Czarcie lustro

Tytuł powieści nawiązuje do baśni Andersena "Królowa śniegu". Bohaterowie zachowywali się, jakby w ich oko wpadł odłamek diabelskiego lustra i wszystko co dobre zniknęło, a wszystko co złe nabrało wyrazistości. Ja podczas czytania powieści również miałam wrażenie, jakby utkwił mi w oku odłamek czarciego lustra. Choć wiedziałam, że to niezgodne z moralnością chciałam, żeby winni zniszczenia tylu istnień cierpieli w ogniu piekielnym.
Książka jest bardzo zawiła. Wymaga od czytelnika poświęcenia uwagi i skupienia. Pod koniec historia jest tak pogmatwana, że ostatnie 100 stron musiałam cofnąć i przeczytać raz jeszcze bardziej newralgiczne momenty. Mimo to nie wszystkie motywacje bohaterów były dobrze wyjaśnione, lub ja nie do końca je zrozumiałam. Nie pojmuję, dlaczego tak długo była ukrywana tożsamość siostry Moniki, powodu, że jedna z bohaterek została zakonnicą. Wydawało mi się, że pewną czynność wykonała Marta, a na końcu okazało się, że to nie była ona. Mam wrażenie, że autorka trochę za bardzo chciała wszystko zaplątać i przesyciła historię. Dostałam czytelniczej kolki, ale i tak książka bardzo mi się podobała.

Czasami w naszym życiu dzieją się tak złe rzeczy, że nikomu nie chcemy o nich powiedzieć. Wstydzimy się tego, że ktoś nas krzywdzi. Bywa też i tak, że skrzywdzeni zostaliśmy jakiś czas temu i zakopaliśmy głęboko te wspomnienia, by nie mogły nas już dłużej ranić. Nie chodzimy na terapię, bo uważamy, że to, co wydarzyło się kiedyś nie jest na tyle istotne by o tym mówić, lub ponownie wstyd nam tego zabrania. Co ciekawe, wstydzimy się i obwiniany za coś, co zrobił nam ktoś i nie myślimy o sobie jako o ofierze, tylko jak o boidudku, który może mógł z tym coś zrobić, ale nie starczyło mu odwagi. I właśnie takie postacie tutaj spotkacie.
Historia jest opowiedziana z perspektywy kilku osób. Jedną z nich jest porwana za młodu dziewczynka, która cudem się odnajduje mając teraz czternaście lat. Żyje w wielkim strachu i przekonaniach, które wpoił w nią Mistrz, czyli osoba, która ją przetrzymywała i tak kazała siebie nazywać. Dziewczynka w szpitalu dowiaduje się kim jest i skleja skrawki z dzieciństwa, które pamięta z tym, co mówi jej rodzina. Sami zobaczycie, że nie tak łatwo jest być po obu stronach. Ona boi się pewnych rzeczy, a rodzina nie wie jak na nie reagować. W międzyczasie w innej historii czytamy o zaginionym dyrektorze. Poznajemy przy tym nowo zatrudnioną nauczycielkę, która nie jest szczera w swoich wyznaniach. Będzie tam urywek, który znacznie zaważy na naszej ocenie co do jej pobudek i kłamstw. Jak widać każdy tutaj ukrywa swoje tajemnice. Postacie robią rzeczy zł...

Nazwy rozdziałów w "Czarcim lustrze" zdradzają, iż będziemy mieć do czynienia z wieloma narratorami. Dwoje głównych to: Marta porwana dziewczynka, którą oprawca po sześciu latach wypuszcza na wolność po tym, jak przestała być dzieckiem i Elwira nauczycielka w szkole, w której nieoczekiwanie zaginął dyrektor. Kobieta zdaje się coś wiedzieć na ten temat, lecz milczy jak grób. Sporadycznie dołączają do nich inni, poboczni narratorzy, m.in. Monika, żona zaginionego dyrektora czy pewna siostra zakonna.

