Pamiętaj o śmierci

„Memento”
Przed lokalem mieszczącym się w dawnym schronie dochodzi do morderstwa, ktoś usiłował dostać się na teren i ewidentnie czegoś szukał. Później giną osoby pracujące w lokalu. Śledztwo przejmuje nadkomisarz Marek Zebra współpracujący z Emilem Żądło i Martą Zabłocką. Okazuje się, że tropy prowadzą do zaginionego obrazu, a ktoś usilnie zaciera ślady.
Uwielbiam, kiedy autorzy kryminałów jednocześnie uczą historii naszego kraju, ukazując zabytki, wplatając legendy do fabuły i bawią dobrą opowieścią. Tak jest i tutaj, Skarszew, od raz zaczęłam poszukiwania, historia templariuszy, tajemniczy obraz – część oczywiście była fikcją literacką i pozostała tajemnicą do końca powieści. Tutaj akurat takie zakończenie mi odpowiada - niech tajemnica pozostanie nierozwikłana. Tym razem autorka zastąpiła wątek kryminalny bardziej historyczno-obyczajowym, mamy wprawdzie śledztwo, ale więcej jest historii i życia prywatnego Emila o Marty. Dla zwolenników kryminałów nie ukrywam będzie to za mało, dla mnie jest to historia z gatunku „legenda na bazie prawdy historycznej, a że przy okazji parę osób zamordowano dodaje smaczku”.

Rozczarowała mnie ta książka. Lubię cykl o Emilu Żądło przede wszystkim za to, że są to kryminały z historią w tle. Tu owszem, jest co nieco historii, nawet takiej bardzo interesującej, nawiązującej do zakonu Templariuszy i ich bytności w Polsce, ale reszta?
Zamiast klasycznego kryminału, mamy słabą sensację, jakąś niby wojnę gangów, jakieś łyse karki, straszące ludzi, co zupełnie nie pasuje do klimatu serii, a potem - wszystko się rozmywa.
Nie ma właściwie żadnego zakończenia, nic nie zostało wyjaśnione, tylko ktoś z pozycją przekazuje komuś z pozycją, że sprawa załatwiona. MEMENTO.
Poza tym - nie podoba mi się wątek rodzinny, Marta zamiast myśleć o zagadce - szykuje jakieś potrawy, w ogóle nagle jest dużo mówione o jedzeniu, gdybym chciała czytać o przepisach, wzięłabym książkę kucharską. No co zrobię, że nie zachwyca, choć tak czekałam na tę książkę? :(