Pies, który nas odnalazł

Najnowsza książka Jagny Kaczanowskiej miała swoją premierę całkiem niedawno temu, a do mnie trafiła za sprawą jednej z akcji recenzenckich portalu Lubimyczytać.pl.

Na kartach powieści poznajemy 12-letnią Polę, która w pewien zimowy wieczór przyprowadza do domu psa znajdę nadając mu imię Fred. Jednakże początkowo jej rodzice - Anka i Remek – nie chcą zgodzić się na to by Fred zamieszkał z nimi na stałe, obawiają się dodatkowych obowiązków, których i tak Anka ma nie mało, ponieważ poświęciła się całkowicie opiece nad 4-letnim autystycznym bratem Poli - Kajem.

W związku z tym, iż psiak wymaga pomocy medycznej, Anka postanawia zawieźć go do kliniki weterynaryjnej i tam załatwić przeniesienie go do schroniska. Okazuje się jednak, że konieczne jest amputowanie Fredowi łapy...Na skutek splotu różnych wydarzeń Anka decyduje się przygarnąć „trzynożnego” przyjaciela pod swój dach, co z kolei staje się dla wszystkich początkiem zupełnie nowego rozdziału w życiu tej rodziny.

Autorka w sposób bardzo wyraźny nakreśliła trudne relacje w rodzinie Poli, kryzys w małżeństwie jej rodziców oraz poczucie osamotnienia i zagubienia każdego z członków tej rodziny na różnych płaszczyznach.

Jest to opowieść o poszukiwaniu wsparcia, bliskości i akceptacji ze strony najbliższych. O problemach, z jakimi borykają się zarówno rodzice chorych dzieci, jak również osamotnieniu dzieci zdrowych - żyjących niejako w cieniu niepełnosprawnego rodzeństwa. Ukazany został w ni...

Chwytająca za serce powieść obyczajowa, którą każdy miłośnik gatunku powinien przeczytać- tak podsumowałabym tę książkę, gdybym miała na to tylko jedno zdanie. "Pies, który nas odnalazł" jest wyjątkowa w całej swojej rozciągłości. Porusza tematy bliskie każdemu dorosłemu człowiekowi, nawet jeśli się do tego otwarcie nie przyznaje. Napisana w szalenie przystępny ale też porywający sposób, który sprawia, że trudno ją odłożyć. Świetnie przekazuje emocje wszystkich członków rodziny, pokazuje ich odmienne perspektywy, problemy, a przede wszystkim szalejącą w ich sercach samotność, choć przecież wszystkie poranki i wieczory dzielą wspólnie. To opowieść o zwyczajnej rodzinie, ogromnie zagubionej w swoich emocjach, która straciła gdzieś po drodze zdolność komunikacji i choć trwa we wspólnocie to tak, jakby każde z nich żyło własnym życiem. I prawdopodobnie dlatego, że to typ historii, która może się dziać tuż obok nas, za ścianą, wśród znajomych, rodziny, a może nawet w naszym domu, tak mocno porusza i przemawia do czytelnika.

Anka, Remek, Pola i Kaj- statystyczna rodzina z Warszawy. Remek pracuje i rzadko bywa w domu, a nawet gdy jest obecny to jedynie duchem. Ania też stara się pracować tylko, że zdalnie, gdy ma chwilę dla siebie, reszta to opieka nad dziećmi, zajmowanie się domem i rozwiązywanie wszystkich problemów. Pola wkracza w nastoletni bunt, czuje się niechciana, niepotrzebna i opuszczona, nie potrafi znaleźć wspólnego języki ani z rówieśnikami ani z rodzicam...

Dzisiaj parę słów o książce, którą główną rolę odegrał pies. “Pies, który nas odnalazł” @jagnakaczanowska to jedna z tych książek, które bardzo szybko przeczytałam, ale też trochę się wzruszyłam.

Anka i Remek to małżeństwo, które przechodzi kryzys. Mają dwójkę dzieci. Pola, dwunastolatka, która zaczyna się buntować oraz Kaj, który ma autyzm. Przez chorobę syna, Anka, zaniedbuje pozostałych członków rodziny, a szczególnie odbija się to na jej córce. I wtedy właśnie pojawia się Fred, który po operacji ma trafić do schroniska. Pod wpływem emocji Ania postanawia zabrać psa do domu.
Gdy zaczynałam czytać tę książkę nie sądziłam, że mnie tak poruszy. Bardzo współczułam Poli tego, że czuła się odrzucona. Ania niezauważała, że jej córka nie jest do końca taka duża jak jej się wydaje i też potrzebuje bliskości mamy.
No i Fred, pies, który wprowadził do rodziny wiele miłości i ciepła. I chociaż z początku nikt go nie chciał to i tak wszyscy go pokochali.

Książka pokazuje, że pies to nie tylko zwierzę. To prawdziwy członek rodziny, który pokocha całym sercem, ale też pokaże, jak kochać. To dzięki niemu rodzina Poli na nowo się zbliżyła, chociaż w ostatnim czasie dużo przeszła.

Moim zdaniem książka pokazuje również jak ważną role odgrywają zwierzęta w wychowaniu i rozwoju dzieci. Niesamowicie uczą odpowiedzialności, ale też miłości i szacunku do drugiej istoty.

My nie mamy w domu psa, ale jest na...

"Chciałabym się stać tak dobrym człowiekiem, za jakiego uważa mnie mój pies".

Książka „Pies, który nas odnalazł” nie jest taka urocza i kolorowa jak okładka. Autorka w treści porusza wiele trudnych tematów. Jednak cała ta historia jest pod każdym względem wyjątkowa ♥.

"Raj bez psów nie mógłby istnieć."

Bohaterami książki jest na pozór normalna, zwykła rodzina. Ania, mama dwójki dzieci. Wszystko jest na jej głowie. Ania nie czuje także wsparcia i pomocy ze strony męża. Remek pogrążony w pracy nie widzi rodzinnych problemów. Pola, czyli starsza córka małżeństwa. Pola ma dwanaście lat i czuje się zaniedbywana przez rodziców. Uważa, że cała uwaga rodziców skupia się na jej młodszym bracie Kaju, który ma autyzm. Pewnego dnia Pola na ulicy spotyka samotnego psa. Psa, który zmieni w tej rodzinie wszystko.

"Fred był kimś wyjątkowym, tak jak ty Laro. Fred był psem."

Ja też mam psa. Toudi jest jaki jest, ale dla nas nie jest tylko psem. Jest członkiem rodziny. Nasze życie z nim zmieniło się o 360 stopni. Nie zawsze mogę spontanicznie coś zrobić bo wiem, że on tam w domu na mnie czeka. Nie wyobrażam sobie tego, że kiedyś go zabraknie, ale jednocześnie wiem, że taki moment kiedyś nadejdzie..

Za egzemplarz książki dziękuję Grupie Wydawniczej Foksal.