W prozie Magdaleny Zimniak wciąż mi czegoś brakowało do doskonałości i ten brak tkwił we mnie niczym drzazga. Tym razem historia wydała mi się niemalże idealna — chwytliwa, ciekawa, angażująca. Ma w sobie coś takiego, że trudno odłożyć ją nawet na chwilę. Pragniesz wiedzieć, co spotka bohaterów i w jaki sposób związał ich ze sobą los, a co najważniejsze, jak z tego pełnego zupełnie odrębnych wątków galimatiasu wybrnie autorka. Największe emocje budzi historia porwanej i więzionej, ośmioletniej wówczas Marty.

Każdy ma jakąś przeszłość... A ty?

Zaginiona przed laty Marta wraca do rodzinnego domu. Mimo, że ma czternaście lat, czuje się jak małe dziecko, które nie zna jeszcze otaczającego ją świata. Jak przez mgłę pamięta swoją rodzinę i to, kim była wcześniej. To jest przerażające gdyż nie może wybić z głowy Mistrza, mężczyzny, który ją przetrzymywał wbrew woli przez ostatnie sześć lat.

Kilkaset kilometrów od Warszawy znika bez ślady dyrektor liceum, a główna podejrzaną staje się młoda anglistka. Co może łączyć oba wydarzenia? Ile tajemnic skrywa ta historia? Mogę otwarcie powiedzieć, że bardzo dużo przerażających tajemnic, które zaskakują nie jeden raz.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Bardzo się cieszę, że mogłam przeczytać tę historię, która wciągnęła mnie już od pierwszej strony. Brawa za pomysł. Mimo iż książkę czyta się bardzo lekko, to ma w sobie ogrom smutku i miejscami jest przerażająca. To co mnie przerażało, to krzywda dzieci w tle, psychopata, który nie może poradzić sam ze sobą, kobieta, która ma klapki na oczach i nie widzi, że pod jej nosem dzieje się krzywda dziecka oraz jak można sprzedać swoją pociechę? Widocznie można jeżeli ma się długi. Tego wszystkiego jest o wiele więcej. Historia bardzo, bardzo mroczna, niezwykle tajemnicza. Autorka bardzo umiejętnie wykreowała postacie, szczególnie Martę, która próbuje odnaleźć się w nieznanym jej świecie i pragnie poradzić sobie psychicznie z tym co ją spotkało. Każda z ...

Zapraszam do lektury "Czarciego lustra", gdzie przeszłość przeplata się z teraźniejszością.

"Czarcie lustro" to thriller, który z pewnością zainteresuje miłośników gatunku. Książka pełna napięcia i zaskakujących zwrotów akcji. Autorka prowadzi czytelnika przez zawiłą, mroczną historię Marty, dziewczyny, która po latach niewoli wraca do rodzinnego domu w Warszawie. To powieść, która nie tylko dostarcza emocji, ale także porusza ważne kwestie, takie jak krzywdzenie dzieci.

Autorka dobrze wykreowała postacie i zbudowała napięcie, co sprawia, że "Czarcie lustro" to książka, którą trudno odłożyć na półkę. Jeśli szukasz literatury, która wciągnie Cię bez reszty i nie pozwoli o sobie zapomnieć, ta powieść z pewnością spełni Twoje oczekiwania. Zachęcam do lektury.

„Czarcie lustro” autorstwa Magdaleny Zimniak, to wyśmienity thriller psychologiczny, który nie pozwoli się Wam oderwać od jego stron. Mamy tutaj zręcznie splecione dwie historie: zaginięcia sprzed lat nastolatki Marty, która przez 6 lat była więziona przez pedofila oraz zniknięcia dyrektora liceum w niewyjaśnionych okolicznościach. Na początku wydaje się, że sprawy nie mają ze sobą za wiele wspólnego, jednak gdy zagłębiamy się w lekturze, powoli odkrywamy zaskakujące związki i tajemnice bohaterów🤫.

