorem. Jacob zrobi wszystko, aby być podobnym do dziadka. Niestety na razie nie mierzy sił na zamiary, szybciej działa niż myśli, brakuje mu zdrowego rozsądku. Często działał mi na nerwy ale i tak go kocham, jak kocha się swoje własne, czasem niepoprawne dziecko 😁
Zakończenie pozostawiło mnie w oczekiwaniu na kolejny tom. Będę więc czekać...