Pacjent

Do odosobnionego szpitala psychiatrycznego w Nowej Anglii przyjmuje się doktor Parker. Na wstępie dowiaduje się od personelu szpitala o niejakim niebezpiecznym Joe. Uświadamiają dla nowego lekarza, że każdy kontakt z tym niebezpiecznym pacjentem odciśnie na nim swoje osobiste piętno, a najlepsze co można zrobić, to omijać pokój szaleńca.
Upór i zawziętość Parkera w celu rozgryzienia najtrudniejszego pacjenta z oddziału, doprowadza do podjęcia jego leczenia.
Co doktor ujrzy za drzwiami?

Na wstępie dodam, że książkę czyta się błyskawicznie i wystarczy wieczór na ukończenie lektury. Pisana jest w formie wspomnień - postów zamieszanych przez autora na własnym profilu.
Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się zupełnie takiego rozwoju wydarzeń, a samo rozwiązanie zostawiło mnie z lekkim niedosytem.
Mogę zapewnić, że jest to na swój sposób pokręcona historia z psychologicznym wątkiem. Autor Jasper DeWitt pokazuje nam tą powieścią jak ludzki mózg potrafi być nieoczywisty i niezwykle inspirujący w swoich przemyśleniach.
''Pacjenta'' czyta się z narastającym napięciem i własnym poszukiwaniem rozwiązania przypadłości tytułowego pacjenta Joego, a jak wiemy ludzki umysł jest niezwykle różnorodny.
Dodatkowy plus za połączenie gatunku i z thrillera medycznego dostajemy także dobrą fantastykę.

Joe od dzieciństwa przebywa w odizolowanym skrzydle szpitala w Nowej Anglii. Lekarze pomimo braku diagnozy twierdzą, że jest groźny i wyjątkowo niebezpieczny. Mimo tego od lat nikt nie zajmuje się jego leczeniem choc nie be znaczenia jest to, iż każda wcześniejszą próba kończyła się albo załamaniem nerwowym albo samobójstwem. Personel trzyma się od niego z daleka i to samo radzi nowo przybyłemu do placówki lekarzowi. Mimo wszystko młody i pełen nadziei i wiary w swoje umiejętności lekarz postanawia mu pomóc podejmując niezwykle ryzykowną terapię. Nie ma jednak pojęcia co go czeka.

"Pacjent " to połączenie thrillera medycznego i horroru przedstawione w postaci wpisów internetowych. Całość czyta się błyskawicznie. Fabuła wciąga od pierwszych stron, a napięcie towarzyszące lekturze nie opuszcza nas do końca. Plastyczne opisy zdecydowanie działają na wyobraźnię tworząc mroczny, a wręcz momentami przytłaczający klimat. Autor umiejętnie manipuluje fabuła mieszając nam w głowach przez co sami zaczynamy się zastanawiać co jest prawda, a co fikcją. Ale przede wszystkim to niezwykle klimatyczna powieść grozy od której ciężko się oderwać. Zdecydowanie polecam

Po wstrząsającej wizycie w "Klinice" Klaudii Muniak pozostaję w klimacie okołomedycznym i sięgam po "Pacjenta" Jaspera DeWitt.

Joe od kilkudziesięciu lat przebywa w odizolowanym skrzydle ponurego szpitala gdzieś w Nowej Anglii. Trafił tu jako małe dziecko i nikomu nie udało się go zdiagnozować. Wszyscy twierdzą, że jest groźnym szaleńcem, a każda próba leczenia kończy się tragedią. Personel trzyma się od niego z daleka i to samo radzi nowo przybyłemu do placówki lekarzowi.
Ale On wie lepiej… Kieruje nim dobro pacjenta czy zwyczajna pycha? Na to pytanie sam nie zna odpowiedzi, jedno jest pewne, ta terapia zmieni go na zawsze.

"Pacjent" to połączenie thrillera medycznego z elementami psychologii i grozy. Książkę przeczytałam w mgnieniu oka, to nie tylko przez wzgląd na jej niewielkie gabaryty (zaledwie 230 stron), dużą rolę odegrała tu wciągająca fabuła oraz napięcie, które towarzyszyło mi od początku do końca. Opis prób zdiagnozowania chłopca, zakończonych klęską, wzbudził we mnie irracjonalny lęk i jak ostatecznie się okazało, nie był on bezpodstawny. Narracja pierwszoosobowa, odrobinę nieporadna, nadała całości szokującego realizmu, choć sama historia wydaje się być wprost nie do wiary. A totalnie nieprzewidywalne zakończenie spowodowało, że...
Ale o tym musicie przekonać się sami 😉.

„Pacjent” to debiut literacki amerykańskiego autora Jaspera DeWitt. Jest to lekka literatura grozy z elementami thrillera psychologicznego, krótka książeczka, praktycznie do przeczytania na jeden raz. Fabuła powieści toczy się w starym szpitalu psychiatrycznym, gdzie pracę rozpoczyna młody lekarz i od razu zafascynowany zostaje jednym z wieloletnich pacjentów, do którego nikt się nie zbliża. Lekarz ambitnie chce wyleczyć mężczyznę, dlatego rozpoczyna prywatne śledztwo i terapię słowną z pacjentem. Książka pisana jest w formie pamiętnika, a dokładniej wpisów na forum internetowym dla pracowników służby zdrowia. Styl jest prosty, dosyć reporterski. Początkowo klimat jest dosyć mroczny, wisi nad nami tajemnica. Później niestety fabuła idzie w kierunku typowym dla horrorów klasy średniej, mroczny klimat się rozmywa, a zakończenie mocno rozczarowuje. Szkoda, bo liczyłam na książkę trzymającą w napięciu i finalnie dającą do myślenia na temat zawiłej ludzkiej psychiki, a nic z tego tutaj nie dostałam. Nie jest to książka zła, jednak dla mnie niewystraczająco dobra.

