Opinia na temat książki Ogon skorpiona

Powracam do duetu Lincolna Childa i Douglasa Prestona w nowej serii przygód Nory Kelly w drugim tomie pod tytułem Ogon skorpiona, który zapowiadał się ciekawie. Autorzy potrafią stworzyć niesamowite i mroczne powieści wciągające od pierwszych stron. Miałem nadzieje, że kolejna część z bohaterka okaże się również intrygująca i pełna zaskoczeń. Dlatego sięgnąłem, aby poznać następne przygody bohaterów.

W opuszczonym od dawna domu na peryferiach Nowego Meksyku zostają odkryte przez przypadek zmumifikowane zwłoki, które przeleżały wiele lat. Corrie Swanson zostaje przydzielona do sprawy wyjaśnienia co stało się w tym miejscu i o pomoc prosi archeolożkę Norę Kelly w kwestii zbadania miejsca odnalezionych zwłok. Próbując odkryć prawdę sprzed wielu lat dokonują szokującego odkrycia. Jednakże pobliska baza wojskowa strzegąca tajemnic może okazać się przeszkodą. Porzucone miasteczko pośród pustkowi staje się areną śledztwa mającego odpowiedzieć co wydarzyło się w tym miejscu i jakie sekrety kryją się w nim od samego początku.

Książka Ogon skorpiona jest kolejnym tomem przygód Nory Kelly i agentki FBI Corrie Swanson, które tym razem maja do odkrycia tajemnicę sprzed lat dotyczącą zmumifikowanych zwłok odnalezionych przez przypadek. Osadzenie akcji w trudno dostępnych miejscach jest zawsze dobrym pomysłem. Pozwala na stworzenie odpowiedniego klimatu niepokoju i zagrożenia. Nie istniejące już miasteczko z czasów gorączki złota z pozostawionymi budynkami i artefaktami nadało się idealnie na scenerie wydarzeń w jakich za sprawą bohaterek bierzemy udział. Ukryte pośród piasków i trudno dostępnym miejscu stanowi ciekawy pretekst do stworzenia wciągającej opowieści z pogrzebanymi tajemnicami. Autorzy świetnie sobie radzą w prowadzeniu kryminalnego śledztwa dotyczącego zwłok i miejscowych powiązań jakie wychodzą pomału na światło dzienne. Nie odkrywają za szybko wszystkich kart, rzucając aluzjami i podejrzeniami na każdego kto mógł mieć motyw. Droga do poznania prawdy jest wyboista i niepewna, usiana zagrożeniami i zwrotami akcji zaskakując nieraz podczas czytania. Prowadzone dochodzenie przez Corrie jest podróżą do czasów świetności tego miejsca i skrywanych przez nie sekretów. Odsłaniając pomału poszczególne elementy układanki starają się mylić i podsuwać fałszywe tropy, aby za szybko nie odgadnąć prawdy. Nawet poboczny nieco wątek związany z grabieżami pozostałych artefaktów mających sporą wartość jest prowadzony z wyczuciem i wciąga. Autorzy wprowadzają kilka twistów i zwrotów akcji mających za cel utrudnienie odgadnięcia zagadki. Takim sposobem nie byłem pewny do samego końca w jaką stronę pójdzie fabuła. Wątek z bazą wojskową pojawiający się w tym przypadku wypadł dobrze i czasami nawet namieszał. Wszystko połączone ze sobą w ciekawą opowieść o nie istniejącym na mapach górniczej osadzie w Nowym Meksyku, gdzie czas zatrzymał się. Pojawienie się archeolożki Nory Kelly na prośbę Corrie w celu zbadania zmumifikowanych zwłok przyczyniło się do otwarcia zawiłego i fascynującego śledztwa z zagadką z przeszłości do rozwiązania. Mającego wiele pobocznych wątków jakie zaczynają się klarować wraz z rozwojem wydarzeń. Jesteśmy wciągani w wir przygody, tajemnic z przeszłości i prowadzonego obecnie dochodzenia w sprawie znalezionych zmumifikowanych zwłok.

