Niewidzialny człowiek

Herbert George Wells
7.3 /10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 36 ocen kanapowiczów
Niewidzialny człowiek
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.3 /10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 36 ocen kanapowiczów

Opis

Do pewnej gospody w Anglii przychodzi człowiek z obandażowaną całą głową, z czerwonym nosem i w ciemnych okularach. Wynajmuje pokój bezterminowo. Właściciele gospody przypuszczają, że gość jest bardzo mocno poparzony, ten jednak nie odpowiada na próby poruszenia tego tematu. W swoim pokoju trzyma przedziwne mikstury. Dopóki płaci szczodrze, obsługa nie wtrąca się za bardzo do jego spraw. Problemy pojawiają się, gdy zaczyna mu brakować pieniędzy, a jednocześnie ktoś włamuje się do mieszkania pastora. Gospodarze rozpoczynają śledztwo na własną rękę i z dnia na dzień są coraz bardziej przerażeni... Książka H.G. Wellsa ukazała się w oryginale w 1897 r., a w polskim przekładzie już w 1900 r.  
Tytuł oryginalny: The Invisible Man
Data wydania: 2017-11-01
ISBN: 978-83-65499-79-0, 9788365499790
Wydawnictwo: CM - Ciekawe Miejsca
Seria: Klasyka literatury angielskiej
Stron: 154
dodana przez: bookkeeper
Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Herbert George Wells Herbert George Wells
Urodzony 21 września 1866 roku w Wielkiej Brytanii (Bromley)
Herbert George Wells, prekursor literatury science-fiction. Studiował biologię w Kensington Normal School w Londynie. W tej samej szkole był także studentem fizyki i geologii. W czasie studiów był redaktorem w czasopiśmie studenckim "The Science Sch...

Pozostałe książki:

Wehikuł czasu Wojna światów Wyspa doktora Moreau Niewidzialny człowiek Ludzie jak bogowie Droga Do Science Fiction. Od Wellsa Do Heinleina Droga do science fiction. Od Gilgamesza do Wellsa Historia świata O duchach opowieści prawdziwe Śpiący przebudzony Cztery nowele grozy Koła szansy Opowieści z dreszczykiem. Noc pierwsza Pokarm bogów Wojna Światów Dolores Duchy, zjawy, upiory Gracz w krokieta Kraina ślepców oraz inne opowiadania Kryształowe jajo Opowiadania fantastyczne. Tom 2 Sprawa braci Trailor i inne opowiadania Wehikuł czasu Atak z głębiny Cudowny gość Gdy śpiący się zbudzi Namiętni kochankowie Nowele Opowiadania fantastyczne. Tom 1 Opowiadania pisarzy angielskich XIX w. Pierwsi ludzie na księżycu Skradzione ciało oraz inne opowiadania Syrena The Time Machine and The Invisible Man Un rêve d'Armageddon W czwartym wymiarze W dni komety Wojna w przestworzach Wyspa wariatów
Wszystkie książki Herbert George Wells

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Niewidzialny człowiek

WYBÓR REDAKCJI
3.09.2020

 Do gospody "Pod dyliżansem" przybywa tajemniczy gość. Ubrany od stóp do głów tak, że nie widać spod materiałów ani skrawka ciała. Twarz zakrywają okulary oraz bandaż, który wzbudza ciekawość gospodarzy. Wygląda cudacznie i niepokojąco, ale dobrze płaci, więc początkowo nikt nie zadaje mu zbędnych pytań. Ludzie wiedzą, że jest naukowcem i że ... Recenzja książki Niewidzialny człowiek

@mewaczyta@mewaczyta × 12

Zgubny postęp nauki i posiadania władzy

WYBÓR REDAKCJI
23.04.2020

Do wiejskiej gospody przybywa mężczyzna, od stóp do głów ubrany tak, że nie widać ani centymetra ciała. Nieznajomy pragnie jedynie wynająć ciepły pokój, w którym będzie mógł pracować. Prosi też, aby mu nie przeszkadzano, gdyż prowadzi bardzo ważne badania. Zaintrygowana tajemniczym gościem gospodyni usiłuje dowiedzieć się, kim on jest, skąd przyby... Recenzja książki Niewidzialny człowiek

@Darek@Darek × 5

Niewidzialność jest sukcesem, czy przekleństwem?

