Rytuał

Kamila Cudnik "Rytuał". Kryminał retro, nieco mroczny i tajemniczy. Okrutne morderstwa łączą przeszłość z teraźniejszością. Pojawia się demoniczny bohater od stóp do głów spowity w czerń, który doskonałe korzysta ze swojej arystokratycznej maski. Jest i ciekawa postać kobieca, która nie cofnie się przed kilkoma brawurowymi akcjami. W tym towarzystwie odnaleźć musi się i pewien funkcjonariusz, zepchnięty tymczasowo na zawodowo - społeczny margines. W sieci dochodzeniowych wątków i niuansów ukryte jest prawdziwe oblicze zabójcy. Cała intryga osadzona w staroświeckim świecie konwenansów i intryg. Pojawia się też element walki niepodległościowej i wątek podziałów społecznych. Rozwiązania bywają zaskakujące, a akcja wciągająca. Interesująca lektura.

"Rytuał" to kontynuacja "W cieniu twierdzy". Przeniesiecie się do dawnego Torunia z początku XX wieku, poznacie losy Polaków żyjących na ziemiach pruskich. Tutaj wątek kryminalny połączony jest z romansem. Książka napisana pięknym językiem, wiernie oddająca ówczesny klimat Torunia.

To wielowątkowa historia, tajemnice, intrygi, zwroty akcji, interesujący bohaterowie, bogate tło historyczne. Mamy okazję poznać polskie ziemiaństwo, dla którego wolność kraju to ważna sprawa, działają w konspiracji, to czas wojny rosyjsko-japońskiej.

Zapraszam do lektury! Oczywiście koniecznie trzeba przeczytać pierwszą część, teraz czekam na trzeci tom tej wciągającej historii.

„Rytuał” to drugi tom cyklu „Luiza Zagórska”, który można czytać jako pierwszy, ale warto poznać również pierwszą część. Dzięki temu łatwiej odnaleźć się w powiązaniach między bohaterami. A jest ich tu bardzo dużo. Akcja obu części toczy się w Toruniu za czasów rządów pruskich. Zabawa w noc świętojańską kończy się w najmniej spodziewany sposób i uruchamia lawinę zdarzeń, które w drugiej części nadal nie są szybko wyjaśnione. Są to morderstwa, do których dochodzi kolejne. Czy ma ono coś wspólnego z poprzednimi dwoma? W Wiśle wyłowiono zwłoki kobiety. Jak się później okazuje jest to ciało pokojówki Waltera von Offenberga - Zuzanny. A żeby było tego mało nagle znika Luiza Zagórska i nikt jej nie ma zamiaru szukać, poza zakochanym w niej po uszy Waltara. Czy uda mu się odnaleźć ukochaną? I jakie tajemnice wyjdą w czasie śledztwa?

Autorka posiada lekko pióro i książkę czyta się z wypiekami na twarzami. Styl i język jakim posługuje się autorka na pewno zasługuje na uznanie. „Rytuał” to dobrze osadzony kryminał na początku XX wieku, który świetnie przedstawia tło historyczne, którym była wojna rosyjsko-japońska. Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowane. Ich charakter, język jakim się posługiwali, jak również opis ich zwyczajów.

Autorka świetnie również przedstawiła modę jaka wtedy panowała. Czytając książki, których akcja dzieje się w przeszłości zwracam uwagę nie tylko na tła historycznego, ale również opis ubioru bohaterów. I tutaj ...

Noc świętojańska po dziś dzień jest hucznie obchodzona. Dziewczęta nieskażone nieczystym dotykiem, zbierają się w białych sukniach, a zaplecione przez nich wianki, zostają rzucone do rzeki, wraz z zapaloną świeczką. Wędrują z nurtem rzeki, składając bogom prośby, o szczęście, płodność i zamążpójście.

To właśnie w jedną z takich nocy, zostaje odnaleziona martwa kobieta, a maceracja jej zwłok nie powala na to, aby dokładnie określić przyczynę zgonu. Wiadomo tylko, że ów denatka, była pokojówką Waltera von Offenberga.

Cień podejrzeń tli się wokół jego osoby, kiedy Luiza Zagórska znika. Brak oficjalnego zgłoszenia zaginięcia sprawia, że śledczy nie mają podstaw, aby ruszyć jej na poszukiwanie.

Czy Toruń przestaje być już bezpiecznym miejscem?

Jak zginęła denatka?

Czy mnożące się zgony, mają coś wspólnego z postacią pruskiego oficera?

Fabuła książki toczy się na tle wojny rosyjsko – japońskiej, w ciągu której w Polakach tli się nadzieja na odrodzenie państwa. Możemy śledzić ruchy bohaterów, którzy potajemnie spotykają się, aby omawiać patriotyczne ruchy. Muszę przyznać, że autor posiada niesamowitą wiedzę na temat zwyczajów jak i obrzędów, panujących w tamtych czasach. Niejednokrotnie łapałam się na tym, że zachwycam się wiedzą, zamiast fabułą książki. Ta, choć była ciekawa, to niestety mnie nie oczarowała. Czułam ogromny niedosyt, ponieważ przeczytawszy tytuł i opis, liczyłam na książkę, w której będę mogła śledzić ...