Autorka od pierwszych stron trzyma nas w napięciu, sukcesywnie pokazując, że każdy ma jakaś przeszłość, która może mieć wpływ na teraźniejszość i przyszłość. Nie boi się poruszać trudnych i kontrowersyjnych tematów, takich jak pedofilia, porwanie, przemoc, manipulacja, zdrada czy zemsta. Jej bohaterowie to osoby z krwi i kości, niekiedy urzeczywistniający brutalną prawdę o ludzkie naturze. Jednocześnie potrafi stworzyć postaci, z którymi można się utożsamić, współczuć im, kibicować im lub nienawidzić ich, przez co fabuła staje się jeszcze bardziej angażująca. Podczas czytania nie brakuje również zaskakujących zwrotów akcji, a każdy rozdział kończy się tak, że po prostu nie ma innego wyjścia niż czytać dalej. Jeżeli nie lubicie zbędnych opisów i wypełniaczy tu ich nie znajdziecie. Akcja się toczy odpowiednim tempem, a każde zdanie jest wyważone. To wszystko prowadzi do rozwiązania zagadki i zakończenia, które szokuje, satysfakcjonuje, a zarazem po zast...

Czy miałem w sobie odwagę zajrzeć w czarcie lustro ? Tak miałem, mimo iż przeczuwałem, że nie będzie to łatwe. Podążałem śladami bohaterek pamiętając o... oddychaniu.

Historia opowiedziana mi została przez kilka kobiet. Każda z nich wniosła do niej cząstkę siebie – bardzo ważną, mocno osobistą i głęboko zakorzenioną we własnym sercu i umyśle. Czułem się ogromnie zaszczycone faktem, że mogę im towarzyszyć.

Sposób opowiadania tej historii z kilku perspektyw to ciekawy zabieg. Z jednej strony ukazywał mi różne przeżycia i doświadczenia bohaterek. Z drugiej wymagał ode mnie ogromnej uważności. W pewnym momencie, aby nie utracić żadnego z wątków musiałem odwrócić myśli, odciąć się od otaczającego mnie świata i "poświęcić" się w całości tylko czytanej książce.

Czarcie lustro autorstwa Magdaleny Zimniak to nie jest łatwa i przyjemna lektura. Tutaj każda strona przynosiła mi jakiś fragment trudnego doświadczenia bohaterek, który bolał. Czytając o tym, miałem wrażenie, że "ziemia zapada się pode mną". Mierzyłem się z tym na własne życzenie. Chcąc odzyskać równowagę i spokój musiałem przerywać lekturę, zamykać oczy i wyrównywać oddech wsłuchując się w bicie własnego serca.

Ta historia to z jednej strony napawanie się czułością i troską. Z drugiej to jednak obcowanie z bólem i złem.

"Pewnych rzeczy nie możemy za sobą zostawić. One zawsze w nas będą".

To stwierdzenie cały czas jest w mojej głowie. "Myśli latają, rozbijają się jed...

Marta - dziewczynka, która zaginęła przed laty. Po latach niewoli zostaje wypuszczona przez swojego oprawcę i znajduje się w ramionach kochającej mamy. Jednak nie jest wszystko takie kolorowe, ponieważ urazu na psychice jakiego dokonał "Mistrz" nie da się zapomnieć, Marta zaczyna psychoterapię dzięki której zaczyna stawać na nogi i wychodzić na prostą. W tej walce oczywiście nie brakuje też jej młodszej siostry i mamy.
W tym samym czasie w Zaćmieniu trwają poszukiwania powszechnie lubianego dyrektora liceum. Pierwsze podejrzenia w sprawie zaginięcia Mariusza Sułeckiego padają na Elwirę, młodą nauczycielkę języka angielskiego. Okazuje się, że nauczycielka miała "romans" z dyrektorem. Elwira zostaje aresztowana jednak nie na długo, ktoś daje jej fałszywe alibi dzięki któremu zostaje wypuszczona z aresztu. Marcie nie daje spokoju to więc postanawia wynająć prywatnego detektywa który pomoże rozwiązać sprawę fałszywego alibi a także zaginięcia Sułeckiego.

Czy oskarżenia wpływające na dyrektora okażą się prawdziwe?

Autorka porusza trudne tematy, temat pedofilii, handlu dziećmi. Książka jest mocna, brutalna ale wciąga od pierwszych stron. Historia opowiadana jest z kilku punktów widzenia! Plus dla autorki za to, że wszystko super zgrywa się i nie błądzimy co, kto, po co i dlaczego. Do ostatnich stron miałam mętlik w głowie, już byłam przekonana co będzie grane a za kilka stron autorka tak zakręciła, że już sama nie byłam pewna moich przypuszczeń.

