Odezwij się

Zdziwiłam się, że tak bez szczególnych emocji przeszłam przez fabułę, która jest istotna, porusza przecież kwestię dzieci nastoletnich, którzy mają problemy nie mniej ważne niż my dorośli. To co czasem nam umyka, nie musi od razu oznaczać późniejszej katastrofy. Świat dorastającego dziecka znacznie różni się od tego, w jakim przebywają dorośli, a wmawianie sobie po szkodzie, ze powinno się nie dopuścić do zdarzenia, że trzeba mieć zawsze szeroko otwarte oczy jest złudne. Tak samo, jak nie sposób wejść w posiadanie czyiś myśli lub przewidzieć czynów drugiego człowieka, nie można być pewnym, czy ktoś nowo poznany nie okaże się osobą zaburzoną i nie będzie chciał wyrządzić nam krzywdy.

Początkowo zostałam mocno wciągnięta poprzez prolog i kilkanaście kolejnych stron, czując, że to będzie mroczna książka, gdzie dysfunkcyjny bohater przejmie kontrolę nad wydarzeniami szybko rozwijającej się fabuły. Niestety, zdarzenia szybko wyhamują, a to nad czym przyjdzie się nam skupiać, to przemyślenia bohaterów oraz obserwacja ich działań. Akcja nie potrzebnie zostaje rozwleczona, pozbawiając napięcia i coraz jaśniej ukazując szczegół, po szczególe przebieg zdarzeń. To naprawdę ma prawo zmęczyć czytającego, choćby nie wiem jak oddał się lekturze. Ale nie powiem, Magdalena Zimniak bardzo dobrze skonstruowała tło psychologiczne, nakreśliła realny obraz zdarzeń, gdzie pewne działania pociągają za sobą określony skutek, a bohaterowie ze swoimi wadami stanowią żywe postaci. I te eleme...

Nie wiem czemu ale ta pozycja Pani Magdaleny zupełnie mnie nie wciągnęła. Być może to kwestia wakacji, byłam skoncentrowana na innych wrażeniach, wizualnych raczej niż intelektualnych i pewnie z tego powodu nie potrafiłam się skoncentrować na tej opowieści. Temat był świetny, tyle tylko, że przedstawiony w taki sposób, że było trochę nudno, dłużyło mi się niemiłosiernie, z ledwością dotrwałam do końca. Zaparłam się, żeby to przeczytać, z nadzieją, że jednak coś zaiskrzy, zaskoczy. Niestety... Wielka szkoda, bo do tej pory żadna z pozycji Pani Zimniak mnie nie zawiodła. Zwalam jednak winę na wakacyjny nastrój, nie chcę skreślić autorki.