Opinia na temat książki Nie mówiąc nikomu

O zakupie książki zdecydowała przepiękna okładka. Nie mogłam od niej oderwać wzroku. Nawet nieszczególnie zapoznałam się z opisem, biorąc za pewnik, że książka przypadnie mi do gustu. Kiedy lektura do mnie dotarła i miałam czas na przeczytanie opisu, lekko zdębiałam. Kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać, poza tym, że będę miałam do czynienia z historią Laury i Maksymiliana.
Pierwsze strony powieści nie do końca mi, że tak się wyrażę weszły, więc zdecydowałam się na audiobooka. Przesłuchałam już sporo książek w tej formie i na taką lektorkę jak w tym przypadku jeszcze nie trafiłam. Totalny sztos sztosów. Dla niej Jack Daniels to Jacek, weekend i Facebook czytane były po polsku 🤦 #zajakiegrzechydobryboże. W pewnym momencie miałam ochotę wrócić do papierowej wersji książki, ale nie chciałam zmarnować żadnej dodatkowej możliwości, bo mogłoby się okazać, że pani lektorka ma w zanadrzu jeszcze kilka granatów, które wykorzysta przy nadarzającej się okazji.
Niestety mimo najszczerszych chęci, książka nie do końca przypadła mi do gustu. To już nawet nie chodzi o tę nieszczęsną lektorkę. Chyba fabuła mnie przytłoczyła. Nie jestem ani żoną, ani matką. Nie mam partnera, który tłamsiłby mnie zamykając w domu, wydzielając pieniądze, nie pozwalając pracować. Nie urodziłam dzieci, które wchodzą w wiek dojrzewania i zaczynają się buntować. Autorka miała nosa dotykając tych problemów i myślę, że fanom polskich obyczajówek ta różnorodność problemów przypadnie do gustu. Dla mnie i tej książki było jeszcze za wcześnie. Ode mnie 5/10.
PS. #niechżyjejacekdaniels 🤣