Autorka w umiejętny sposób skonstruowała skrupulatnie przemyślaną fabułę, łącząc ze sobą historie pozornie obcych kobiet, nie mających ze sobą nic wspólnego. Po kilku latach odnajduje się zaginiona jako dziecko Marta. Ze szpitala odbiera ją matka. Z kolei Elwira, młoda nauczycielka języka angielskiego zatrudnia się w małomiasteczkowej szkole. Pewnego dnia w tajemniczych okolicznościach ginie dyrektor tamtejszej placówki. Czy te dwie sprawy i historie kobiet są w jakikolwiek ze sobą powiązane?

Fakt, iż podczas lektury czytelnik zmuszony jest do cofania się wstecz i przeskakiwania pomiędzy różnymi historiami, powoduje iż wzmaga to jego zainteresowanie, a jednocześnie zmusza do większego skupienia. Mroczna, tajemnicza atmosfera oraz ogrom tajemnic angażują czytelnika, jednak tym, co najbardziej szokuje to z pewnością poruszona w tym thrillerze tematyka, a mianowicie gwałty oraz wykorzystywanie seksualne nieletnich. Naiwność, okrucieństwo i bezduszność oraz stawianie własnych chorych pragnień ponad dobro jednostki, wywołują mnóstwo różnych emocji. Niszczą życie niewinnych dzieci, pozbawiając je normalności i powodując, iż już do końca życia będą musiały radzić sobie z bólem i poczuciem niesprawiedliwości, próbując uleczyć powstałe blizny.

„Czarcie lustro” znakomity thriller psychologiczny o bestii ukrytej w ciele dorosłego mężczyzny, który bez żadnych skrupułów potrafił krzywdzić niewinne kobie...

Co teraz czytacie?

Ostatnio dopadł mnie zastój czytelniczy i jakieś ogólne przemęczenie, więc niestety robię sobie dłuższe przerwy między książkami.

Dziś chcę Wam przedstawić książkę, którą ostatnio przeczytałam „Czarcie lustro” Magdalena Zimniak, wydawnictwo Skarpa Warszawska.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i chętnie sięgnę po wcześniejsze pozycje książkowe. Otrzymałam świetny thriller mroczny, pełen emocji, intryg, zagadek. Pomimo, że zostaje poruszony bardzo trudny temat jak przemoc seksualna oraz znęcanie psychiczne wobec dzieci, a później skutki po przeżytej traumie jakie mają miejsce już w dorosłym życiu kobiet , to autorka pisze w sposób bardzo lekki, co powoduje, że książkę jest ciężko odłożyć.

Fabuła poprowadzona jest z perspektywy kilku bohaterów co powoduje, że czytelnik ma możliwość poznać historię od strony kilku postaci.

Czytając poznajemy bardzo dobrze historię Marty z przed porwania, jak i po porwaniu, śledzimy ponowne spotkanie z rodziną, próby zaaklimatyzowania się na nowo w normalnym świecie i otoczeniu. A z drugiej strony mamy młodą anglistykę, nauczycielkę szkolną Elwirę, która skrywa sporo tajemnic i sekretów.

Pewnego wieczoru znika dyrektor szkoły, ślad się urywa.

Co łączy te kobiety? Co się wydarzy, gdy wszystkie mianowniki zostaną połączone?

Autorka przez całą fabułę wodz...

"Pewnych rzeczy nie można za sobą zostawić. One zawsze w nas będą."

Zimny podmuch wiatru otula zagubioną, zziębniętą dziewczynkę. Z jej oczu wydziera się lęk i przeraźliwy bezdenny smutek. Niewiele pamięta ze swojej przeszłości. Odarta z wszystkiego, co kiedyś było jej bliskie.
Nikt nie słyszy pełnego determinacji wołania o pomoc.
Nikt nie wie, gdzie się znajduje...
Marta miała osiem lat, gdy została uprowadzona. Po sześciu latach wraca do domu. Wspierana przez matkę i siostrę, stara na nowo odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Nie jest to łatwe, bo obraz "Mistrza" często powraca w jej myślach. "Dziury zostały. Dziury wywiercone przez słowa."

