Opinia na temat książki Marina

Przeczytałam ponad połowę w trzy godziny - szkoda, że tak szybko się czyta, szkoda, że jest to niewielka książeczka w porównaniu z jego późniejszymi powieściami (bo "Marina" powstała sporo przed "Cieniem wiatru" i "Grą Anioła"). Czytając ja widzi się ewolucję pisarza, to wczesny "Cień wiatru" - ten sam nastrój, ta sama tajemniczość, ta sama Barcelona z jej dzielnicami pełnymi zrujnowanych pałacyków, po prostu ten sam Zafon, tylko wcześniejszy, mniej rozwinięty, młodszy, trochę bardziej chaotyczny, trochę bardziej dosłowny. Ta powieść to horror dla młodzieży, gdyby wycisnąć samą treść, to byłaby przerażająca, niezbyt oryginalna, ale pisana przez Zafona staje się czymś innym. Jego styl, jego talent zdominował straszną historię i stworzył z niej coś pięknego, coś, od czego nie można się oderwać, co zachwyca nastrojowością. Nie ma co oczekiwać, ze będzie tak cudowna, jak późniejsze jego powieści, ale w zupełności wystarczy do tego, by ją pokochać jako etap rozwoju jednego z najwspanialszych pisarzy naszych czasów. Szkoda, że w pewnym momencie autor przesadził i, niestety, podążył dalej tym samym tropem. Za dużo horroru. Ale ponieważ to Zafon, mogę mu wybaczyć. Ta powieść to próba przed wspaniałymi, magicznymi dziełami i jako takie powinna być traktowana. Młody Zafon ćwiczył i doszedł dzięki temu do perfekcji. A ta książka, mimo że trochę straszna, trochę nie trzymająca się kupy, jest i tak ciekawa i wciągająca. http://zielonowglowie.blogspot.com/