Pestki

Anna Ciarkowska
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów
Pestki
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów

Opis

Anna Ciarkowska zebrała wszystkie lęki i opisała je – niczym Sylvia Plath w „Szklanym kloszu”. Bohaterka „Pestek” próbuje obudzić się „z niestworzonych historii, z głupot i wymówek”, ale nie umie. A może nie chce. Może to jej gest protestu. Mocny i zapadający w pamięć.
Sylwia Chutnik

Intymne zapiski o uwikłaniu w powinności i konieczności, o tym, co trzeba i co należy. Opowiadania układają się w historię o dziewczynie, która wtłoczona w świat utkany ze słów matki, babci, koleżanek, nauczycielek, chłopaków, kochanków, partnerów, pełen konwenansów i zasad zaczyna kawałek po kawałku tracić swoje życie. To ślady jej pró­by odnalezienia się w rzeczywistości, której sztywne ramy nie znoszą sprzeciwu, inności i wrażliwości.
Codzienność składa się z gestów i słów. Czasem zostawiają w nas mikrourazy, drobne skaleczenia, które nie chcą się goić i układają się w kolejne warstwy smutku. Czy poczucie osamotnienia jest ceną za nadwrażliwość na świat?
Data wydania: 2021-12-08
ISBN: 978-83-8135-164-5, 9788381351645
Wydawnictwo: Otwarte
Stron: 232
dodana przez: Catta
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Anna Ciarkowska Anna Ciarkowska Z wykształcenia filolożka i literaturoznawczyni, z powołania – poetka. Czytająca i rysująca kolekcjonerka wspomnień i przeżyć, światoczuła i nadwrażliwa zbieraczka mikrohistorii. Wielbicielka spacerów, rekinów i przesłodzonej kawy z mlekiem.

Pozostałe książki:

Pestki Dewocje Chłopcy, których kocham
Wszystkie książki Anna Ciarkowska

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

O każdej z nas

14.10.2020

Zapewne każda z nas na pewnym etapie życie nie raz słyszała, czy to od mamy, czy babci, że masz nie płakać, nie mazgaić się czy nie być obojętną. Uczono nas przesadnej pokory, bycia grzeczną, dobrego prowadzenia się. Biada ci, kiedy chcesz iść inną drogą. Masz być taka, jak mówi schemat. Tylko czy to faktycznie jest dobre? W słowach Anny Ciarkows... Recenzja książki Pestki

Co z nich kiełkuje?

5.08.2020

 Cały świat jest oparty na krytyce. Szukanie dziury w całym to cecha widoczna u większości ludzie. Sporo z nich uważa, że jedyną słuszną racją jest ich racja. Nie zakładają innej możliwości. Wzorce powielane przez całe pokolenia, podążanie za grupą, chęć przynależności do społeczeństwa. Brak miejsca na wyalienowane jednostki. Czytając nasuwała ... Recenzja książki Pestki

@kachna.janisz@kachna.janisz × 3

„PESTKI”. KSIĄŻKA SMUTNA, BO PRAWDZIWA.

24.09.2020

„Wszystkiego, co wiem o moim życiu, dowiedziałam się od innych” Jeżeli jesteś kobietą to w książce Anny Ciarkowskiej „Pestki” niestety znajdziesz fragmenty samej siebie. Jeśli twierdzisz, że nigdy w życiu nie powiedziałaś, nie pomyślałaś czy nie usłyszałaś niczego, co zostało napisane, pomyślane czy usłyszane przez bohaterkę „Pestek” to jesteś al... Recenzja książki Pestki

JG
@jolantagromek0
× 3

Słowa mają moc

28.02.2021

Zastanawiacie się czasem ile razy w stosunku do bliskich używacie słów: tak nie wypada, ludzie tak nie robią, bądź inna/inny, ja to bym zrobiła inaczej, spotka cie kara boska, zajmij się czymś, jesteś za duża, za mała, za chuda, za gruba itd bo wymieniać można by bez liku. Czy sami doświadczyliście takuch słów? To właśnie takie pestki rzucone na p... Recenzja książki Pestki

NA
@nawysokichobcasach
× 3

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@jatymyoni
2020-05-11
8 /10
Przeczytane L. polska Bardzo dobra książka