...

Zaginięcie dyrektora prestiżowego liceum wzbudza wiele pytań. Policja, badając wszystkie możliwości, odkrywa zamiłowanie Sułeckiego do pięknych kobiet. Podejrzenia padają na nową nauczycielkę angielskiego Elwirę.

...

Co łączy oba wydarzenia? Jakie sekrety wyjdą na jaw podczas śledztwa?

Odczułam ten mrok, który wydzielał się z każdej strony książki. Tak wiele cierpienia, bólu, zła... Ładunek emocjonalny, jaki zawiera Czarcie lustro jest ogromny. Szczególnie poruszyły mnie przeżycia Marty i koszmar, z którym musiała się mierzyć, każdego dnia.

Stopniowo odkrywane tajemnice, tylko potęgowały otaczający mnie niepokój i napięcie. Zastanawiałam się jak wiele niewiadomych skrywa przed nami autorka i czym jeszcze mnie zaskoczy. Poznajemy tę historię z kilku różnyc...

Jakie cechy według Was ma dobry thriller?

📚RECENZJA📚

Zaginiona 6 lat wcześniej Marta, wraca szczęśliwie do domu. Straumatyzowana 14-latka próbuje się przystosować do normalnego życia.
Kilkaset kilometrów dalej, w tajemniczych okolicznościach znika dyrektor jednej ze szkół. Czy te dwa zdarzenia mają ze sobą coś wspólnego?

"Czarcie lustro", to wyśmienity wręcz thriller psychologiczny, który ukazuje zło w jego najczystszej postaci.
Historia poprowadzona z kilku perspektyw, finezyjnie utkana z intryg, których rozwiązanie tylko pozornie wydaje się proste. Tutaj nic nie jest oczywiste 😉

Momentami akcja jest delikatnie zagmatwana, jednak jestem skłonna stwierdzić, że ta książka to kwintesencja thrillera doskonałego. A dlaczego?
Trzyma w napięciu, przeraża, obrzydza i szokuje a zaskakujące zwroty akcji wbijają w fotel, wprowadzając czytelnika w swoisty trans "jeszcze tylko jedna strona"....

"Czarcie lustro" porusza najgłębsze zakamarki duszy, najobrzydliwsze zboczenia oraz ukazuje najmroczniejsze sekrety chorej psychiki,dla których walka z demonami przeszłości i życie po traumie - są spoiwem całej treści.
Pani Zimniak w fenomenalny sposób wplątuje czytelnika w sieć intryg, budując napięcie zmieszane z ciekawością.
Ponadto, symbolika i znaczenie pewnych motywów, została w genialny sposób wtopiona w tę wartką, mroczną fabułę...ale także sprytnie ulokowana w tytule. 😉

"Czarcie lustro" pokazuje samo zło....
...

Są autorki i autorzy, na których książki czekam z bijącym sercem i do nich między innymi zaliczam Magdalenę Zimniak.
Kiedy tylko w zapowiedziach zobaczyłam, że ukaże się kolejna powieść, wiedziałam, że czeka mnie prawdziwy bardzo emocjonalny czas czytelniczy. I nie zawiodłam się.
Książka jest kolejnym przykładem na to jak dobrych mamy rodzimych pisarzy, no w tym przypadku pisarkę.
Skonstruowanie fabuły tak, aby od pierwszej strony trzymała w napięciu to nie lada wyzwanie a Magdalenie Zimniak po raz kolejny to się udało.
Dwa dni zajęło mi przeczytanie 398 stron, ktoś może powiedzieć, że to nic takiego, ale ja myślę, że to jednak o czymś świadczy. Bo gdyby nie obowiązki zawodowo-domowe nie odłożyłabym tej książki nawet na minutę.
Od pierwszej strony autorka buduje niesamowite napięcie, wprowadza czytelnika w dramat historii, a właściwie to w dwa różne dramaty, bo jeden odnosi się do porwania i więzienia kilkuletniej dziewczynki, a drugi do zaginięcia dyrektora szkoły.
Fabuła jest tak poprowadzona, że do samego końca nie wiadomo czy oba te zdarzenia mają jakiś wspólny mianownik. W trakcie czytania poznajemy kilka osób, które odgrywają dość istotne role, ale nijak nie jesteśmy w stanie ich ze sobą powiązać.
Główny wątek powieści opiera się na dramacie pedofilii. Sprawca jest osobą złą, ale w oczach skrzywdzonej boleśnie dziewczynki, czasami przedstawiony jest jako osoba czuła, dobra i opiekuńcza. Typowy syndrom sztokholmski.
Autorka w mocny em...