Książka Ogon skorpiona posiada bardzo dobrze zarysowane postacie pod względem psychologicznym, które wypadają ciekawie. Mają swoje zachowanie, cechy charakteru, skrywają sekrety, kłopoty, problemy i dokonują własnych wyborów. Nora Kelly jest archeologiem z powołania gotowa do odkrywania tajemnic przeszłości. Doświadczona i precyzyjna jeśli chodzi o wykopaliska zostaje poproszona o pomoc przez Corrie w celu zbadania zmumifikowanych zwłok. Ciekawość jak zwykle zwyciężyła i zostaje wplątana ponownie w śledztwa mimochodem. Ewolucja jej postaci rzuca się w oczy w czasie czytania idącą w dobrym kierunku stając się nietuzinkową, świetnie zarysowaną i ciekawą bohaterką. Dlatego trzymałem kciuki i kibicowałem jej w czasie przygód. Drugą bohaterką jest agentka FBI Corrie Swanson otrzymująca sprawę zmumifikowanych zwłok. Jej sylwetkę nakreślono dobrze i co podobało mi się w tym przypadku nie ma tutaj podkreślenia na każdej stronie, że jest agentką jak było w pierwszej części. Mająca swoje słabości i lepsze chwile przekonała mnie tym razem bardziej do siebie. Podczas czytania widać jak ewoluuje jej postać. Staje się również ciekawą i nie szablonową bohaterką z własnymi oczekiwaniami związanymi z pracą. W czasie trudnych momentów trzymałem kciuki za nią za wyjście cało z niebezpiecznych sytuacji. Pojawiający się Homer Watts przypomina dawnego rewolwerowca strzegącego miasteczka przed bandytami. Noszącego broń jak za dawnych czasów noszono na Dzikim Zachodzie i walczącego o porządek w mieście. Moją sympatie skrada Nora Kelly, Corrie Swanson i mający nonszalanckie usposobienie Homer, których polubił od razu i poczułem dużą sympatie do nich w czasie czytania. Bohaterowie pojawiający się na drugim i dalszym planie wypadają dobrze. Nieraz polubiłem poszczególnych bohaterów, a innym razem wzbudzili mieszane odczucia ze względu na wybory jakich dokonują. Mające do odegrania rolę w fabule lub pojawiające się nieraz na chwilę. Bohaterowie posiadają głębie, mają w sobie różne odcienie szarości, są ciekawe i nie jednowymiarowe. Dlatego można nimi zainteresować się w czasie czytania. Relacje pomiędzy nimi przedstawiono świetnie i wciągają. Dialogi dobrze napisane, nie pozbawione lekkości, humoru, ironii, a także poważniejszych tonów w czasie interakcji.