Autorka przedstawia nam obraz kobiety pogrążonej w depresji. Szukając źródeł swojej depresji w dzieciństwie i w otoczeniu. Przedstawia coś w rodzaju życiorysu emocjonalnego. Wychowana w domu wypełnionym wyłącznie przez kobiety, które kształtowały jej obraz świata. W domu pozbawionym mężczyzn. Ja mam wrażenie, że mówi cały czas dziecko, skrzywdzone dziecko, które nigdy nie spojrzało na swoje życie okiem dorosłej kobiety, nie starała się zweryfikować tych przekazów. Na pewno część z tych obrazów z dzieciństwa są mi bliskie, jak prawie każdemu. Jednak trzeba pamiętać, że takie odczucia i odbiór zdarzeń są bardzo indywidualne. Jednak większość z nas w miarę dorastania weryfikowała te przekazy i uwalniała się od nich. Bohaterka żyje jakby w zaklętym kręgu. Ważne jest w tej książce ukazanie jak najczęściej otoczenie odbiera ludzi pogrążonych w depresji i jak mała świadomość jest tej choroby, nawet u lekarzy. Jednak mnie zaskoczył obraz mężczyzn w tej książce i wagę jaką się przywiązuje do nich i do życia seksualnego. Nasuwa się pytanie, co znaczy bycie kobietą i co jest z tym związane. Nasuwa się jeszcze jedno pytanie, o rodzaje relacji z mężczyznami. Kim dla kobiety jest mężczyzna? Czy mężczyzna ma być tym co potwierdza jej kobiecość i tylko tym. Zaszokowało mnie zdanie wypowiedziane przez przyjaciółkę o którymś z chłopców: „ale przecież macie ze sobą chodzić, a nie gadać”. Od kiedy pamiętam zawsze najpierw musiałam „gadać” i mieć o czym „gadać”, a dopiero później ...

× 8 | Komentarze (1) | link |
@Antoniowka
2021-02-14
7 /10
Przeczytane

„Jestem zmęczona ilością świata, który mnie otacza. I tym, że nie znajduję w nim życia”*.

„Pestki” to bardzo smutna i dołująca książka, która jest swoistym studium depresji. Główna bohaterka cofa się pamięcią do czasów dzieciństwa, pokazuje nam sytuacje i momenty niezrozumienia przez otoczenie. Każdy kolejny rozdział uzupełnia portret osoby wyalienowanej, niezrozumianej przez najbliższych i rówieśników.

Choć tematyka jest niesłychanie ważna, wykonanie nie do końca przypadło mi do gustu. Czytając wolę skupiać się na treści, a nie formie. Całość napisana jest poetyckim językiem, często pół strony to dywagacje dotyczące jakiegoś słowa, pojęcia – niesamowicie męczy mnie taki styl pisania.
Książkę, choć ma ponad 200 stron, czyta się szybko, jest to więc lektura na jedno popołudnie.

„Pestki” są powieścią wartą przeczytania, przybliżającą postać pogrążonej w depresji kobiety. I choć forma zbyt wysuwa się moim zdaniem przed treść, to tematyka broni całość.

* A. Ciarkowska, Pestki, Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2019, s. 189.

× 3 | link |
@ksiazkowa.gladys
@ksiazkowa.gladys
2019-05-22
9 /10
Przeczytane

"Samotność nie jest wtedy, gdy nie masz do kogo się odezwać. Tylko kiedy wiesz, że nikt nie zrozumie tego, co mówisz."

"Pestki" to nie jest zwyczajna książka, jest to książka w formie pamiętnika, w którym znajdziemy myśli, przeżycia małej dziewczynki a potem już dorosłej kobiety. Dziewczynki i kobiety zagubionej w sobie, która przez całe swoje życie dostawała od innych rady, pouczenia, nakazy, zakazy. Rady, ale nigdy dobrej rady.

Książka bardzo mnie urzekła swoją formą i treścią. Słowo po słowie do mnie przemawiało i je chłonęłam raz po raz.

Anna Ciarkowska zmusza człowieka do refleksji. Uczy nas aby przed wypowiedzeniem słów dobrze się zastanowić, żeby za bardzo nie urazić drugiego człowieka, aby służyć również dobrą radą a nie tylko tą złą.

