Pamięci mordercy

Pascal Engman, Johannes Selåker
8.2 /10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 18 ocen kanapowiczów
Pamięci mordercy
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.2 /10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 18 ocen kanapowiczów

Opis

W cieniu masowej strzelaniny w szwedzkim Falun latem 1994 roku, dochodzi do kolejnego morderstwa. Znaleziono uduszoną kobietę. Wkrótce okazuje się, że jest to jedna z wielu ofiar zamordowanych w podobny sposób.

Odnalezieniem sprawcy zajmuje się Tomas Wolf, funkcjonariusz policji, który niedawno powrócił z misji pokojowej w Bośni. Z pomocą przychodzi mu Vera Berg, dziennikarka wieczornych wiadomości, która ucieka przed szukającym zemsty byłym chłopakiem i jego gangiem motocyklowym.

Głównym podejrzanym jest popularny aktor filmowy Micael Beatt, jednak zarówno Vera jak i Tomas podejrzewają, że prawdziwy morderca jest zupełnie bliżej śledztwa niż się wszystkim wydaje.

Wydanie 1 - Wyd. Czarna Owca
Tytuł oryginalny: Till minne av en mördare
Data wydania: 2024-02-14
ISBN: 978-83-8252-470-3, 9788382524703
Wydawnictwo: Czarna Owca
Cykl: Tomas Wolf i Vera Berg, tom 1
Seria: Czarna Seria
Stron: 672
dodana przez: Vernau

Autor

Pascal Engman Pascal Engman Pascal Engman od kilku lat pracuje jako dziennikarz. Pod wpływem coraz groźniejszej retoryki wymierzonej w szwedzkich dziennikarzy postanowił wziąć trochę wolnego i wyjechał do Chile, gdzie napisał Patriotów. Ten poruszający niezwykle aktualną temat...

Pozostałe książki:

Pamięci mordercy Droga wstydu Black pill Patrioci
Wszystkie książki Pascal Engman

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Pamięci mordercy

WYBÓR REDAKCJI
12.02.2024

Początkowo nie mogłam tego uchwycić, ale już wiem, co mi przypomina ten skandynawski, kryminalny duet. Ta powieść, to trochę jak skrzyżowanie książek Stiega Larssona i Henninga Mankella, czyli w zasadzie klasyki skandynawskiego kryminału, ergo ja – fanka tychże, czuję się czytelniczo usatysfakcjonowana. Latem 1994 w szwedzkim Falun znaleziono zwł... Recenzja książki Pamięci mordercy

@landrynkowa@landrynkowa × 22

Mordercą może być każdy...

13.02.2024

Ta o dość pokaźnych rozmiarach książka, zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. To rewelacyjny skandynawski kryminał. Kilka lat temu byłam w Szwecji, w Sztokholmie oraz kilku innych miastach, więc z wielką ochota zabrałam się za lekturę książki "Pamięci mordercy", której fabuła rozgrywa się w 1994 roku. Jak wskazują sami autorzy, rok ten wielu Szwedów ... Recenzja książki Pamięci mordercy

@maciejek7@maciejek7 × 28

Pamięci mordercy

6.03.2024

Jako czytelniczka "wychowałam się" na książkach Henninga Mankella, których kolekcja do dziś zdobi moją domową biblioteczkę. Ceniłam autora za umiejętność budowania ciekawej intrygi kryminalnej oraz za ukazywanie w swoich powieściach czegoś więcej niż tylko śledztwo i pogoń za mordercą. Z wnikliwością ukazywał on problemu współczesnej Szwecji takie... Recenzja książki Pamięci mordercy

@Jezynka@Jezynka × 16

" - Serio, dużo łatwiej być policjantem niż człowiekiem ... "

7.04.2024

Często i z ciekawością sięgam po dzieła skandynawskich autorów. Mają w sobie coś intrygującego i mrocznego, jak klimat panujący w Skandynawii. I tym razem również mogę tylko potwierdzić to, o czym mówię od dłuższego czasu … Dwóch odważnych i niezłomnych bohaterów będzie podążać tropem mordercy. Nie będzie to droga łatwa i przyjemna, lecz z góry s... Recenzja książki Pamięci mordercy

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@maciejek7
2024-02-13
8 /10
Przeczytane Posiadam kryminał konkurs

To wielowątkowa powieść, lecz chociaż jej objętość może nawet niektórych przerażać, to czyta się ją bardzo lekko i szybko. Fabuła wciąga niesamowicie i trudno mi było książkę odłożyć na później. Myślę, że kryminał ten z pewnością spodoba się nie tylko fanom skandynawskich zagadek kryminalnych, lecz wszystkim czytelnikom lubiącym dobrą lekturę.
Dodam tylko, że gdy mój mąż zobaczył tę dość pokaźną książkę, stwierdził, że od samego patrzenia na to, jaka jest gruba, już odechciewa się mu czytać..., lecz on z reguły po prostu nie lubi czytać, więc jego zdanie nie ma tu żadnego znaczenia.

