Obrończyni

Nie takiej reakcji Felicia spodziewała się po okazaniu swoich uczuć. Nie była przygotowana na takie odrzucenie. Od tego momentu musi zacząć żyć na nowo, bez kancelarii Köster & Thompson, a także bez Thomasa. Jedyne co jej zostało to kilkaset dolarów, kot przygarnięty z ulicy i najlepsza przyjaciółka pod słońcem, która nie zostawi jej w potrzebie. Mijają dni, a Felicia zaczyna stawać na nogi. Znajduje nową pracę, wynajmuje mieszkanie. Jej serce jednak nie zostało uleczone. Cierpi i tęskni. Mężczyzna, pomimo, że odtrącił kobietę, sam sobie z tym rozstaniem nie radzi. Jego obecna sytuacja ma też dobre strony. Może uda mu się ułożyć swoje życie i odnowić kontakty z rodziną. Musi wziąć do serca sobie jedną bardzo ważną radę. Żeby kogoś pokochać, trzeba kochać samego siebie. Nie pozostaje mu nic innego jak zawalczyć o siebie i bliską mu Felicie.

Kto pokochał "Patrona"? "Obrończyni" to kontynuacja wspomnianego tytułu, skupiająca się na odnawianiu, ale również budowaniu relacji jak i rodzinnych, tak i w niedawno utraconym związku. Zakończenie pierwszej części łamie serca, ale świadomość, że pojawiła się kontynuacja pozostawiło światełko w tunelu.
Ta część, pomimo niewielu stron gwarantuje nam masę emocji. Jak i tych ściskających z żalu serce, tak i pozytywnych, wprowadzających w radosny nastrój. Ważną rolę odgrywa tu również Gwen, która pomimo swoich problemów mocno wspierała przyjaciółkę. Bohaterka bezpośrednia, szczera, momentami szalona, ale o swoich walc...

Tak jak pierwszy tom przypadł mi do gustu, tak mam wrażenie, że "Obrończyni" to totalna pomyłka napisana na szybko.
Po pierwsze książka jest bardzo krótka, co bardzo mnie zaskoczyło bo nie bardzo wiedziałam czego mam się po niej spodziewać. Albo szybkiej akcji, albo szybkiej i nijakiej a wyszło totalnie nijako. Ta składająca się z zaledwie 193stron to pełna dynamiki historia, która nie ma w sobie ładu ani składu. Autorka nieusatnnie przeskakiwała z jednej rzeczy do drugiej, przez co tworzył się ogromny bałagan. Kilka wątków jest niewyjaśnionych, główny nijak rozwinięty. Wszystko kręci się w kółko i jest jak flaki z olejem. Bardzo monotonna. Do tego irytowało mnie "zakręcenie" autorki. Kilka razy opisywała tę samą sytuację na różne sposoby. Odniosłam wrażenie, że jest ona na pisana na zasadzie "wybierz sobie wersję, która ci się podoba - a,b,c,d". Jestem ogromnie na nie. Zawiodłam się i jeśli ma powstać jeszcze jeden tom tej serii to ja ją będę omijać szerokim łukiem. Niestety, ale tak jak "Patron" był świetny, tak "Obrończyni" to kompletny niewypał. Nie zachęcam do czytania.

„Obrończyni” – Eliana Lascaris

Felicia rozstaje się z Thomasem i jednocześnie porzuca pracę w kancelarii. Zostaje bez pracy i środków do życia. Dach nad głową dostaje u Gwen – przyjaciółki. Matka dziewczyny ciągle wymaga od niej przelewu, dlatego też kobieta postanawia się zbuntować i przestać zbawiać świat. Felicia i Thomas bardzo boleśnie przeżywają rozstanie.

Jej były ma wobec niej dług, dlatego też Felicia postanawia poprosić go o pomoc w znalezieniu nowej pracy w innej kancelarii. Czy mu się uda? Czy Felicia dostanie dobre referencje?

Dziewczyna bardzo cierpi, ciągle płacze, nie potrafi wyrzucić z siebie uczuć do Thomasa. Bardzo go kocha lecz ma świadomość, że on tych uczuć nie odwzajemnia.

Thomas również bardzo to przeżywa. Cierpi. Jego odskocznią jest alkohol i wyżywanie się na siłowni. W pracy z dnia na dzień postanawia wziąć zaległy urlop gdyż jego myśli ciągle krążą wokół kobiety, którą zranił i nie jest w stanie na niczym się skupić. Postanawia się zmienić, odnowić relację z rodziną i odzyskać zaufanie Felicii.

Czy tych dwoje odnajdą jeszcze wspólną drogę? Czy demony przeszłości pozwolą Thomasowi rozpocząć nowy etap?

„Obrończyni” gwarantuje nam masę emocji. Od tych smutnych poprzez te wesołe. Ważną rolę odgrywa tu Gwe...

Muszę przyznać, że zamawiając książkę nie zwróciłam uwagi na jej ilość stron. O ile pierwszy tom z cyklu był dość obszerny, tak kontynuacja jest króciutka co troszeczkę mnie przeraziło. Jednak z przyjemnością muszę stwierdzić, że pomimo niewielkiej ilości stron fabuła okazała się być bardzo ciekawa i dość mocno rozwinięta. Jednak bez znajomości pierwszego tomu nie macie co sięgać po kontynuację, ponieważ wszystko jest ze sobą powiązane i stanowi swoiste uzupełnienie historii.

