Pamiętniki mojej mamy

Ponieważ nie mogę poprawić tej książki, chciałabym zaznaczyć, że "Pamiętniki mojej mamy" są kontynuacją "Alter Ego", mimo że opis na to nie wskazuje.https://nakanapie.pl/ksiazka/alter-ego-896949

Czy można kochać tak bardzo, że rezygnuje się ze swoich zasad i przekonań?

Gabriela po ukończeniu studiów wyprowadza się z Bydgoszczy. A to za sprawą matki która wtrąca się w jej życie, chcąc rozbić jej związek. Dziewczyna postanawia zamieszkać na Wsi.
Niechęć dziewczyny do zmiany otoczenia odbija się na stosunkach z nowymi sąsiadami a zwłaszcza z jednym…
Zen Batory, już od pierwszego wejrzenia oddał swoje serce niepokornej dziewczynie.
Jednak jej serce bije dla kogoś innego…

Czy Gabrieli uda się odnaleźć w nowym otoczeniu?

Dzięki lekkiemu stylowi autorki, nie zdążyłam nawet zauważyć kiedy przeczytałam tę historię.
,, Pamiętniki mojej mamy" to kontynuacja losów bohaterów z pierwszej części ,,Alter ego".
Piękna, wzruszająca historia pisana w dwóch strefach czasowych, kiedyś kiedy to Gabriela pisała pamiętnik oraz teraz kiedy córka Gabrieli czytała pamiętnik matki.
Znajdziemy tu dużo miłości, bólu i emocji.
Co tu dużo pisać sami musicie przeczytać i się przekonać.

Jakiś czas temu sięgnęłam po "Alter ego" @ania_barczyk_mews i przyznam, że bardzo mi się ta książka spodobała i pozostawiła po sobie pewien niedosyt...

Dziś przychodzę do Was z recenzją kolejnej powieści autorki, mianowicie z "Pamiętnikami mojej mamy". Jest to kontynuacja "Alter ego", jednak obie książki zostały tak napisane, że można czytać je w dowolnej kolejności, co nie ukrywam, jest dużym plusem.

"Pamiętniki mojej mamy" to zapiski Gabrieli Strzeleckiej. Opisała w nich niecały rok swojego życia. Ale myślę, że był to dla niej jeden z jego najważniejszych okresów.
Przez ten czas wiele się zmieniło.
Wiele się wydarzylo.
Gabriela musiała pogodzić się nie tylko ze stratą i zdradą, ale także odnalazła miłość. Jednak droga do upragnionego szczęścia i stabilizacji była wyboista.
Gabriela bowiem przeżyła wiele przykrych chwil. Wiele wycierpiała. Zawiodła się na najbliższych osobach. Została przez nie okrutnie zraniona, zdradzona i oszukana.

Pojawienie się w życiu Gabrieli Zena Batorego, sprawia, że kobieta powoli zaczyna wierzyć w ludzi, w ich czyste intencje i bezinteresowność. Chociaż nic nie wskazuje na to, że Gabrysia i Zen zakochają się w sobie, to rzeczywiście pojawia się między nimi uczucie. Jednak nawet ono zostaje wystawione na próbę. Czy ją przetrwa?

"Pamiętniki mojej mamy" to powieść, którą czyta się jednym tchem. Podzielona została na dwie strefy czasowe. Przeszłość - a więc rok 1981 ( rok, w którym Gabriela pisa...

Człowiek potrafi bardzo wiele poświęcić dla miłości. Potrafi kochać bezinteresownie pomimo wielu wad. Ale czy potrafi zrezygnować ze swoich zasad i przekonań? Gabriela przekona się o tym na własnej skórze. Dziewczyna po ukończeniu studiów ucieka na wieś do babci Lutki, tam chce odpocząć od zaborczej matki, która chce za wszelką cenę rozbić jej związek. Początki mieszkania na wsi wcale nie są takie kolorowe, to odbija się na stosunkach z mieszkańcami tej wsi. A najbardziej na jednym z nich, Zenie Batorym, to on zakochuje się w Gabrieli od pierwszego wejrzenia. Tylko problem w tym, że serce Kobiety należy do innego.

