Opinia na temat książki Ostatni list

Sięgnęłam po tę książkę z wielkim zaciekawieniem. Zastanawiałam się jak tutaj zostanie przedstawiona muzyka. Muszę Wam powiedzieć, że bardzo pozytywnie się zaskoczyłam, BARDZO!!! Jest tutaj wszechobecna, przeplata się ze słowami, można ją niemalże usłyszeć (zwłaszcza utwór, który Jan Berger komponował ze swoim nowym składem).
Widać, że autor ewidentnie ma muzykę w sercu. Świadczą o tym opisy pracy nad utworami, pewne słownictwo tutaj zastosowane, czy po prostu ukazanie życia muzyka, które nie zawsze jest pełne sławy, kolorów i podróży z jednego koncertu na drugi. Niekiedy można popaść w marazm, albo próbować zmienić swoje życie o sto osiemdziesiąt stopni, bo zmiana gatunku muzycznego jaki się wykonywało przez wiele, wiele lat jest właśnie takim wyzwaniem, ale również próbą twórczą, próbą oddania się muzyce na nowo i próbą odnalezienia siebie w tym wszystkim.

Nie ukrywam, że wzruszyła mnie ta historia, zwłaszcza fragment opisujący powstanie piosenki noszącej tytuł z okładki „Ostatni list”…
Muzycy to bardzo wrażliwi ludzie i to można usłyszeć w ich twórczości. Jan Berger nie miał łatwego życia, chociaż innym mogłoby się wydawać, że jest panem świata - gitarzysta i wokalista, którego piosenki znają wszyscy. To tylko maska, a pod nią kryje się cały szereg problemów i cierpień: problemy z córką, problemy w zespole, z menadżerem (oj oni też potrafią być okrutni i bezwzględni), problemy twórcze. Czy znajdzie rozwiązanie, czy będzie potrafił oddać się na nowo muzyce i znowu tworzyć, czy znajdzie wspólny język z córką?

Duży plus za kreację bohaterów, silne kobiety i wśród nich zagubiony mężczyzna.

Nie wyobrażam sobie życia bez muzyki, dokładnie tak jak bohater, Jan Berger. Ona jest zawsze ze mną, w mojej głowie, w moim sercu. Jest moją pomocą i wsparciem w trudnych chwilach, wystarczy wtedy pomyśleć o dźwiękach, albo wziąć instrument do ręki i od razu jest lepiej…

Bardzo przyjemna lektura 😉