Trochę obawiałam się tej lektury, z rzadka czytam thrillery, jednak od pewnego czasu czułam, że muszę sięgnąć po coś mroczniejszego, po coś, co sprawi, że moje serce zmartwieje ze strachu. I o to pokusiłam się o książkę „Czarcie lustro”, jaka to była historia?

Bardzo dobra, idealna dla takiego strachlucha jak ja, delikatna, ale wywołująca pewną dozę niepokoju.

Historia została podzielona na dwa główne wątki.

Pierwsza to historia Marty, która po 6 latach wraca do domu, do Warszawy. Zaginęła, mając 8 lat, przetrzymywana w mrocznym domu, przez mężczyznę zwanego „Mistrzem”. Dziewczynka jest wyniszczona psychicznie, boi się wielu rzeczy, stara się jednak być silna, dla odzyskanych mamy i młodszej siostry.
Druga narracja przenosi nas kilkaset kilometrów od stolicy. Młoda nauczycielka została wmieszana w zaginięcie dyrektora liceum, w którym pracuje. Wiele poszlak wskazuje Elwirę, jako główną podejrzaną. Dziewczyna chce rozwiązać zagadkę tajemniczego zniknięcia i oczyścić się z zarzutów, tak zaczyna się prywatne śledztwo, które rozwiąże wiele tajemnic teraźniejszości i przeszłości.

Zatapiamy się we wspomnieniach bohaterów oraz w przerażającej prawdzie skrywanej przez lata, czujemy przeszywający strach bohaterów, ich ból i poczucie niesprawiedliwości.

To była książka mocna i delikatna zarazem, moja wyobraźnia została mocno pobudzona przez opowieści bohaterów. Książki, w których krzywda wyrządzona jest głównie dzieciom, mocno we mn...

Sᴘɪʀᴀʟᴀ ᴛᴀᴊᴇᴍɴɪᴄ ɪ ᴡᴄɪᴀ̨ɢᴀᴊᴀ̨ᴄᴀ fᴀʙᴜʟ̷ᴀ! ✨

To tak w skrócie można opisać najnowszą powieść Magdaleny Zimniak „Czarcie lustro”. Jednak uwierz, że tak naprawdę te słowa to za mało, aby oddać wszystko co wydarzyło się w tej książce.

„Czarcie lustro” łączy w sobie elementy thrillera psychologicznego oraz dramatu, w którym nie brakuje emocji i trudnych tematów. Duszna atmosfera, piętrzące się tajemnicze, co rusz nowi bohaterowie powodują, że podczas lektury w naszej głowie rodzi się wiele scenariuszy. Jednak takiego finału jestem pewna, że nikt nie przewidział!

Autorka fantastycznie prowadzi fabułę i oddaje emocje bohaterów. Książka wciąga już od pierwszych stron i początkowo nie spodziewałam się, że będzie to aż tak mocna historia. Bowiem Pani Magdalena porusza w niej wrażliwy i bardzo trudny temat jakim jest pedofilia oraz przemoc wobec dzieci. Jest to tematyka wokół, której naprawdę trzeba umieć tworzyć fabułę, aby porusza w Czytelniku najczulsze struny, a przy tym zbyt mocno nie przytłoczyła. I wiesz co? Autorka zrobiła to genialnie! Ciężar historii stał się motorem napędowym, a przy tym największą zaletą powieści. Wszystko zostało napisane w taki sposób, aby jak najbardziej przyciągnąć uwagę Czytelnika, a przy tym urozmaić fabułę wplatając inny ważny wątek, który zgrabnie łączy się z tym pierwszym w przerażającą, ale i genialną całość. Wielokrotnie sądziłam, że wszystko zaczyna się już wyjaśnia...