Nic nie mów

Powieść obyczajowa, romans czy thriller psychologiczny? Jeśli myślicie, że nie da się połączyć tych trzech gatunków literackich w jedno, przeczytajcie tę książkę!

Ekskluzywne osiedle, na którym mieszkają zwyczajne rodziny, płynące spokojnie życie, zdające się wręcz chwilami ociekać nudą - taką scenerię dostajemy na dobry początek od autora. Szybko jednak okazuje się, że pod pozorami szarej codzienności kryje się niejedna tajemnica.

Mateusz i Magda są rodzicami dorosłych już dzieci. Żyją razem, a jednak całkiem obok siebie. Szanują się, nie zdradzają, jednak osiedli w tumanach kurzu, który już dawno opadł na ich małżeństwo. Ich sąsiadką jest Dagmara, której życie z mężem również nie należy do ideałów. Z dnia na dzień każde coraz bardziej zamyka się w swoim świecie, wyrażając cichą zgodę na rozpad czegoś, co przed laty postanowili wspólnie budować.

Czy można zgonić na zrządzenie losu pierwsze spotkanie Mateusza i Dagmary? On, opanowany i zawsze doskonale zorganizowany pilot, nigdy nie pozwala sobie na działania, wychodzące poza plan. To taka postawa uratowała podczas ciężkiej sytuacji w powietrzu jego i setki pasażerów. Tamta chwila zagrożenia życia poruszyła w nim jednak skrywane głęboko lęki, a zarazem nadzieje. Stała się swego rodzaju zastrzykiem, który obudził w nim na nowo potrzebę, by żyć i czuć.
Historia Dagmary naznaczona jest wielką tragedią. Po stracie, jakiej doświadczyła, próbuje poukładać na nowo swoje życie. W rzeczywistości jed...

Mateusz jest pilotem i codziennie dba, aby pasażerowie bezpiecznie dotarli w dane miejsce. Zawsze jest bardzo skupiony na swojej pracy i kocha latać.
Któregoś razu dochodzi do kryzysowej sytuacji, gdy musi uratować nie tylko swoje życie ale również setki pasażerów.
Jego żoną jest Magda, która pracuje w klinice, jako psychiatra i nie za bardzo potrafi oddzielić prace od życia prywatnego. Często analizuje rozmowy i jest bacznym obserwatorem. Ich małżeństwo jest udane tylko z pozoru, ponieważ żyją obok siebie i Mateusz zaczyna odczuwać pustkę.
Para zostaje zaproszona na sąsiedzką imprezę w której mają poznać najbliższych sąsiadów. Mężczyzna nawiązuje nowe znajomości, między innymi z Dagmarą, która zajmuje się redakcją książek. Kobieta lubi spędzać czas w zaciszu domowym i nie przepada za takimi spotkaniami. Dopiero podczas znajomości z Mateuszem zaczyna rozumieć, że jej związek kompletnie nie jest udany.

Bohaterowie pragną poczuć się docenieni przez innych. Chcą czerpać z życia garściami bez większych ograniczeń.

Czy uda się uratować małżeństwo Magdy i Mateusza?
Do czego doprowadzi chora zazdrość?

Książkę czyta się bardzo przyjemnie i wciąga już od pierwszych stron. Autor opisuje codzienne życie nieszczęśliwych par, które zmagają się z rutyną, przystosowaniem, a zaczęli zapominać o sobie o tym, co ich naprawdę uszczęśliwia. Sami już nie pamiętają kiedy zrobili coś dla siebie.
W historii pojawiają się pikantne sceny, które pobud...

„To jest twoje życie i ono kończy się minuta po minucie”.

Co to była za książka! Zacznę od tego, że nie jestem zwolenniczką szufladkowania, które z góry zakłada, że mężczyźni gorzej piszą o miłości. Bo niby, dlaczego tak ma być? Odkrywają ją, karmią i przeżywają podobnie jak kobiety. To, że robią to na nieco inny sposób nie świadczy, że źle. Wszystko, co miłością zwane jest na ogół poplątane. Nic nowego, bo codziennie doświadczamy relacji, które wbrew pozorom nie są miłe, łatwe czy przyjemne.

Tomasz Kieres „rozebrał” je na czynniki pierwsze i dał nam możliwość oraz czas, na przetrawienie tego wszystkiego. W niezwykle wiarygodny sposób pokazał czytelnikowi, co kryje się pod płachtą naszej małżeńskiej codzienności. Otwarł je niczym puszkę Pandory i czekał na rozwój wydarzeń.

„Nic nie mów” to historia, która może mieć odzwierciedlenie w naszym sąsiedzkim życiu. Nie każdy jest pilotem, jak Mateusz (główny bohater) i na co dzień nie zmaga się z tak odpowiedzialną pracą, ale liczni twierdzą, że wypowiadając słowo ”tak” podejmujesz wystarczające ryzyko i masz powody by obawiać się o swoje życie. Tak mawiają…

Jednak takich ryzykantów mamy naprawdę wielu. Jeśli nawet na początku tak do tego nie podchodzimy, to wcześniej czy później pozwalamy sobie na refleksję. Bo nic nie trwa wiecznie. Co jest wyznacznikiem tego „przelało mi się”? U każdego z nas może być to zupełnie coś innego, ale co by to nie było, stano...