Niezwykłe przygody doktora i wczesne nowele są przesycone autobiografizmem. To nie tylko proza fabularna osnuta na przeżyciach z lat dziesiątych i początku dwudziestych , gdy Bułhakow praktykował jako lekarz w Kijowie i na prowincji , podczas wojny domowej walczył w szeregach białej armii, debiutował jako pisarz , zmagał się z wyniszczającym go nałogiem morfinizmu , drwił z absurdów sowieckiej rzeczywistości. To także felietony i dzienniki z lat 1922-1925: Pod jarzmem , Listy do władz, uwidaczniające bezsilne próby twórcy, by wydostać się spod presji reżimu oraz Zapiski nieboszczyka - jedno z wielu dzieł odzwierciedlających bułhakowowską fascynację teatrem.