× 5 | link |
@przyrodazksiazka
2024-04-18
9 /10
Przeczytane

,,Nie miał siły dodawać kolejnego zdjęcia do albumu, który nosił w głowie. Nie chciał zobaczyć twarzy jeszcze jednej martwej osoby."

Całą historię można spróbować przeczytać na raz, gdyż choć tych stron jest wiele, to jednak rozdziały są krótkie, a co najważniejsze, wciąga bardziej niż ruchome piaski. To chyba jedna z pozycji w której była naprawdę ogromna ilość martwych ciał. Jedne opisane dokładnie, aż nasze ciało się spinało i prosiło, by oszczędzić nam opisów choć małych dzieci, a o innych było napisane pobieżnie. Zwrócono tutaj uwagę na to, że jeśli nie byłeś kimś ważnym, jeśli ludzie cię nie znali, to nie zasługiwałeś na godny pochówek oraz nawet na jakąkolwiek wzmiankę, że w ogóle ktoś zaginął. Osoba ta zaczynała być jedynie wspomnieniem kolejnego ciała, które trzeba było zakopać. Również człowiek miał tutaj prawo być tylko człowiekiem i nie ważne, że słowo policja było wygrawerowane w odznace. Trudno jest patrzeć na trupy w sposób, by nie zapisały się w naszej pamięci. Policjant też człowiek i choć wielokrotnie musiał zakładać maskę, to jednak wewnątrz siebie nieraz krzyczał z bólu i rozpaczy. Oczywiście poznamy to co siedzi wewnątrz niego. Pomimo tego, że jest to kryminał, to jednak poruszone zostają wątki ich życia prywatnego, ich problemy psychiczne oraz pożycie w małżeństwie. I na tym sprawa się nie kończy, gdyż drugim wątkiem tej książki jest dziennikarka, która pragnie spełnić swoje marzenie, jednak przeszłość i teraźniejszość jednocześnie jej na t...

× 2 | link |
ZA
@zaczytany.tata
2024-09-17
7 /10

W cieniu masowej strzelaniny w szwedzkim Falun , dochodzi do morderstwa. Znaleziona zostaje uduszona kobieta, która jak się okazuje jest jedną z wielu ofiar zamordowanych w podobny sposób. Odnalezieniem sprawcy zajmuje się miejscowy funkcjonariusz policji Tomas Wolf, zdobywający z czasem sojusznika w postaci dziennikarki wieczornych wiadomości. Głównym podejrzanym szybko staje się popularny aktor filmowy, w co nie do końca wierzy zarówno Vera Barg, jak i Wolf. Rozpoczyna się zatem walka z przebiegłym i wyrachowanym mordercą…

„Pamięci mordercy” autorstwa szwedzkiego duetu w osobach Pascala Engmana i Johannesa Selåkera to niemała, bo licząca sobie niemal 700 stron książka, która na żadnym etapie czytania nie przytłacza swoją objętością. Dostarcza natomiast w ręce czytelnika mroczny i emocjonujący thriller z wielowątkową fabułą, która jak to bywa w pozycjach z tego gatunku, nie pędzi na złamanie karku. Nie bombarduje ciągłymi zwrotami akcji, a pomimo tego od niemal samego początku utrzymuje czytelnika w stanie ciągłego zainteresowania jej przebiegiem, prowadząc do nieoczywistego finału.

Engman i Selåker stworzyli imponujący początek serii, zapewniając miłośnikom dobrej książki mroczną przygodę na tle wielu wydarzeń i zmian, jakie miały miejsce w Szwecji 1994 roku. Świetny thriller, z którym polubi się zapewne wielu z Was. Mnie się bardzo podobał…


Współpraca z wydawnictwem Czarna Owca.

| link |
@coolturka104
2024-03-05
8 /10
Przeczytane

"Pamięci mordercy" to początek serii kryminałów szwedzkiego duetu Pascala Engmana i Johannesa Selåkera.

Tomas Wolf to funkcjonariusz policji, która po powrocie z misji pokojowej w Bośni musi schwytać dusiciela ze Szwecji, w czym pomoże mu dziennikarka kryminalna Vera Berg, która miała do czynienia z podobną sprawą w Malmö.

