Miłość pod choinkę

Średnio, bardzo średnio nawet rzekłabym.
Czytało się ciężko. Pierwsze rozdziały są tak drętwe, że przebijałam się przez nie maczetą i toporem, taka to ściana drewna. W kolejnych rozdziałach jest już dużo lepiej, dzieje się więcej i bardziej, lecz wstęp do tej historii jest cóż, taki se.
Podskórnie liczyłam na okołoświąteczne romantyczne pierepałki w klimatach Holiday, bo "miłość" i "choinka". Czyli słowa-klucze właściwe dla romantycznej bożonarodzynki.
W rzeczywistości, wątków romantyczno-romansowych jest aby-aby, zaznaczonych dla zasady.
Dla wspomożenia efektu słodyczy, maźnięte wątkiem Marysi i Adama.
Czego jest najwięcej, to burzliwych, niekoniecznie zdrowych relacji łączących rodzinę Litwin w Łosicach. Owszem, postaci nakreślonych z werwą, ciekawych, wyrazistych. Ale skoro to Aniela potrzebowała fałszywego narzeczonego, a ugadany do mistyfikacji Kruk dla Litwinówny stracił głowę - to o Miłości i Aniele chciałabym jakoś więcej... Uznajmy, że to moje prywatne skrzywienie.
Przyznaję, że powieść jako zgrabna obyczajówka prezentuje się dobrze i czyta się też całkiem nieźle.
Wątek romansowy, w swej postaci - nienachalny dodaje wydarzeniom smaku.
Jednakowoż w kwestii tego, co sugeruje sam tytuł - Miłość pod choinkę pozostawia pewien niedosyt.

I tak oto pierwsza świąteczna powieść już za mną.
Jest to historia dwóch przyjaciółek z dzieciństwa, Marii i Anieli. Maria żyje w udanym związku ale na pierwszym planie stawia karierę. Aniela, instruktorka jogi, singielka, która nie wierzy już,że znajdzie tego wymarzonego. Aniela ma jednak problem. Musi znaleźć kogoś, kto udałaby jej narzeczonego podczas świątecznej rodzinnej uroczystości. Zadanie niełatwe ale się udaje. Jednak wyjazd na święta w rodzinne strony odmieni życie obu przyjaciółek.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i ogólnie jestem zadowolona. Powieść można potraktować jako dłuższe opowiadanie na jeden wieczór, koniecznie pod kocem i z kubkiem herbaty w ręku. Czyta sie bardzo szybko i płynnie. Nie ma nudy. Jest nastrojowo, zimowo i swiatecznie. Nie jest jednak cukierkowo, pojawiają się też trudne tematy.
Książka na pewno wprowadzi Was w świąteczny nastrój.

“Miłość pod choinkę” to moja pierwsza przeczytana w tym sezonie książka w klimacie zimowo-świątecznym. I to była bardzo przyjemna lektura. Taka ciepła i otulająca.

Aniela i Maria przyjaźnią się chyba od zawsze. Obie pochodzą z Łosic i obie wybierają się na święta w rodzinne strony. Jednak każda z nich wiezie do domu pewien bagaż i to niekoniecznie zamknięty w walizkach.

Aniela pod presją oczekiwań rodziny przywozi do domu Miłosza, chłopaka, który ma udawać jej narzeczonego. Ma to być niejako “prezent” dla jej dziadków z okazji pięćdziesiątej rocznicy ślubu. A gdy w pobliżu zbiera się rodzina, wiadomo, że zaraz zaczną sypać się iskry. I tak Miłosz ma okazję poznać złośliwą siostrę Anieli i jej wrednego wujka, który wyciąga na wierzch dawne, przykre dla dziewczyny historie. Czy z tej relacji wyniknie coś więcej? Czy mężczyzna coś ukrywa? A może jego intencje są szczere?

Maria tuż przed świętami dowiaduje się, że jej chłopak, Adam musi pilnie wyjechać. Ograniczony kontakt i dziwne sygnały z zewnątrz zaczynają budzić czujność dziewczyny. Tymczasem na horyzoncie pojawia się Jakub, jej dawna sympatia i szalona ciotka, z którą od lat nie miała kontaktu. Czy Adam okaże się w porządku? Czy mężczyzna jeszcze chce być z Marią? Czego w Łosicach szuka Szalona Mirka?

Ja Wam oczywiście nie odpowiem na te pytania, bo co by to była ze mnie za recenzentka? Powiem Wam tylko, że przeczyta...

Jeden lojalny przyjaciel jest wart dziesięciu tysięcy krewnych".
Ten cytat wydaje mi się idealny w odniesieniu do książki Klaudii Duszyńskiej "Miłość pod choinkę".

To opowieść o przyjaźni i miłości, która daje siłę, wsparcie i pocieszenie w trudnych momentach życia, które często bywa emocjonalnym rollercoasterem. Autorka w przedświątecznym klimacie ukazuje historię dwóch przyjaciółek Anieli i Marii, które na Święta jadą w rodzinne strony. Aniela, która jest samotna, zabiera ze sobą "narzeczonego na niby", by uniknąć kolejnych komentarzy o jej staropanieństwie, a Maria musi pogodzić się z tym, iż jej chłopak, reporter, wyjechał do Afganistanu i nie będzie go na Boże Narodzenie.

Wbrew pozorom nie jest to typowa świąteczna opowieść, słodka niczym czekolada z piankami.

Pani Klaudia pokazuje, jak Święta mogą stać się przykrym obowiązkiem, kiedy spotykając się przy rodzinnym stole, musimy robić dobre miny do złej gry, by kogoś nie urazić, by sprostać czyimś oczekiwaniom.

Jak przeszłość może kłaść się cieniem na naszym codziennym życiu i naszej przyszłości.

Jaką walkę trzeba stoczyć ze sobą, by znów ZAUFAĆ, WYBACZYĆ I POKOCHAĆ.

Książka pomimo niewielu stron niesie ze sobą wartościowe przesłanie, a przede wszystkim pozwala uwierzyć w Magię Świąt, gdzie miłość można znaleźć pod choinką 🎄💚

Dziękuję Wydawnictwu Lira za egzemplarz do recenzji ❤️