"Pamiętniki mojej mamy" to pewien, najważniejszy okres w życiu Gabrieli. Kobieta przez ten czas sporo przeszła, było wiele chwil chwytających za serce jak i tych mniej przyjemnych. Rodzic potrafi dla dziecka zrobić wiele, jednak w tym przypadku to co zrobiła matka dla Gabrieli, to coś strasznego, nie do pomyślenia. Rodzic powinien wspierać, prowadzić za rękę, a nie patrzeć na to co ludzie powiedzą. Kibicowałam strasznie dla Gabrieli i Zena. Mężczyzna cudowny, opiekuńczy, kochający bezgranicznie. A co do siostry Zena, nie polubiłam jej już na samym początku. Zazdrośnica, robiła z siebie ofiarę losu. Babcia Lutka ją przejrzała.

Książka już od początku czaruje okładką, a jak zagłębisz się w lekturze poczujesz klimat tamtych lat. Jest kilka przeskoków czasowych z roku 1981 do 2022 gdzie poznajemy córkę Gabrieli, która czyta jej pamiętnik. Historia...

„Pamiętniki mojej mamy” Anna Barczyk-Mews, wydawnictwo Novea Res.

Gabriela po ukończeniu studiów, przeprowadza się na wieś do babci, chcąc uciec od zasadniczej matki.

Kobiecie z początki bardzo trudno odnaleźć i zaaklimatyzować w nowym miejscu, gdyż brakuje jej miejskiego życia. Babcia jest dla niej bardzo dużym wsparciem. A z czasem również wsparcie otrzymuje od Zenona Batorego, który zakochuje się w dziewczynie od pierwszego wejrzenia. Jednak serce Gabrysi należy do innego mężczyzny.

Oboje nim odkryją co kryje się w ich serca, muszą zmierzyć z przeszłością.

„Pamiętnik mojej mamy” to spisane na kartkach pamiętnika wspomnienia Gabrysi, które czyta wraz z nami jej córka Lutka.

Mamy możliwość bardzo dobrze zapoznać się z historią poznania i życia Gabrysi, Zenona, a także babci kobiety. Poznajemy ich przeszłość, co i jakie decyzje wpłynęły na ich życie, z jakimi problemami się mierzyli.

Otrzymałam historie pełną emocji, pełną miłości ale nim się taka stała musiała dojrzeć i przezwyciężyć wiele przeszkód.

Autorka wskazała jak bardzo ważna jest szczera rozmowa pomiędzy dwójką ludzi, aby wyjaśnić miedzy sobą poszczególne sytuacje, a nie koniecznie słuchać osób nas otaczających.

Bardzo polubiłam bohaterów i ciężko jest się z nimi rozstać, ale może nie na długo, ponieważ chcę sięgnąć po cześć pierwszą, której nie miałam o...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, słyszałam o jej wcześniejszejszych powieściach, jednak nie miałam okazji czytać, postanowiłam to w końcu zmienić przy okazji książki "Pamiętniki mojej mamy", który swoją drogą jest drugim tomem cyklu #alterego i chociaż nie czytałam pierwszego o tytule "Alter ego" to i tak myślę, że dobrze odnalazłam się w tej historii. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko i z dużym zainteresowaniem, ja pochłonęłam ją w jeden wieczór i nie mogłam się oderwać od historii Gabrieli. Fabuła została w bardzo ciekawy sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie świetnie wykreowani, to postaci które tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, chwili, dlatego tak łatwo w niektórych kwestiach się z nimi utożsamić, podzielając podobne troski i dylematy. Mamy tutaj dwie przestrzenie czasowe, a mianowicie teraźniejszość - dalsze losy Ludmiły i Zachara z "Alter ego" i przeszłość - młodość Gabrysi i Zenona, która śledzimy w pamiętniku. Bardzo lubię taki podział w książkach. Wszystko tutaj idealnie się zazębia, tworząc idealną całość. Bohaterowie dostarczyli mi naprawdę wielu emocji i wrażeń, będą tajemnice, zazdrości, kłamstwa, ale również miłość. Miłość, która okazuje się silniejsza niż wszystko inne. Naprawdę świetnie spędziłam czas z tą książką i czekam na kolejne powieści spod pióra autorki! Polecam!