12.06.2023

Następny klasyk z gatunku fantastyki naukowej, po który sięgnęłam. Powieść napisana pod koniec XIX wieku i musiała wtedy wzbudzać sensację, teraz jest wartą przeczytania ciekawostką. „Niewidzialny człowiek” jest napisany w stylu dziennikarskich sensacyjnych relacji z wydarzeń, których bohaterem jest Niewidziany Człowiek. Zaczyna się sensacyjnie, o... Recenzja książki Niewidzialny człowiek

@jatymyoni@jatymyoni × 32

Niewidzialny człowiek. Niewidzialna ludzka twarz.

11.05.2020

Wszyscy zainteresowani książka doskonale już wiedzą, że jest to powieść o pewnym naukowcu, który w wyniku prowadzonych przez siebie badań stał się niewidzialny i przemieszcza się po kraju ukrywając się pod kapeluszem i płaszczem. Ale co poza tym? Poza tym, jest to historia obłędu i zatracenia się w dążeniu do postawionych przed sobą celów. Jest... Recenzja książki Niewidzialny człowiek

@Edyta_09@Edyta_09 × 13

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@MichalL
2024-02-24
7 /10
Przeczytane Posiadam 2024

Bardzo miła niespodzianka i zakładałem, że będzie to lekkie i szybkie spotkanie. Jakiś czas temu obejrzałem film "Niewidzialny człowiek" (2020) reżyserii Leigha Whannella. Skoro tam również głównym bohaterem był niejaki Gryffin, zresztą też naukowiec oraz badania nad istotą niewidzialności, lektura miała być tylko formalnością. Nic bardziej mylnego.

Pierwszy rozdział bardzo mocno zbił mnie z tropu, a kolejne tylko dopełniły dzieła zniszczenia. Nic nie pasowało względem filmu poza nazwiskiem bohatera i istotą niewidzialności. Nikt też nie powiedział, że tak miało być, ale cóż. To było tylko moje założenie.

Tak jak zmieniało się moje nastawienie do tego tytułu, tak zaczynałem doceniać obraz jaki się przede mną otwierał. Niesamowity klimat małej społeczności. Język taki typowy dla Weelsa i tu należą się brawa dla tłumacza, że genialnie zachował styl powieści z końca lat XIX wieku. Świetna opowieść, która mocno odbiega od dzisiejszych adaptacji filmowych... Źle! To świetna opowieść, której adaptacje filmowe stanowią uproszczenie tematu i niepotrzebnie próbują dostosować go do dzisiejszych czasów.

× 14 | link |
@denudatio_pulpae
2019-11-11
7 /10
Przeczytane FANTAS...tycznie, ogólnie Klasyka i okolice czyli nie wstyd czytać przy ludziach

"Bo i któż w tej zapadłej wiosce mógł zrozumieć błąkanie się po nocy, lęk przed ludzką ciekawością, zamykanie okiennic, gaszenie świec i lampy, jadanie zawsze w samotności; kto mógł pochwalać takie dziwne postępki?".

O niewidzialności takiego podejrzanego jegomościa nawet nie wspominam, już sam fakt, że jadał w samotności jest zbyt przerażający!

W 1897 roku ukazała się opowieść Herberta George’a Wellsa o naukowcu, którego badania dotyczyły niewidzialności, a jego działalność zakończyła się sukcesem - pewnego dnia po prostu przestał być zauważalny. Niewidzialność otwierała nowe możliwości, ale powodowała również nowe zagrożenia, o czym nasz szalony naukowiec przekonał się na własnej, niewidzialnej skórze. Postęp bywa nieprzewidywalny w skutkach, a zapewne niejeden naukowiec swoje sukcesy zawodowe przypłacił uszczerbkiem na swoim zdrowiu i życiu.

Pomysł ciekawy, chociaż chyba mniej widowiskowy niż atak Marsjan na naszą planetę. Z drugiej strony łatwo jest oceniać, gdy żyje się w czasach tak zaawansowanych technologii, a przecież koniec XIX wieku to dopiero początek takich oczywistości jak stosowanie promieni RTG.