"Pacjent" to książka o prawdziwych wydarzeniach, historia rozgrywa się w szpitalu psychiatrycznym. Młody lekarz, psychiatra, zaczyna pracę. W szpitalu tym przebywa pacjent, Joe, od 20 lat niezdiagnozowany. Za jego pobyt płacą bogaci rodzice. Lekarze, którzy zajmowali się jego terapią popełniają samobójstwo lub sami oszaleli. Czy młody lekarz odkryje przyczynę, dla której Joe tak długo tam przebywa?

Książkę czyta się szybko - to tylko 230 stron, ale nie takiego zakończenia się spodziewałam! Thriller zamienił się w fantastykę? Jednak w mojej ocenie warto sięgnąć po tę lekturę.

Nawet nie macie pojęcia jak niesamowicie mroczna jest ta książka. Przyszła do mnie przed wczoraj i wciąż przykuwała mój wzrok, zupełnie jakby przywoływała mnie, abym jak najszybciej ją przeczytała. Zagłębiłam się w nią już wczoraj w nocy i skończyłam dziś po południu. Teraz sama mam wrażenie, że ze mną jest coś nie tak. Jakby każde słowo i historia w niej zawarta dosłownie wypłynęła z niej i krążyła po pokoju w poszukiwaniu nowego właściciela. A może nowej duszy...
Autorski przekaz jest tu niezwykle emocjonujący. Historia przemawia do nas sama, nie pozwalając na jej przerwanie. Bohater od samego początku opisuje nam wszystko z własnej perspektywy. Znamy początek jego przygody z zakładem psychiatrycznym i pacjentem, którego wszyscy się bali. W sumie bardzo delikatnie to określiłam. Ogólnie rzecz biorąc, każdy, kto poznał jego historię i miał z nim styczność umierał... Ich cierpienie było długotrwałe i nikt nie potrafił temu zapobiec. W momencie, kiedy nasz bohater podejmuje się leczenia osobliwego pacjenta, on otacza go swoją delikatną, choć brutalną historią, wywołując w nim wyrzuty sumienia. W późniejszym czasie wychodzą na jaw wszystkie kłamstwa, intrygi i tragedia, która prawdopodobnie nie ma końca. Bardzo często się zdarza, że małe dzieci widzą jakieś nocne potwory, wiem, bo sama to przeszłam. Teraz jednak ich historie urosły do horrendalnych rozmiarów i sama nie jestem pewna komu wierzyć, sobie czy książce...
Niesamowita opowieść, która była warta każdej poś...

W momencie, kiedy dostałam przesyłkę z książką nie spodziewałam się tego, co w niej zastanę. Fakt myślałam, że będzie grubsza.

Książkę czyta się naprawdę szybko aż za szybko. Uwielbiam książki, w których fikcja miesza się ze światem rzeczywistym i tutaj przyznam się, że byłam czasem zakręcona. Czy mi to przeszkadzało? Czasem tak, bo musiałam skupić się jeszcze raz, ale to nie przeszkadza w tym, że książka jest zła czy coś w tym stylu. Jest genialna do takiego stopnia, że końcówka zbiła mnie z wcześniej obranego toru! Obstawiałam kilka scenariuszy, ale żadna się nie spełniła, ale to tylko na plus.

Jeżeli masz ochotę na thrillera psychologiczno - kryminalny z klimatem szpitala psychiatrycznego to zapraszam i od razu powiem lepiej żebyś zapalił światła i sprawdził czy masz zasięg w telefonie. W pewnych momentach dialog Parkera (młody lekarz, który interesuje się przypadkiem szaleńca) a Joe (szaleniec, którego każdy omija szerokim łukiem)

Kiedy lekarz zaczyna interesować się pacjentem za bardzo to każdy jest w stanie wyobrazić sobie, że to nie kończy się dobrze. Wszyscy ostrzegali go, że to zły pomysł, ale sami powiedźcie? Sama bym nie posłuchała :p Kiedy dowiedziałam się, że po wizycie osoby w pokoju szaleńca dochodziło do śmierci tejże osoby to ciarki na rekach miałam. Albo jak wytłumaczysz, że w/w szaleniec nuci waszą piosenkę z dzieciństwa? Brrrr….

Nie jestem może extra, bezbłędnym, fachowym ...

Po pozycję sięgnęłam z tej prostej przyczyny, że bardzo lubię mroczne thrillery psychologiczne, a jeszcze jak akcja rozgrywa się w szpitalu to tejst to wiśienka na torcie. Niestety, mimo całkiem niezłego języka literackiego zabrakło mi tutaj "chemii", która wytwarza się pomiędzy autorem i czytelnikem. Negatywnie w tym wypadku zadziałało zakończenie, które do mnie kompletnie nie przemawia. Życzę jednak autorowi grona fanów.

Gdyby nie zakończenie, które jest słabym horrorem, byłby to dobry thriller. Wątek nadnaturalny kompletnie tu nie pasował.