Mężczyzna, którego kochałam

Ewa pozornie prowadzi idealne życie, przystojny mąż, cudowne dziecko, piękny dom, przyjaciele, mili sąsiedzi...
Jednak, co tak naprawdę tkwi pod tą nieskazitelną otoczką idealności?

Mąż bohaterki już od jakiegoś czasu nie poświęca żonie swojej uwagi, wciąż zasłaniając się pracą, ciągłymi wyjazdami w delegację. Jego zachowanie w stosunku do żony jest dosyć ambiwalentne. Gdy chce, to potrafi być czuły i namiętny, jednak tylko po to, aby za chwilę zamienić się w nieczułego egoistę.

Ileż to razy słyszeliśmy? Rodzina odgrywa szczególną rolę w życiu człowieka, ma wpływ na rozwój dziecka, kształtowanie jego cech i życia w przyszłości.
Ewa nie miała łatwego dzieciństwa, silne podporządkowanie się problemom rodziców. alkoholizm, kłótnie, awantury, przemoc, brak miłości, brak poczucia bezpieczeństwa. Dlatego zakładając własną rodzinę, pragnęła tylko kochać i być kochaną. W pogoni za odrobiną szczęścia wpadła w pułapkę miłości, nie dokończa takiej, o jakiej marzyła.

Powieść jest emocjonująca i dobrze przemyślana, dopracowana. Główny atut tej książki to styl. Czyta się ją z dużym zainteresowaniem, pomimo że sama fabuła do lekkich nie należy. Ze strony na stronę losy bohaterki stają się nam coraz bliższe.
Mówią, że czasami trzeba upaść bardzo nisko by wzbić się wysoko. Ewa została poniżona, jej marzenia zostały brutalnie zdeptane, zniszczone. Czy wzbije się wysoko?

Duet Mateusz Gostyński i Ewa Reiser stworzył przejmującą historię zranio...

Ja to chyba za bardzo przeżywam niektóre książki. Tą miałam ochotę zostawić na kilka minut, przejść się na dwór, pobawić z kaczuszkami i dopiero doczytać do końca. No jak mnie mąż głównej bohaterki irytował, to myślałam, że padnę. Jeden wielki synuś mamusi, wpatrzony w nią jak w obrazek. Co mamusia rzekła, on wykonywał. Nawet wypędził z domu własną żonę, odbierając jej wszystko co możliwe do przeżycia, łącznie z dzieckiem, tylko dlatego, że mamusia stwierdziła, że tak będzie dla niego najlepiej. Był totalnie ślepy na jej romanse, które synowa widziała. Nie śmiała jednak o nich mu powiedzieć, gdyż tylko sobie by zaszkodziła, nie jej. Nie wiem ile ta kobieta miała cierpliwości, ale ja bym aż tyle jej w sobie nie odnalazła. Niby widać, że go kochała, choć synka z pewnością o stokroć więcej. Nie rozumiałam tylko, dlaczego skoro ją wygnał, to ona zwyczajnie mu na to pozwoliła? Gdzie wtedy podziała się jej miłość do dziecka? Tym bardziej, że był on jeszcze malutki. Z początku książki Ewa wciąż zaznacza, że ludzie bacznie się jej przyglądali, byli dla niej niemili, ale później ten wątek został rozmyty. Niby wyszła sprawa z ukrytą kamerą, było o to nieco szumu, jednak i to mu wybaczyła. On robił wiele niezwyczajnych rzeczy, zachowywał się jak totalny gbur, zmieniał zachowanie w ułamku sekundy, a jej zależało tylko na tym, by nie było w domu kłótni i wszystko wskoczyło na właściwe tory, czyli by było miło i spokojnie. Jak sądzicie, czy udało jej się do tego dojść?
Słuchajcie,...

Od miłości do nienawiści dzięki nas tylko krok...

Ewa jest z tych osób, które pozornie mają wszystko. Dom, praca, przyjaciele, mąż, dziecko. Jednak chyba już dobrze wiecie, że pozory bywają mylące i nawet gdy wydaje się, że ma się wszystko, może czegoś brakować.

Życie szybko i niespodziewanie potrafi się zmieniać. Tak dzieje się w dniu, gdy na wierzch wychodzi bezwzględne oblicze jej męża, tym samym zakłócając dotychczasowy spokój Ewy

Kobieta jest gotowa zrobić wszystko, aby wrócić do tego co było. Popełnia błędy, przyznaje się, ma wzloty i upadki, ale jaki będzie efekt końcowy?

Miłość potrafi być piękna i dodawać skrzydeł, ale może być także okrutna i może niszczyć. Rzeczywiście od miłości do nienawiści jest niewielka droga. Jak bardzo?

Przekonacie się o tym czytając tą książkę.

Bardzo podoba mi się okładka. Piękna. Tytuł też ciekawy. Historia mogło by się wydawać taka banalna, typowa życiowa, a jednak na coś w sobie. Ukazuje różne – nie tylko te przyjemne. – oblicza miłości i cały wachlarz idących za nią emocji.