× 11 | link |
@Anna_Szymczak
2020-04-03
8 /10
Przeczytane

Rzadko kiedy sięgam po klasykę gatunku, a jak już to staram się wybierać coś odpowiedniego, coś co da do myślenia i jakoś zachwyci zarówno mnie jak i osoby tu zaglądające. " Niewidzialny człowiek" to był taki traf w dziesiątkę!

Pewnego śnieżnego dnia do gospody "Pod dyliżansem" przychodzi dziwny, tajemniczy człowiek. Jest ubrany bardzo szczelnie, jedyne co tak naprawdę u niego widać to kawałeczek nosa. Gospodyni mimo pierwszego przerażenia, chcąc być miła wynajmuje mu pokój i proponuje przepierkę jego zabrudzonych już ubrań. Mężczyzna z początku nie chce skorzystać z jej propozycji, ale w końcu ulega kobiecie.
Właścicielka gospody zaczyna mieć przypuszczenia, że człowiek który ją odwiedził może mieć bardzo poparzoną twarz! Minęło już kilka dni, a on zawsze ma zakrytą twarz. Nigdy w sumie nie widziała tak naprawdę jak wygląda. Dodatkowo wswoim pokoju trzyma przedziwne mikstury. Dopóki płaci szczodrze, obsługa nie wtrąca się za bardzo do jego spraw. Problemy pojawiają się, gdy zaczyna mu brakować pieniędzy, a jednocześnie ktoś włamuje się do mieszkania pastora. Gospodarze rozpoczynają śledztwo na własną rękę i z dnia na dzień są coraz bardziej przerażeni...


Powiem szczerze, że dość ciekawa była dla mnie ta książka. Na początku miałam lekkie wątpliwości bo dość ciężko się rozkręca, ale ogólne wrażenie jakie na mnie sprawiła jest naprawdę dobre.
Czyta się ją dość szybko, chociażby ze względów takich, że na jakieś grube tomiszcze to to nie wyglą...

× 5 | link |
@czytanie.na.platanie
2023-03-14
8 /10
Przeczytane Przeczytane 2023 Posiadam

Niewidzialność daje wiele możliwości, ale okazuje się, że może być też pułapką, o czym przekonuje się naukowiec Griffin, główny bohater znakomitej powieści science fiction H. G. Wellsa, którego pęd ku nowatorskim odkryciom, a przy tym ignorowanie możliwych konsekwencji stawia w sytuacji nie do pozazdroszczenia. Zachwyt nad własnym geniuszem i osiągnięciem tego, co dotychczas nikomu się nie udało szybko przeradza się w rozczarowanie i frustrację wynikającą z przyziemnych problemów związanych z niewidzialnością i kolejnymi fiaskami prób odwrócenia procesu.

Autor z wnikliwością i trafnością ukazuje reakcje niewielkiej, hermetycznej społeczności w zetknięciu z czymś niezwykłym i dziwnym, czym bez wątpienia jest przybysz skrywający swą twarz pod bandażami, ciemnymi okularami i rondem kapelusza, ale dopiero odkrycie prawdy wzbudza szok, panikę i strach przed niepojętym.

"Gotowi byli na blizny, na zniekształcenia, na rzeczy straszne, lecz widzialne, ale żeby... nic?"

Nie tylko uniwersalne wartości zawarte w powieści dotykające wykluczenia i niezrozumienia jednostek wybitnych, a z drugiej strony brak pokory i określania etycznych granic w starciu z naturą sprawiają, że czytałam ją z taką fascynacją. Miał na to również wpływ lekki, przygodowy wręcz styl powieści, często okraszony humorem. Oczekiwanie na wyjaśnienie zagadki niewidzialności trzymało mnie przy książce do samego końca, który dostarczył wielu, przede wszystkim niewesołych refleksji nad natur...

× 5 | link |
@Antoniowka
2021-02-18
7 /10
Przeczytane

„Niewidzialny człowiek” to oryginalna i ciekawa opowiastka o ciemnych zakamarkach ludzkiej duszy. Pokazuje, jak człowiek, badacz opętany chęcią doskonalenia swojego dzieła, popada w coraz większe kłopoty, jak zatraca moralne zahamowania i wstępuje na drogę, z której nie ma już odwrotu.