Zakończenie powieści "W cieniu twierdzy" autorstwa Kamili Cudnik nie pozostawiło mi wyboru. Musiałam natychmiast przeczytać tom drugi pod tytułem "Rytuał". Byłam ogromnie ciekawa dalszych losów Luizy Zagórskiej, głównej bohaterki tej historii.

Sięgając po "Rytuał", znajdziemy się w roku tysiąc dziewięćset piątym, również na terenie Królewskich Prus. Śledztwo dotyczące śmierci Julii, córki kowala, nadal trwa. Zabójca pozostaje nieuchwytny, chociaż podejrzanych jest kilka osób, a jedna nawet przyznaje się do winy. Czy jednak rzeczywiście to ten człowiek popełnił zbrodnię? Trudno będzie to potwierdzić, gdyż krótko po przyznaniu się do winy on również ginie.

Z rzeki wyłowione zostają zwłoki młodej kobiety. Ktoś rozpoznaje ją jako zaginioną kilka miesięcy wcześniej służącą Waltera von Offenberga. Kolejna zagadka wydaje się być rozwiązana. Dlaczego zatem elementy układanki nie chcą do siebie pasować? Coś się zdecydowanie nie zgadza, co czuje Luiza. Problem w tym, że policja nie chce wierzyć jej słowom. Kobieta zostaje uprowadzona z przyjęcia, mimo obecności mnóstwa osób. Uwięziona w pałacu, próbuje uciec, co jednak okazuje się niemożliwe. To jednak nie przeszkadza Luizie w ciągłym poszukiwaniu wyjścia z impasu.

Nie lubię romansów, nie przepadam również za wątkami miłosnymi w powieściach. Jednak tutaj motyw uczucia rodzącego się między Walterem a Luizą przypadł mi do gustu. Nie ma nachalnych scen, dama nie wzdycha i ni...

Czy wyobrażacie sobie ujrzeć kilkumiesięczne zwłoki kobiety dodatkowo nadjedzone przez intruzów wodnych? Jaka kryje się tajemnica zniknięcia tej kobiety? Czy w ogóle ktokolwiek jej poszukiwał? Aby ponadto rozdwoić naszą jaźń, przeczytamy o innym morderstwie, do którego doszło w noc świętojańską. Z kolei losy kolejnej kobiety, która jest obecnie uważana za zaginioną wciąż pozostają niewiadome. My natomiast wiemy, że ktoś ją porwał, tylko nie wiadomo dlaczego. Ów kobieta miała zostać małżonką porywacza, więc cóż mu dało porwanie jej? Na dodatek jego służba również bardzo jej pilnuje. Niby milczą w towarzystwie swoich panów, ale kiedy szefa nie ma, myszy harcują. Bardzo ciekawy wątek tu się rozpoczyna, gdyż kobietę poszukuje mężczyzna, który podobno jest w niej zakochany. Faktycznie czuć jego miłość, szuka jej wszędzie, gdyż obawia się, że coś jej się stało. Co na to policja? Czy jest mocno zaangażowana w sprawę, czy raczej pokazuje, że na jej znalezieniu im zależy? W międzyczasie będziemy poznawali wątki wojenne, które będą bardziej sferą poboczną. Nie należy mieć tu do nikogo zaufania, gdyż postacie zachowują się bardzo podejrzliwie. Nawet jeśli coś wiedzą, to nie chcą tego ujawniać. Wychodzi na to, że każdy pojedynczy wątek pociąga za sobą drugi i kolejny. Na końcu wychodzi wielka piramida i zastanawiamy się kto pęknie pierwszy. Książka bardzo wciąga, nie mogłam się od niej oderwać. Wciąż wyczekiwałam tajemniczego rytuału z tytułu. Jak sądzicie, czy go znalazłam? To drug...

Druga część książki "W cieniu twierdzy", którą czytałam i opinia na temat tej książki również była. Zapakowana w bardzo klimatyczny sposób + karteczka z informacją, którą widać na zdjęciu... Takie małe rzeczy mocno budują napięcie w historii!

👉 Rytuał jest kontynuacją W cieniu twierdzy. Znów jesteśmy w Toruniu pod panowaniem pruskim, ponownie mrok, kłamstwa, sekrety i zabójstwo. Morderstwo popełnione w noc świętojańską wciąż pozostaje zagadką. Tymczasem z Wisły zostają wyłowione zwłoki młodej kobiety, rozpoznane jako ciało pokojówki Waltera von Offenberga. Pruski oficer niemal zaraz po przybyciu do Torunia stał się obiektem plotek. Na dodatek Luiza Zagórska, córka poprzednich właścicieli majątku, który nabył Walter, rozpływa się w powietrzu. Nikt jej oficjalnie nie szuka, z wyjątkiem zakochanego w niej Waltera.

👉 Mniej więcej po pierwszej części wiedziałam czego się spodziewać po tej książce, ale autorka i tak mnie zaskoczyła! Bardzo odpowiada mi jej styl pisania. "Nie zawsze mamy wpływ na to, jak się życie układa" - to oddaje klimat książki. Polecam!