Pierwszy rok życia dziecka

Pierwszy rok życia dziecka

Wierzcie, że nie jesteście osamotnieni w swoich odczuciach Każdy, kto ma małe dziecko, chociaż raz czuł się podobnie. Chodzi o to, że gdzieś pomiędzy zadaniem nr 1 - obrazem piekła, jakim stało się wasze życie - a zadaniem nr 2 - serią powtarzających się be: końca czynności mających zapewnić dziecku bezpieczeństwo, szczęście i opiekę, całkowicie straciliście poczucie tego, kim jesteście i już nie wiecie, dlaczego kiedykolwiek uważaliście, że najważniejsze jest to, by żyć pełną piersią, bawić się i rozwijać.
Teraz wasze życie to dzieci. To spora rewolucja, a kluczem do sukcesu jest zrozumienie, jak należy radzić sobie ze zmianami. Po to właśnie jest ta książka. Można cieszyć się z pierwszego roku życia dziecka, jeśli się wie, jak żeglować po burzliwych wodach rodzicielstwa.
Niniejszy poradnik został podzielony na trzy orientacyjne kategorie:

• przedstawienie typowych problemów, z jakimi można się zmierzyć, wychowując niemowlę;
• strategie radzenia sobie w sytuacjach stresowych dla wszystkich, bez wyjątku, rodziców;
• udowodnienie, że niektóre - pozornie niepokojące zachowania dziecka - w rzeczywistości nie stanowią problemu.

Pisząc tę książkę, starałem się wykorzystać własne doświadczenia, zarówno jako lekarz, jak i ojciec. Wiele poruszonych tu zagadnień inspirowanych zostało pytaniami, zadawanymi mi przez mamy niemowląt na stronie internetowej Moms Online; jako lekarz konsultant odpowiadam na pytania ze wszystkich możliwych dziedzin. Udało mi się poczynić kilka ważnych spostrzeżeń: żadne niemowlę nie śpi tak, jakby chciała jego mama; żaden kilkulatek nie jada tak jakby chciała jego mama; i wreszcie, po upływie kilku lat, żadne dziecko nie zachowuje się tak, jakby chciała jego mama. Z przyjemnością więc udzielam uspokajających rad - podobnych do tych, które zawarłem w niniejszej książce - biorąc pod uwagę, że:
1. chore dzieci prawie zawsze wracają do zdrowia, i do tego bez większej naszej pomocy;
2. większość „problematycznych” zachowań to często zmiana sposobu postrzegania świata przez dziecko połączona ze ściśle określonymi oczekiwaniami jego mamy.

Odkryłem też coś jeszcze: tak naprawdę rodzice doskonale radzą sobie sami. Można ich czasem poklepać po ramieniu, ale jeśli nie mam nic specjalnego do powiedzenia, stwierdzam tylko: „Nic lepszego nie zdołałbym wam doradzić, widać, że doskonale wiecie, co robicie, a to daje wam ogromną przewagę”.
Nie dzieliłem w tej książce dzieci na zdrowe, urodzone o czasie i wcześniaki, nie dzieliłem rodzin na pełne i na samotnych rodziców, nie zajmowałem się zachowaniami typowymi dla dzieci adoptowanych - wszystkie te sytuacje wymagają dużo głębszej analizy, niż pozwalałby na to format tej książki. Większość zawartych tu porad ma jednak charakter ogólny i odnosi się do typowych sytuacji.
W szczególnych przypadkach należy poprosić o pomoc lekarz; lub pielęgniarkę. A zaufany, mądry i rozsądny pracownik służby zdrowia, napotykając na problem, który wykracza poza jego możliwości, z pewnością skieruje rodziców i dziecko do specjalisty.