Opinia na temat książki Nic do stracenia

❄️ Po tragicznych wydarzeniach, kiedy porwano córkę Luty, kobieta układa sobie życie od nowa. Stała się nadopiekuńczą matką, która chroni swoje dzieci na okrągło. Pracę na platformie wiertniczej zamienia na służbę dla Wojska Polskiego. Niespodziewanie umiera jej dziadek, więc kobieta rusza wraz z dziećmi do Turcji, aby pożegnać się ze zmarłym. Nawet się nie spodziewa tego, że śmierć dziadka to dopiero początek jej największego koszmaru, w jakim będzie musiała wziąć udział. ❄️
.
Wręcz brakuje mi słów na to, co tutaj odpierdzielił autor. Oprócz tego, że znowu poszalał z akcją, namieszał totalnie w fabule, to jeszcze czytelnikowi tak namącił w głowie, aby później zaskoczyć go i pozostawić w osłupieniu. Jeszcze żadnemu autorowi nie udało się, tak mnie nabrać od samego początku (kto czytał, ten pewnie wie, o co mi chodzi) i nie mam wcale o to żalu, bo to było genialne posunięcie, aby zakręcić czytelnikiem tak, żeby uwierzył w pewne wydarzenia, które miały miejsce, a później powiedzieć "nabrałem Was"! W tej części dochodzi nowy bohater Borys, z którym Luta będzie miała wiele wspólnego, a to dzięki przeszłości i z pewnością wiele on tutaj namiesza. Nie zabraknie również emerytowanego gliniarza Zygmunta Szatana i jego wypasionej i wygłodniałej świni Władymira, która przeraża mnie za każdym razem, gdy o niej pomyślę.
.
Po raz kolejny został przedstawiony motyw matki, pokazujący jak wielka i nierozerwalna jest miłość matki do dziecka. Luta ponownie udowodniła, że jest jak Rambo, kobietą nie do zniszczenia. W imię własnej miłości do swoich dzieci jest w stanie zrobić wszystko, a nienawiść i chęć zemsty napędza ją jeszcze bardziej do działania. Czy faktycznie matka, która straciła wszystko, co dla niej najważniejsze, nie ma "nic do stracenia" podążając jedynie za zemstą? Boję się myśleć, co autor zaserwuje nam w kolejnej części, bo tak moi drodzy to nie koniec Luty, ona jeszcze powróci i rozpierdzieli cały ten system.