× 3 | link |
@pracownianarogu
@pracownianarogu
2019-05-06
10 /10
Przeczytane

"Codzienność składa się z gestów i słów. Czasem zostawiają w nas mikrourazy, drobne skaleczenia, które nie chcą się goić i układają się w kolejne warstwy smutku. Czy poczucie osamotnienia jest ceną za nadwrażliwość na świat?"
W książce Ciarkowska pisze o dziewczynce, która zalewana jest potokiem słów płynących od rodziny, matki, cioci, znajomych. Słowa te długo pozostają w jej głowie i kiełkują tak jak pestki. - jak dorośniesz to zrozumiesz
- niegrzeczne dziewczynki idą do piekła
- nie udawaj
- nie jesteś pępkiem świata
- co z ciebie wyrośnie?
To tylko kilka zdań, które chyba każdy z nas słyszał. Dziecko od małego chłonie te słowa i zostawia w pamięci. Niektóre z nich rozrastają się do olbrzymich rozmiarów i utrudniają życie nawet w późniejszym czasie.
Dziękuję za tą książkę. Sama mam dzieci i staram się je wspierać słowami, zapewniać, że je kocham i że są najważniejsze w moim życiu.
Ta książka udowadnia, że słowa mają ogromną moc i bolą bardziej niż czyny.
"Wyobraźcie sobie, że każde słowo ma swój ciężar. Ile waży to, co dziś powiedzieliście?"
Jakie złe słowa utkwiły wam w pamięci? Może siedzą tam do dzisiaj i nie pozwalają normalnie funkcjonować?
Ja pamiętam jedno zdanie, które bardzo mnie denerwowało jak byłam mała:
- co wolno wojewodzie, to nie Tobie smrodzie.

× 1 | link |
@nellik29
2020-06-11
8 /10
Przeczytane

Książka smutna i bardzo prawdziwa. Tak się tylko zastanawiam, czy wystarczy nam, matkom, samoświadomości, żeby nie powtarzać własnym córkom tych wszystkich lekceważących i raniących przekazów. Przecież przywoływane przez autorkę komunikaty mamy wdrukowane w podświadomości. Synom ich nie przekażemy, o nie, to też mamy wdrukowane.

× 1 | link |
@maczek89
2020-10-31
10 /10
Przeczytane

Książka pełna refleksji, pełna bólu i cierpienia. Dla mnie była formą terapii. Słowa które mają moc...

× 1 | link |
@Ferante
2020-07-03
10 /10
Przeczytane

Niesamowita, chwytająca za serce. Jak tylko pojawiła się w sprzedaży, wiedziałam, że musi znaleźć się na mojej półce. Uważam, że każdy rodzic powinien ją przeczytać (i nie tylko rodzic!). Często słyszeliśmy słowa, które nas ukształtowały na takich ludzi jakimi jesteśmy teraz. Słowa, które raniły. Słowa, które wypowiedziane od niechcenia mają do dziś wpływ na nasze życie. Być może, wyrządziły nam krzywdę nieświadomie, ale czy nie warto czasem ugryźć się w język i nie oceniać? Nie dawać tych „dobrych rad”? Dla mnie bardzo wartościowa książka, otwiera oczy na kształtowanie najmłodszych, ale i wyjaśnia kwestie naszego, zakodowanego myślenia. Zachowam ją u siebie długo...A później przekażę osobie, której również będzie mogła pomóc zrozumieć perfidny świat... ————————————————
#pestki #annaciarkowska@wydawnictwootwarte#terazczytam #morzebałtyckie🌊#zakochanawksiazkach#naturajestpięk...

| link |
@askadze
2024-08-25
8 /10
Przeczytane
@marta.czyzewska1
@marta.czyzewska1
2024-07-12
7 /10
Przeczytane
@kat.czyta
2023-04-28
10 /10
Przeczytane
MA
@marakub
2022-05-31
8 /10
Przeczytane
@Ada_Kinga_Ganska
@Ada_Kinga_Ganska
2022-02-16
10 /10
Przeczytane
@sandra-molek_ksiazkowy
2022-02-04
7 /10
Przeczytane
@MgorzataM
2021-10-31
7 /10
Przeczytane Y: 2021
PA
@patryk.walichniewicz
2021-08-20
8 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

- Jesteś jakaś nienormalna - powiedział Michałek, a ja, żeby zrozumieć, zaczęłam prowadzić rejestr ludzi normalnych, którymi nie jestem.
Wszyscy są tacy sami, a ja szukam ciągle kogoś innego.
Najpierw myślałam, że najbardziej samotna jestem, kiedy zasypiam sama i wyobrażam sobie siebie w zupełnie innym życiu. Potem okazało się, że bardziej samotna jestem, kiedy zasypiam z człowiekiem, który w ogóle mnie nie obchodzi.
Naucz się (…) udawać, że to nic. Równym ściegiem się uśmiechaj, nawet jeśli w nocy czujesz, że twoje ciało jest porwaną na strzępy tkaniną, zszywaj co rano to płótno, bo ono jest wytrzymałe i niejednego będzie musiało w sobie załatać.
Samotność nie jest wtedy, gdy nie masz do kogo się odezwać. Tylko kiedy wiesz, że nikt nie zrozumie tego, co mówisz.
Dodaj cytat