Gabriela zaraz po studiach została wydelegowana na wieś do babci. Jej matka chciała ją rozdzielić z uwczesnym partnerem, który według jej rodzicielki, nie pasował do niej, a tym bardziej do rodziny. Jako dorosła, nie mogła decydować wtedy o sobie, więc postanowiła to zmienić i żyć swoim życiem. Jednak po czasie przyznała, że matka miała rację. Życie na wsi nie należało do najłatwiejszych. Zostawiła w mieście wszystkich znajomych, a na wsi dostała same podłe "koleżanki". Z czasem irytujący Zen Batory stał się dla niej oparciem, jednak przez różne fakty z ich życia ta dwójka mijała sie bez przerwy. Prawdziwa i szczera rozmowa pomogłaby im rozwiązać wszystkie domysły oraz ukoić problemy, z którymi się zmagają.
-------
Jak się okazało, "Pamiętniki mojej mamy" są kontynuacją książki "Alter ego". Nie mam pojęcia, jak ja to przegapiłam, ale nie czułam wielkiego dyskomfortu w czytaniu i nie gubiłam się w sytuacji. Jednak jestem pewna, że nadrobię pierwszą część, by poznać historię w pełni. "Pamiętniki mojej mamy" są świetną, słodko-gorzką historią, przy której łezka potrafi się w oku zakręcić, tak samo często, jak uśmiech pojawia się na twarzy. Jest to historia o miłości (tej szczęśliwej, jak i nieszczęśliwej), wzlotach, upadkach i bolesnych przeżyciach. Bardzo mi się podobał styl autorki i wykreowani bohaterowie, którzy nieraz stoją na przysłowiowym zakręcie i szukają odpowiedniej drogi do szczęścia

"Najważniejsze terminy, które jednak muszą być drogowskazem na całe życie to MIŁOŚĆ i SZACUNEK. Bez tego szczęścia nie zbudujesz."

Miłka zaczytuje się w pamiętniku spisanym przez swoją Mamę sprzed 40 lat. Zapiski dotyczą młodości Gabrieli.
Wyprowadzka z dużego miasta na wieś. Kłopoty z odnalezieniem się w nowym miejscu wśród nowych ludzi. Związek, który miał być tym na całe życie, a okazał się rozczarowaniem.
I relacja z tym jednym jedynym mieszańcem wsi, który od pierwszego spotkania wzbudza niemałe emocje.
Kwestią czasu jest, że Gabriela i wspomniany Zen stają się dla siebie całym światem. Ich miłość kwitnie. Mimo przeszkód zawsze na końcu odnajdują siebie.
Jest to przepiękna opowieść. Pełna miłości, zrozumienia, szacunku i też mnóstwa humoru. Dostarczy i wzruszenia i uśmiechu.
Akcja toczy się w dwóch ramach czasowych. W latach kiedy Gabriela skrupulatnie notowała swoje przeżycia i obecnie, kiedy zapiski znalazły się w rękach córki.
Miłość, która zrodziła się między Gabrielą, a Zenem jest miłością o jakiej się marzy. Oddaną, pełną zrozumienia i zapewniającą bezpieczeństwo.
Tym samym możemy określić relacje jakie łączą Zena z córką. Dziewczyna, mimo tego, że jest już dorosła w pełni i w każdej sytuacji może liczyć na ojca, tymbardziej po stracie matki.
Autorka stworzyła historię przez którą się płynie, a zbliżający się koniec smuci zamiast cieszyć, bo chciałoby się więcej.

"Pamiętniki mojej mamy" to drugi tom serii "Alter ego" autorstwa @ania_barczyk_mews
Z miejsca zaznaczam, iż nie trzeba znać pierwszej części! Sama zaczęłam właśnie od Pamiętników... Słyszałam sporo dobrego o tej powieści i musiałam się na nią skusić.

Autorka zaserwowała nam historię pełną bólu i emocji! Dwa równolegle prowadzone wątki pozwoliły nam poznać historię dwóch kobiet. Kobiet, które łączyło wiele a w szczególności więzy krwi.
Wspomnienia zapisane na kartach pamiętnika bardzo mnie wciągnęły. Miałam jednak niemały problem z historią Miłki. 🤷
Średnio chciały mi się one z sobą zgrać.

Styl pisania autorki powoduje, że z przyjemnością przywraca się kolejne strony. #pamietnikimojejmamy to książka, której tak szybko nie odłożysz! Stopniowo budowane napięcie sprawia, że czujemy niedosyt i do ostatnich stron chcemy więcej.

"Pamiętniki mojej mamy" to piękna historia. Nie tylko o miłości, która przezwycięży wiele, ale także o kobiecej sile. Sile, która potrafi pokonać wszystkie przeciwności losu.