" Mężczyzna którego kochałam" ~ M. Gostyński E. Reiser

[...] Czu­ję, że od­wra­ca ode mnie wzrok. Wiem, że nie jest to dla nie­go ła­twe, ale mó­głby spoj­rzeć mi w oczy. Wła­śnie wali się mój świat, a on na­wet tego nie po­tra­fi.

Mężczyzna, którego kochałam to prawdziwa historia o miłości, ale nie o takiej, o jakiej marzymy. To opowieść o uczuciu tak silnym, że aż destrukcyjnym. Ewa na pozór ma cudowne życie – mąż, dziecko, piękny dom, przyjaciele i dobre towarzystwo. Dzień, w którym jej mąż pokazuje swoje prawdziwe bezwzględne oblicze, jest ostatnim dniem jej spokojnego życia. Ewa jest gotowa zrobić prawie wszystko, by odzyskać swój świat. Popełnia niestety wiele błędów, ale szczerze się do nich przyznaje! Pokazuje wszystko tak jak było naprawdę. Od miłości do nienawiści dzieli nas tylko krok…


[...] Do­ty­ka ka­żde­go czu­łe­go dla mnie miej­sca, jak­by do­kład­nie je znał. Tra­cę sil­ną wolę i też za­czy­nam go do­ty­kać.
Czy prze­kra­czam wła­śnie gra­ni­cę?


▫️▪️Recenzja ▪️▫️

Historia Ewy ukazuje jak bardzo miłość może być ślepa, a życie dalekie od ideału. Choć idealne, na pozór, życie wiedzie bohaterka to tylko zmyłka. Jej życie w końcu wywraca się do góry nogami przez ukochanego męża. Choć na początku nie dopuszcza do tego swojej świadomości będzie musiała działać wbrew sercu. Rozdziały lecą jeden za drugim powodując smutek. UCzucia są niemal namacalne. Pozytywnym atutem tej wzruszającej historii jest to, ...

Powieść jest historią o poszukiwaniu miłości i pragnieniu bycia szczęśliwym.
Poznajemy Ewę,która wychowywala się w patologicznej rodzinie.W dorosłości odnalazła spokój u boku męża i dzieci.Niestety jej szczęście ciagle było pozorne doprowadzając do odkrywania brutalnej prawdy i obłudy ze strony najbliższych…

Każdy z nas pragnie mieć kochana rodzinę pełna miłości i zaufania.Nasza bohaterka musi zmagać się z trudnościami jakimi szykuje jej życie.Swoją lekkomyślnością i nierozważnym decyzjami upada na dno.Daje się oszukać i manipulować.Przez zaufanie nieodpowiednim osobom.
Bohaterka była czasem naiwna k zbyt łatwo przebaczyła haniebne słowa i czyny.Było w niej mało pewności siebie i to ją zgubiło…

Warto w swoim życiu polegać na sobie i nie pozwolić sobie odebrać ważnych w nim rzeczy.Nie poddawać się i walczyć o swoją godność…

To historia przepełniona bólem,cierpieniem a w pewnym momencie zagubieniem podczas szukania doznań.Brak racjonalnego myślenia niesie ze sobą nieodwracalne konsekwencje.Przez brak wzorców z dzieciństwa Ewa gubi się w dorosłym życiu.Inaczej interpretuje opiekę ze strony bliskiej osoby.Spotykając na swojej drodze manipulatora i oszusta co jest początkiem złych wyborów…
Nawet osobę,która się pokochało można znienawidzić do tego stopnia,że po jakimś czasie gardzi się nim…

Zachęcam was do poznania historii Ewy i jej szalonych przygód doprowadzających do bolesnych sytuacji.Będziecie wstrząśnięci poznana historią...

"Meżczyzna, którego kochałam" autorstwa Mateusza Gostyńskiego i Ewy Reiser jest to poruszająca książka, która ukazuje jak wielka "sieć" kłamstw i tajemnic moze ukrywać jedna rodzina. Opowieść jest o życiu głównej bohaterki które nie było usłane rózami...

Ewa - kobieta z patologicznej rodziny znajduje swój azyl u boku męża i dziecka. Jednak czy szczęście którym się otacza jest prawdziwe? Na każdym kroku pojawiają się trudności i wątpliwości co do szczerości uczuć ze strony męża. Pomio tego, że pragnie mieć szczęśliwą i kochająca rodzinę pełną zaufania gdzieś z tyłu głowy pojawiają się jakieś znaki zapytania czy aby na pewno wszystko jest ok?
Bohaterka moim zdaniem sama nie wiedziała tak na prawdę czego oczekuje, była naiwna i zbyt łatwo przebaczała mężowi jego okropne zachowanie które na każdym kroku tłumaczyła.

Było to moje pierwsze i najprawdopodobniej kolejne spotkanie z tym autorem nie nastąpi zbyt szybko, do przeczytania tej książki skusiły mnie reklamy i jestem zawiedziona.