Warto nadmienić, że styl autorki pozostał naprawdę lekki i przyjemny w odbiorze nawet jeżeli pisze ona o troszczkę poważniejszych wydarzeniach. Całość czyta się bardzo szybko i dobrze. Widać, że wszystko zostało dobrze przemyślane, a sposób w jaki bohaterowie starają się na nowo poznać i zbudować nową relację bardzo mi się spodobał. Narracja prowadzona jest z perspektywy dwójki głównych bohaterów, dzięki czemu lepiej możemy ich zrozumieć, a momentami wręcz się nimi stać. Ich kreacja wypadła tutaj bardzo dobrze, a przemiana Thomasa okazała się być bardzo realistyczna. Autorka pokazała, że nie jest łatwo się zmienić i wymaga to ogromu pracy nad samym sobą, a nawet pomocy specjalisty. Ukazała ona słabości człowieka, o których tak wiele osób boi się mówić. Warto także wspomnieć, że akcja nie pędzi tutaj jak szalona, jednak tworzy niesamowity klimat pomiędzy bohaterami.

Ta część naprawdę bardzo mi się podobała i uważam, że można z niej wyciągnąć ważne wnioski. Napięcie...

„Nie możesz prawdziwie dać komuś własnego serca, jeśli nie kochasz samego siebie.”

Po odejściu Felicji z kancelarii i rozstaniu z Tomem jest załamana, ale przecież życie płynie nadal, a złamane serce kiedyś w końcu się poskleja. Więc małymi krokami stara się stanąć z powrotem na nogi. Zwłaszcza że musi znaleźć nowe mieszkanie i pracę, bo jej portfel świeci pustkami, a do tego przygarnęła kota. Tom również nie potrafi sobie poradzić, z tym że kobieta zniknęła z jego życia i że to on do tego doprowadził. Nie potrafią o sobie zapomnieć, ale to on musi wykonać pierwszy krok, żeby ją odzyskać. Tylko najpierw musi uporać się ze swoją przeszłością, by ruszyć dalej. Czy mu się to uda? Czy Felicja da mu kolejną szansę?

Ta część jest krótka, ale za to pełna emocji i wyjaśnień, które sprawią, że poznamy, dlaczego prawnik tak się zachowywał i co przeżył. Felicja również w końcu powie dość swojej rodzinie i od teraz będzie myśleć o sobie. Są tu momenty, które wywoływały uśmiech, ale i takie, które łamały serce. Wszystko jest napisane naprawdę dobrze i współgra ze sobą. Dostarczając przyjemność z czytania. Oraz poznawania wszystkich bohaterów tej historii. Żeby ruszyć dalej i móc być szczęśliwym, najpierw trzeba zapomnieć i pogodzić się z przeszłością i tym, co nas spotkało. Wybaczyć samemu sobie i bliskim nam osobą, bo dla miłości jesteśmy w stanie zrobić dużo, a co najważniejsze każdy zasługuje na szczęście i miłość. Gdy zakończyła się jedna histor...

Obrończyni
Dominika Fal "Eliana Lascaris"

KOster & Thompson kancelaria w której Feliciia Anderson zaczęła swoją pracę, właśnie się kończy. Kiedy jej "związek" z Thomasem nie ma szansy, kobieta wie, że musi odejść z kancelarii.

Thomas, pomimo tego, że sam postanowił zakończyć związek z Feliciia topi smutek w alkoholu, generalnie poddał się.

Feliciia dostaje szansę na pracę w innej korporacji.

Czy ścieżki jej i Thomasa będą przecinać się na sądowych korytarzach ? Jak potoczą się losy tej dwójki ?

Pamiętacie "Patrona"? "Obronczyni" to kontynuacja tego fantastycznego debiutu. Długo musiała czekać, ale za nią złapie, ale jestem już po i niestety mam niedosyt. Po tak świetnym Patronie chciałam więcej i wiedziałam, że nie będę mogła sie oderwać. Niestety czegoś tu zabrakło. Czego? Trudno powiedzieć, ale na pewno brakowało mi tego by główna bohaterka dłużej zwodziła Thomasa. Jak dla mnie to "zbyt szybko" mu wybaczyła. Nie że ja jakaś sadystka jestem, ale mam wrażenie, że tu jednak poszło zbyt szybko, tym bardziej że akcja w Patronie pięknie się rozchodziła i nabierała tempa.
Książka jest dobra, tym bardziej jako zakończenie losów tej dwójki bohaterów. Mam nadzieję, że poznając kolejne losy, tym razem ich przyjaciół, dostaniemy coś więcej niż w Obronczyni.

Książka wydana nakładem wydawnictwa @editio

#zaczytanablondynka

Czy „Obrończyni” utrzymała poziom fenomenalnego „Patrona”? Zdecydowanie tak. Autorka po raz kolejny stworzyła ciekawą fabułę, która nie skupia się jedynie na scenach łóżkowych, a która stanowi bardzo dobrą kontynuację losów bohaterów znanym nam z pierwszej części. A jak już o nich mowa... Uwierzycie, że Felicia i Thomas potrafią ze sobą rozmawiać? To jest umiejętność, której nie posiada 90% książkowych postaci, poważnie. Autorko, robisz to dobrze! Relacja głównych bohaterów jest prawdziwa, nieprzesadzona, a napięcie między nimi czuć bardzo wyraźnie. To wszystko sprawia, że czytanie tej książki to czysta przyjemność!

Autorka napisała naprawdę dobrą, wciągającą i pełną uczuć książkę, która jest jednym z najprzyjemnijeszych tego typu romansów biurowych, jakie kiedykolwiek czytałam.