Nie ukrywam, że mam ogromną słabość do skandynawskich kryminałów i gdy tylko taki widzę, rzucam się niczym dzik na żołędzie.
Zwracająca uwagę para głównych bohaterów to już połowa sukcesu. Oboje na pierwszym miejscu stawiają pracę i mają mocno skomplikowane życie prywatne. Od początku dają się lubić, dlatego też kibicujemy im w codziennych zmaganiach. Fabuła stworzona przez autorów była mocno angażująca i dotyka problemów społecznych, z którymi borykała i myślę, że wciąż boryka się Szwecja.
Tak mocno wkręciłam się w tę lekturę, że już w jej trakcie cieszyła mnie myśl o zbliżającej się kontynuacji.

| link |
@paulaczyta
2024-02-22
7 /10
Przeczytane

W 1944 dochodzi do masowej strzelaniny w szwedzki Falun. Znajduje się tam ciało uduszonej kobiety, ktoś jest dopiero pierwszą z wieku takich ofiar.

Tomas, funkcjonariusz policji ma przed sobą wielkie wyzwanie. Dopiero co wrócił z misji pokojowej w Bośni i nie miał czasu odpocząć bo już musi szukać mordercy.

Dziennikarka Vera ma mu pomóc, jednoczenie ucieka od byłego chłopaka i gangu motocyklowego.
Czy ten duet rozwiąże zagadkę kryminalną?

Może to być szczególnie ciekawe, skoro głównym podejrzanym jest znany aktor. Czy to możliwe?

To kryminał jakiego nigdy nie czytałam. Niebanalni bohaterowie, szczególnie polubiłam Vere, niebanalne wątki, wiele napięcia i sekretów. Ciekawe.

| link |
@paulinka34038
@paulinka34038
2024-03-29
8 /10

Lato 1994 rok , Szwecja - Falun

Masowa strzelanina i kolejne morderstwo to ktore nie daja Ci spac po nocach i Cie dreczy.

Znaleziono uduszona kobiete , wszystkie slady i dowody wskazuja ,ze bardzo przypomina poprzednie morderstwa.

Piecze nad sledzctwem obejmuje Tomas Wolf funkcjonariusz policji jak i rowniez zolnierz ktory wrocil z misji w Bosni.

Oskarzenie pada na aktora filmowego Micael'a Beatta . Ale Tomas i jego koleanka Vera nie sa tacy pewni czy morderca jest aktor.

Do jakiej prawdy dojdzie Tomas ?
Kim bedzie tajemniczy morderca ?
Czy to seryjny morderca ?

#wydanictwoczarnaowca #pamięćmordercy

| link |
@promyk1
2024-06-18
8 /10
Przeczytane
ST
@stokrotka22
2024-06-16
7 /10
Przeczytane
@agnieszka.filon
2024-04-18
8 /10
Przeczytane
@malgosialegn
2024-04-07
8 /10
Przeczytane
@mommy_and_books
2024-03-09
10 /10
Przeczytane
@Jezynka
2024-03-06
8 /10
TO
@Tolpynia
2024-02-22
8 /10
Przeczytane
@iszmolda
2024-02-22
8 /10
Przeczytane
@objazd.kulturalny
2024-02-15
9 /10
Przeczytane W domowej biblioteczce Przeczytane 2024 Egzemplarz recenzencki
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Z przypominających szkielety domów unosił się dym. Z jednego z nich wystawała rura, z której tryskała woda, tworząc na ziemi całkiem sporą kałużę.
Tomas Wolf odwrócił się i pomyślał, że w tej zielonej dolinie szwedzkie transportery opancerzone Sisu wyglądają jak ogromne wieloryby wyrzucone na plażę.
Wszedł do środka. Dobiegł go zapach wilgoci i ziemi. Przesunął promieniem światła wokół siebie. Drewniane półki wzdłuż ścian. Worki z ziemniakami na podłodze. Drgnął, gdy w kącie coś się poruszyło. Rudy kot parsknął rozzłoszczony, a potem przecisnął się koło jego prawej nogi i zniknął na zewnątrz.
Widział już wcześniej ludzkie zwłoki. Zarówno tutaj, w Bośni, jak i w Szwecji, gdzie był aspirantem w sztokholmskim wydziale do walki z przestępczością. Ale to było coś innego.
Chcę już wracać do domu, do dzieci, pomyślał. Nie chcę już spotykać na swojej drodze mężczyzn z kałasznikowami, na których dla zachowania rachuby wyryli znaki upamiętniające zabitych przez siebie ludzi.
Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Droga wstydu
Droga wstydu
Pascal Engman, Johannes Selåker
8.4/10
Sylwester, 1995 roku. Społeczeństwo szwedzkie jest głęboko poruszone katastrofą na Morzu Bałtyckim ...