Name: Pani Dalloway
Rating: 8.2 (50 reviews)
ISBN: 9788324009671

Pani Dalloway

Virginia Woolf

8.2 /10

Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 50 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.2 /10

Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 50 ocen kanapowiczów

Opis

Akcja "Pani Dalloway" rozgrywa się w ciągu zaledwie jednego czerwcowego dnia 1923 roku w Londynie. Na pozór niewiele się tu dzieje: tytułowa bohaterka przechadza się po mieście, spotyka parę nieznajomych, przygotowuje wieczorne przyjęcie, odwiedza ją mężczyzna, którego kiedyś kochała. W istocie jednak powieść jest istnym kłębowiskiem uczuć i namiętności. Dzięki zastosowanej przez autorkę technice strumienia świadomości czytelnik nie tylko obserwuje świat z perspektywy kilku bohaterów, lecz także towarzyszy ich myślom i emocjom, odkrywając, co naprawdę czai się za fasadą ładu, harmonii i rodzinnego szczęścia."Pani Dalloway" zainspirowała powieść i film "Godziny".Virginia Woolf (25.01.1882. Jej pierwsza powieść The Voyage Out ukazała się w roku 1915.W wieku pięćdziesięciu dziewięciu lat Virginia Woolf popełniła samobójstwo.

Data wydania: 2008

ISBN: 978-83-240-0967-1, 9788324009671

Wydawnictwo: Znak

Kategoria: Literatura obyczajowa

Stron: 210

Mamy 11 innych wydań tej książki

Autor

Virginia Woolf

Urodzona w 1882 roku w Wielkiej Brytanii

Angielska powieściopisarka i eseistka, jedna z czołowych postaci literatury modernistycznej XX wieku. Nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazał się dziennik autorki (Chwile wolności. Dziennik 1915-1941), cztery powieści (Fale, Między aktami, Pokoju J...

Pozostałe książki:

Morświn w różowym oknie : listy Virginii Woolf do Vity Sackville-West

Literatura na świecie 11-12/2021 (604-605)

Literatura na świecie 9-10/2020 (590-591)

Wszystkie książki Virginia Woolf

Recenzje

Stracone godziny

7.11.2019

WIELE HAŁASU O NIC Wartko jak górski potok płynie strumień słów użytych przez Virginię Woolf dla opisania jednego dnia z życia Klarysy Dalloway. Napisana w charakterystycznym dla modernizmu duchu, stosująca strumień świadomości jako główny zabieg narracyjny, powieść Virginii Woolf weszła do klasyki literatury, jak i w postaci filmu "Godziny" p... Recenzja książki Pani Dalloway

× 2

,,Pani Dalloway powiedziała, że sama kupi kwiaty"

6.11.2019

,,Nie ma zbrodni, jest miłość. " Z kart książki Virginii Woolf poznajemy Klarysę Dalloway, która przygotowując się do wieczornego przyjęcia, które wydaje postanawia, że sama kupi kwiaty. Ładny dzień sprawia, że myślami przenosi się do swojej młodości. Śledzimy historię Septimusa - weterana wojennego i jego żony Lukrecji. Widzimy też Piotra Wal... Recenzja książki Pani Dalloway

@herbutanna × 2

Och, Klarysa!

21.03.2013

Gdy James Joyce pisarskie udręki nad "Ulissesem" miał już za sobą ( a trwające 10 lat męki translatorskie były jeszcze przed nienarodzonym i nieświadomym bólu tworzenia Maciejem Słomczyńskim), gdy Faulkner być może leniwie obracał w palcach kiełkujące ziarenko pomysłu na "Wściekłość i wrzask", Virginia Woolf wydała "Panią Dalloway"- powieść ukończo... Recenzja książki Pani Dalloway

@agni79 × 1

Zobacz wszystkie (3) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@OutLet

2023-09-03

7 /10

Przeczytane

Ta książka jest jak studnia bez dna - niesamowicie gęsta od słów, a każde z nich otwiera kolejne drzwi. Zdawałoby się, że to książka o niczym, a ona w sumie jest o wszystkim. To powieść bardzo sensualna, tekst w niej pulsuje, słowa żyją. Formalnie niezwykła i fascynująca, autorka niezwykle sprawnie i jakby naturalnie przeprowadza czytelnika z zawiłej opowieści jednego bohatera w opowieść innego. Pani Dalloway może się wydawać nużąca i dziwna, jednocześnie to jedna z najciekawszych książek, jakie czytałam. Paradoks.
Odkładam Panią Dalloway z żalem, że nie mogę w tej chwili poświęcić jej więcej czasu i napisać recenzji.

× 12 | link |

@chani

2008-06-20

Przeczytane

Wzorem innych pozycji książkowych, jakie ostatnimi czasy miałam okazję czytać, nie nastawiałam się na nic. Czekałam jedynie na to, co przyniosą litery.Z przykrością jednak stwierdzam, że Pani Dalloway nie spełniła moich oczekiwań, których nie miałam (a obcując z klasycznym dziełem mogłam przecież mieć).Owszem, ciekawa forma, treść okrojona do niezbędnego minimum, ale czegoś tu brakowało. Trudno powiedzieć czego. Może większej dawki emocji, może odrobiny aury tajemniczości, może..

× 3 | link |

@Park2Read

2023-08-13

8 /10

Ciekawe czy pisząc tekst piosenki "Flowers" Miley Cyrus pomyślała przez chwilę o pierwszym zdaniu powieści "Pani Dalloway"? Pewnym jest natomiast, że czytając obecnie powieść Virginii Woolf, trudno przy samym początku nie pomyśleć o wersie "I can buy myself flowers" 😉

Klasykę pióra Woolf poznałam dwadzieścia lat temu, ale z przyjemnością wracam do niej po latach - ona w nowym tłumaczeniu, ja z większym doświadczeniem życiowym. Lubię czasem sprawdzić czy czytane przeze mnie w młodości powieści udźwigną ciężar czasu. W tym wypadku oczywiście nie miałam żadnych wątpliwości. I tak oto spotkałam niebanalną, przypruszoną nieco kurzem lat, znajomą.

Z nowej perspektywy świat widziany oczami Clarissy Dalloway jest mi chyba jeszcze bliższy, zmieniają się epoki, przemija tło, natomiast lęki, niepewności, przemyślenia, przenikliwe spostrzeżenia bohaterki pozostają niezmienne, są ponadczasowe.

W tej powieści nie ma w zasadzie jakiejś szczególnej akcji, ot, spędzamy jeden dzień w pięknym, czerwcowym Londynie. Tytułowa bohaterka przygotowuje się na wieczorne przyjęcie i jeszcze nie wie, że do miasta przyjechał właśnie Peter Walsh, jej młodzieńcza miłość..

Poznamy panią Warren Smith, która wraz z mężem Septimusem przybyli na wizytę do doktora Bradshawa, zresztą wspomniana para z reguły przyjeżdża do metropolii by dać się przebadać. Losy bohaterów powieści splatają się, szlaki ich wędr...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@rosamund

2010-03-03

Przeczytane

oj cały miesiąc męczyłam się nad tą książką, ale było jak najbardziej warto ;D ciężki styl Woolf jest wyczuwalny niemal na każdej stronie. Książka pewnie wielu wynudzi, ale choc była męcząca mi osobiście bardzo przypadła do gustu, szczególnie koniec.

× 2 | link |

@m_depa

2011-03-09

3 /10

Przeczytane

Chyba jeszcze do Virginii nie dorosłem.

× 1 | link |