Oczy małej dziewczynki

Finał trylogii Kamili Cudnik o losach Luizy Zagórskiej wart był każdej poświęconej mu chwili. Ta historia wciąga i budzi spore emocje. Po prostu nie można przejść obok niej obojętnie.

W ostatnim tomie Luiza Zagórska jest już żoną pruskiego oficera Waltera von Offenberga. Jej decyzja nie spotkała się z aprobatą, jednak najbliższe osoby nie opuściły jej mimo nowej i dość niezręcznej sytuacji. Kobieta zamieszkała w swoim dawnym majątku, który teraz należy do jej męża. Wielu znajomych odwróciło się od niej, gdy postanowiła pójść za głosem serca i wyjść za wroga Polski, jednak miłość Waltera wynagradza kobiecie wszelkie niedogodności.

Kiedy znika dwunastoletnia Julia, córka zamordowanej kilkanaście lat wcześniej Idy Witt, mieszkańcy rozpoczynają poszukiwania. Opiekun Julii, Hans, właśnie wyszedł z więzienia, przez co automatycznie stał się głównym podejrzanym. Mieszkańcy okolicznych miejscowości byli przekonani, że morderca Julii Gincz i Idy Witt został zgładzony. Gdzie zatem podziała się nastolatka, której historia okazała się wyjątkowo skomplikowana? Czy za śmierć zamordowanych kobiet ukarano właściwą osobę?

Poszukiwaniami Julii kierował Walter. Włączyła się w nie również Luiza, której nie sposób było niczego zabronić czy wyperswadować. Nawet odmienny stan nie poskromił jej buntowniczej natury. Na nic zdały się jednak wysiłki poszukiwaczy. Julię odnalazł Hans, jednak było już za późno na ratunek. Dziewczynka równie...

Kto przeczytał ,,W cieniu twierdzy", później ,,Rytuał", to nie może sobie odmówić części trzeciej, czyli ,,Oczy małej dziewczynki". Uwielbiam ten historyczny klimat, te dawne czasy, kiedy to ludzie nawet jeśli się obrażali wzajemnie, to z szacunkiem słowa. Tam nikt zbytnio nie interesował się drugą osobą, no chyba, że ktoś zaginął, bądź został zamordowany. Bardziej brali je wtedy za sensacje, za tematy do rozmów, dodatkowego podburzania siebie wzajemnie, aniżeli przeżywania prawdziwego dramatu, czy smutku. Autorka bardzo dobrze wie jak pokierować czytelnikiem, by nie chciał przestawać czytać jej książki. Lubi wprowadzać zamęt w całą treść, zostawiać niedokończone wątki i siać postrach tam, gdzie normalnie nikt by nas nie wystraszył. Z początkiem książki zawsze znajdujemy krótki wstęp, który brzmi delikatnie, ale odgrywa kluczową rolę w strasznej rzeczywistości. Daje nam podpowiedź o czym będzie historia i po niej najczęściej zwyczajnie musimy czytać dalej, bo nie chcemy trwać w takiej niepewności. Wczytując się w moment zaginięcia dwunastoletniej dziewczynki niemal od razu zakładamy najgorszy scenariusz. Niby inne postacie podpowiadają nam, że dość często przepadała na całe dni i nikt nie wiedział co robiła ani z kim, jednak tutaj brak jej osoby zaczyna się przedłużać. W międzyczasie czytamy o postaci, która ma jakiś problem i zwyczajnie go zapija. Nieco roztrząsają ten wątek ukazując jego plusy, inni zaś starają się ją tłumaczyć. Następnie rozpoczyna się śledztwo i rozm...

Na samym początku odraz zaznaczę, że jeżeli nie czytaliście poprzednich tomów trylogii to zanim sięgnijcie po „Oczy małej dziewczynki” koniecznie musicie je nadrobić. Wszystko dlatego, że książka ta jest iście spektakularnym i mrocznym zwieńczeniem toruńskiej trylogii.

Podobnie jak i w poprzednich częściach od samego początku otrzymujemy wciągającą akcję. Jednak to co wyróżnia tę część to wszechobecny mrok, który naprawdę staje się namacalny. Zabójstwo dwunastoletniej Julii to dopiero początek splotu wydarzeń, który okazuje się być koszmarny. Na jaw wychodzą coraz to gorsze tajemnice. Zło czai się na każdym kroku i przyjmuje różne postacie. Tutaj każdy może mieć coś za uszami i jest podejrzany. Bohaterowie wykreowani są w sposób genialny. Jest to cały przekrój osobowości, o którym nie da się zapomnieć. Tempo akcji jest wyważone, ale i świetnie dopasowane do coraz to ciekawszych zwrotów, które powodują, że nic nie jest takie oczywiste jak mogłoby się wydawać.

Obok wątku kryminalnego i śledztwa otrzymujemy także świetną otoczkę historyczną, która tak mocno wyróżnia książki Kamili Cudnik. Jej retro kryminały przenoszą nas w czasy zaborów i momentami pozwalają się poczuć jakbyśmy żyli w ich czasach oraz byli naocznymi świadkami wydarzeń. „W oczach małej dziewczynki” autorka postanowiła poruszyć ważne kwestie jak chociażby wątek antysemityzmu, patriarchatu, psychologii tłumu, niepokój rosnący pod rosyjskimi zaborami. Wszystko to przyodziane jest w barwne o...