Dobra literatura się nie starzeje, jej przesłanie jest aktualne nawet po latach. Zdecydowanie warto przeczytać.

× 5 | link |
@przyrodazksiazka
2021-01-27
10 /10
Przeczytane

Niesamowita historia, która potrafi wywołać wiele sprzecznych ze sobą uczuć zarazem. Historia opowiedziana pewnymi słowami, niczym spisana przed laty niezwykła legenda. Będąc szalonym naukowcem można spodziewać się po sobie wielu absurdalnych rzeczy. Wnikły umysł nie ocenia prędkości z jaką biegnie zając, ale skład prostych cząsteczek, które same w sobie mogą okazać się niezwykłe.
Osobliwy człowiek, który pragnie stać się niewidzialny, opisuje wszystkie swoje doświadczenia w zwyczajnych miejscach. Metodą prób i błędów ulega niewidzialności, która zamiast przynieść mu zaszczyty, przysparza jedynie kłopotów. Ku niezrozumieniu ludzkości daje upust swoim złym nastrojom, nie zastanawiając się nad konsekwencjami.
Rządna zemsty opowieść, która sieje zamęt w naszych głowach. Autor zapewnia, że ów przypadek mógł mieć miejsce i nawet wyjawia nam gdzie. Opowieść zasiewa w nas pewien niepokój, który nie chce szybko opuścić naszej roztropności. Opisy wiary w niemożliwe, co tak naprawdę możliwe mogłoby się stać. Lub też fizycznie się stało. Opisy bestialskich dokonań Niewidzialnego Człowieka, który nie posiadał przy tym serca, a jedynie psychopatyczną chęć władzy nad światem. Promotor bezpośrednio opisuje krzywdy, których się ów człowiek dopuścił, nie poświęcając im swojego wywodu. Historia niby zasłyszana, niby prawdziwa z siejącym strach końcem, równie bezpośrednim, choć z pośrednim przesłaniem. Styl pomysłodawcy nieco wyniosły, aczkolwiek ze strasznym doborem słów. Dosyć kr...

× 2 | link |
EK
@EwaK.
2023-12-28
9 /10
Przeczytane

Harry Potter miał Pelerynę Niewidkę, właził pod nią i nie było Harrego. Wychodził i był. Bez kłopotu i nietknięty.
Tytułowemu bohaterowi „Niewidzialnego człowieka” nie było już tak łatwo. Pomajstrował z chemikaliami, zniknęła jego cielesna postać, udało się. Ale zaczęły się kłopoty. Z powrotem do widocznej powłoki i codziennym życiem w stanie niewidzialności. Bo jak tu kupić coś do jedzenia, wynająć pokój, skoro sprzedawca nas nie widzi? Ratunkiem okazały się bandaże, okulary, ubrania. A to dopiero początek problemów. Dołóżmy do tego życie w izolacji, konieczność ukrywania się przed światem i niezrozumienie. I skomplikowany stan umysłu Niewidzialnego, który z jednej strony podjął się niecodziennego naukowego wyzwania, jakim jest dematerializacja, dokonał szalonego życiowego wyboru, ale przecież ma potrzeby jak normalny człowiek, jest bardzo samotny i chciałby z kimś dzielić swoje odkrycie.

I tu dochodzimy do lokalnej społeczności, wnikliwie opisanej przez autora. Spotykając się z czymś niezwykłym i niezrozumiałym, reaguje strachem i agresją. Wyciąga niesłuszne wnioski z za małej ilości faktów i nieszczęście gotowe. Ale czyż tak nie jest i dziś?

Książkę napisano ponad sto lat temu, czuje się to oczywiście, ale nadal jest atrakcyjna i nie zalatuje naftaliną. Zaczyna się jako komedia, potem przeradza w obyczajówkę, kończy się jak horror.

Do dziś nikt nie wynalazł mikstury na niewidzialność. ( Chyba? )
Kiedyś wydawało mi się, że to fajna sp...

