Odkupienie

Nie ukrywam, że obawiałam się tej części. Po pierwsze, postać Ridera i jego odkupienie. Nie wyobrażałam sobie, co autorka powinna zrobić, aby ten okropny człowiek odzyskał we mnie czytelniczce, wiarę w siebie. W sumie, nie do końca autorce się to udało, ale osobiście uważam, że zawieszenie jego odkupienia w pewnej przestrzeni, jest całkiem niezłym zabiegiem. Być może głupio byłoby wybaczyć mu tak szybko, patrzeć jak jego bracia wybaczają mu, patrzeć na jego szczęście wyrośnięte na niedoli innych.
Po drugie, to już kolejna część cyklu i oczywiście, że groził jej schematyzm i powielanie znanych motywów. I zaskoczenie - wcale nie do końca tak było. Nowy motyw, nowi bohaterowie, umieszczenie akcji w kilku miejscach, zmiany w działaniu sekty sprawiły, że sam pomysł dobrze zadziałał.
Po trzecie, kolejna kobieta. I jak okazuje się na szczęście Bella jest bardzo ciekawą, dobrze skonstruowaną postacią. Świetnie wpisała się w historię i miała spory wpływ na osądzenie Ridera. Ona i inne kobiety. I to zdecydowanie na plus.
Po czwarte, zupełnie dla mnie niezrozumiałe działania sekty. Naprawdę? 11 facetów w skórach mogło doprowadzić to czegoś takiego? Strach był tak wielki? Niezrozumiałe jest to dla mnie.
Po piąte, wątek utraconego dziecka, a potem jak na zawołanie kolejnego darowanego, mnie nie przekonał. Wręcz wydał mi się zbyt szybkim załatwieniem poważnego problemu, ale cóż.
Jak widać, jest sporo minusów i nadużyć, jest też kilka plusów. Ja zdecydowanie przyzwyczai...