Książka Ogon skorpiona jest thrillerem łączącym w sobie zagadkę kryminalną, powieść przygodową i historyczną w jedną całość. Fabuła skupia się na zaginionym w dawnej przeszłości miasteczku, które staje się obiektem zainteresowania za sprawą znalezienia zmumifikowanych zwłok. Śledztwo pomału toczy się, bo brak punktu zaczepienia i śladów jakie zatarł czas temu nie sprzyjają. Dopiero grzebanie w przeszłości i przesłuchanie świadków mogących wnieść jakieś informacje powodują odkrywanie co wydarzyło się w tym miejscu. Autorzy świetnie sobie radzą z prowadzeniem dochodzenia i podsuwanie różnych tropów do zbadania było świetnym pomysłem. Intryga jest utkana jak z pajęczyny bardzo dobrze i nieraz potrafi zaskoczyć w czasie czytania. Podsuwanie podejrzeń w różnych kierunkach gmatwało nieco fabułę i nie pozwalało za szybko odkryć prawdy. Przygodowy charakter książki daje znać przy wydarzeniach z grabieżcami skarbów i poznaniem historii miasteczka w jakim umiejscowiono akcję. Fabuła jest wielowątkowa posiadająca główne wątki i szereg pobocznych. Nieraz łączące się ze sobą, ale czasami prowadzące w ślepy zaułek. Oprócz tego fabuła posiada pewne niuanse jakie rzuciły mi się w oczy w czasie czytania. Wątek grabieży skarbów przeszłości sprawiał wrażenie potraktowanego na odczepne. Najpierw nie było go wcale oprócz jakiś tam lekkich wzmianek od biedy, a później pojawia się jak wyciągnięty z kapelusza królik pod koniec. Kolejnym była zastanawiająca działalność dowódcy bazy robiącego co chciał na swoim terenie. Nikt go nie sprawdzał tak naprawdę. Dziwne i trudne do uwierzenia. Pojawiały się jakieś drobne potknięcia, lecz nie rzutowały za bardzo na odbiór fabuły w czasie czytania. Pojawienie się motywu ukrytego skarbu dawno temu na tych terenach i jego poszukiwanie przez bohaterów było ciekawym pomysłem. Autorzy poradzili sobie nawet z tym zręcznie wprowadzając poszczególne wskazówki i tym sposobem stworzyli wciągającą opowieść o tajemnicy z przeszłości, ukrytych skarbach, zadziwiających wydarzeniach i świetnie poprowadzonym śledztwie. Zakończenie jakie dostałem było zaskakujące i nie brakowało w nim walki. Finał nie za szybko poprowadzony, zamykający poszczególne wątki i pełny akcji. Pojawienie się w końcówce agenta znanego z poprzedniego cyklu jak zwykle zaskoczyło mnie i odkrycie największego skarbu sprzed wieków było wisienką na torcie jaką dostałem od autorów.

Książka Ogon skorpiona jest napisany przystępnie, z lekkością, przyjemnie, z intrygującą fabułą i zwrotami akcji jakie pojawiają się. Pomysł na połączenie historii dotyczącej nie tylko tego miejsca, ale również historii Apaczów było świetnym wyborem. Autorzy potrafili kolejny raz stworzyć wciągającą od pierwszych stron powieść. Akcję poprowadzili żwawo do przodu i nie zatrzymuje się ani na chwilę. Podczas czytania wiele dzieje się i twisty potrafią zaskoczyć. Wydarzenia toczą się w miarę szybko i nie ma przestojów. Dlatego nie nudziłem się w czasie czytania. Sięgając po drugi tom miałem obawy przed spadkiem formy i nadzieje na kolejny ciekawy thriller. Jednak Ogon skorpiona okazał się znacznie lepszy niż sądziłem, chociaż też nie pozbawiony pewnych niuansów wypadł bardzo dobrze. Przygody agentki Corrie Swanson i archeolożki Nory Kelly wciągały w wir wydarzeń w jakich uczestniczyłem wraz z nimi. Zagadkowe miasto na pustyni nie widniejące na mapach i posiadające sekrety zaintrygowały mnie od samego początku. Autorzy kolejny raz stworzyli powieść jaką czyta się świetnie nie pozbawioną niebezpieczeństwa, ucieczek, strzelanin, walki i tajemnic z przeszłości do odkrycia. Ogon skorpiona jest thrillerem łączącym w sobie kryminał, przygodę, historie i akcję w jedną całość. Dlatego podczas czytania bawiłem się świetnie i miło spędziłem z powieścią czas. Sięgniecie po kolejną drugą część było dobrym pomysłem, bo nie zawiodłem się i dostałem wszystko na co liczyłem. Ogon skorpiona jest przygodowym thrillerem z wartką akcją, ciekawymi postaciami, sekretami z przeszłości i kryminalnym wątkiem. Książka sprawiła, że chcę poznać kolejne przygody bohaterek i na pewno po trzecią część sięgnę.