× 2 | link |
@mysilicielka
2023-08-28
8 /10
Przeczytane Fantastyka

Uważaj, czego sobie życzysz, bo jeszcze może się spełnić. Bohater krótkiej powieści H.G. Wellsa marzył o niewidzialności i ją osiągnął. Poczuł się przez to lepszy, silniejszy, poczuł, że ma władzę. Nie bez powodu ludzie żyją w społeczeństwie ograniczeni pewnymi zasadami. Tylko gdy nikt cię nie widzi, co stoi na przeszkodzie by przestać się do tych zasad stosować?

Dla mnie "Niewidzialny człowiek" jest przede wszystkim metaforyczną opowieścią o posiadaniu ogromnej władzy i szaleństwie, które za tym idzie. Jest również o tym, dokąd może doprowadzić odrzucenie moralności. Powieść jest krótka, ale dopracowana, niepokojąca. Tytułowy bohater jest w ciągłym pośpiechu, paradoksalnie, chociaż niewidoczny, ciągle czuje się obserwowany i osaczony.

Polecam miłośnikom fantastyki, science fiction i horroru. To klasyka, której zdecydowanie warto podarować cichy, spokojny (a najlepiej jesienny) wieczór.

× 1 | link |
@mommy_and_books
2020-12-08
10 /10
Przeczytane

#NiewidzialnyCzłowiek #TheInvisibleMan #HerbertGeorgeWells Czytał: #RochSiemianowski . Słuchałam dzięki @empikgo .

Kochani, dzisiaj przychodzę do Was z recenzją : "Niewidzialny człowiek".❤ * Herbert George Wells (21.09.1866-13.08.1946) był brytyjskim pisarzem i biologiem. Jest jednym z pionierów gatunku science ficion. Powieści Herberta Wellsa stały się inspiracją dla wielu autorów i reżyserów. 😍❤ Tą książkę powinni obowiązkowo przeczytać miłośnicy gatunku SF. ❤ * #NiewidzialnyCzłowiek jest arcydziełem literatury SF. Opowiada o szalonym naukowcu, który wynalazł sposób na niewidzialność. Przez swoją chciwość popełnił błąd i sam stał się niewidzialny...😱 Przemoczony, zziębniety trafia do pewnej wiejskiej zagrody. Wynajmuje pokój. Gospodyni jest podejrzliwa... tajemniczy gość jest zakryty od stóp do głowy. Na oczach ma okulary... Za wszelką cenę próbuje razem z innymi dowiedzieć się kim jest tajemniczy lokator. Czy im się uda? Czy dowiedzą się, że jest niewidzia...

| link |
@kornalik
@kornalik
2020-06-05

Nigdy nie byłem jakimś wielkim fanem czytania książek , ale śmiało mogę polecić ją każdego kto lubi fantastykę jest łatwa w czytaniu i nie wymaga jakiegoś wielkiego skupienia . POLECAM

| link |
@__Booksayah__
2023-08-03
6 /10
Przeczytane

Lepsze niż ,,Wehikuł czasu", zabawne i oryginalne.

| link |
@niepoczytalna_
2024-05-29
4 /10
Przeczytane
MI
@Mirek
2024-01-04
7 /10
Przeczytane
@pawel9802
@pawel9802
2023-11-26
7 /10
Przeczytane
@alien125
2023-07-16
9 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Najbardziej uczeni ludzie w głębokich zakątkach duszy ukrywają pewne przesady.
Coraz jaśniej zdawałem sobie sprawę, że istnienie Niewidzialnego Człowieka w klimacie chłodnym i dżdżystym, w mieście ludnym i cywilizowanym jest po prostu niemożliwe. Przed tą śmiałą przemianą widziałem same jej korzyści. W rzeczywistości czekały mnie same zawody.
Sądziłem, że na tej drodze zdobędę wszystko, czego zapragnę. I chociaż niewidzialność mogła mi wszystko zapewnić, to uniemożliwiała także używanie wszelkich zdobyczy.
— Kemp, ty nie masz nerwów, nie rozumiesz, co to znaczy pracować lata całe i nagle rozbić się o brak pieniędzy, o ludzką głupotę. Można wpaść we wściekłość… Można kraść i zabijać…
Dodaj cytat