Po tamtej stronie chmur

Twórczość Tomasza Betchera śledzę od samego początku i autor każdorazowo udowadnia, że potrafi pisać z olbrzymią wnikliwością i empatią, szczególnie o jednostkach z różnych powodów odrzuconych przez społeczeństwo. Tym razem autor idzie jednak dalej potwierdzając, że nie tylko w literaturze obyczajowej potrafi się znakomicie odnaleźć.

Z pierwszego tomu trylogii „Po tamtej stronie” wyłania się bowiem obraz wielowątkowej powieści sięgającej okresu drugiej wojny światowej i współczesności. I w obu tych przestrzeniach czasowych autor snuje historię równie barwną z bohaterami kreowanymi na zasadzie kontrastu, z których żaden jednak nie jest idealny.

Niezwykle realistycznie i z olbrzymim wyczuciem maluje splamiony krwią obraz wojennej bezwzględności i okrucieństwa, przerywającego życie wchodzących w dorosłość braci, których różni wszystko, a łączy miłość do latania. Ta podróż w przeszłość jest najbardziej emocjonującym wątkiem pierwszej części, którego rozwinięcia nie mogę się doczekać.

Współczesna historia dwóch sióstr o równie odmiennych charakterach zdaje się mniej zaakcentowana, sygnalizując jednak intrygujące i nieoczywiste rozwinięcie. Bo nie tylko postacie Wiktorii, obieżyświatki łamiącej męskie serca i rozczarowanej życiem Magdy z problemem alkoholowym, ale i ich wiekowego dziadka budzą ogromną ciekawość.

Czy to właśnie jego osoba okaże się styczną obu historii, łącząc przeszłość z teraźniejszością?

To emocjonujące rozpoczęci...

Pierwszy tom sagi rodzinnej, rozpoczął się spokojnie, ale też z rozmachem. To historia dwójki braci, bliźniaków, którzy różnią się od siebie, jak tylko najbardziej mogą. Teodor i Bruno, bo o nich mowa, wchodzą w dorosłość wraz z wybuchem wojny. Los nie będzie dla nich łaskawy, a zawierucha wojenna, odciśnie na każdym nich ślad.

Książka bardzo mi się podobała. Autor mimo, że pisze o wydarzeniach trudnych, potrafi zrobić to w sposób chwytający za serce. Ciekawym pomysłem jest brak idealizowania bohaterów, a wręcz postawienie naprzeciw siebie braci, gdzie jeden z nich będzie tym złym bohaterem. Może momentami historia wydaje się trochę ugładzona, pozbawiona ostrych kantów, jednak jest to raczej coś, co autor uczynił swoim znakiem szczególnym. Całość pochłonęłam w jeden wieczór, bo lekki styl i ciekawa opowieść sprawiły, że ciężko było porzucić czytanie.

Jest to dopiero pierwszy tom, takie trochę wprowadzenie, bo autor zostawił nas z ogromem pytań i niedopowiedzeń. Mocno czekam na ciąg dalszy.

„Po tamtej stronie chmur” to pierwszy tom z serii, który mnie się spodobał. Z niecierpliwością czekam na kontynuację, a na razie polecam wszystkim ten.

"Po tamtej stronie chmur" - Tomasz Betcher (tom I trylogii)

Kto obserwuje mnie od dłuższego czasu, ten wie, że nie sięgam po książki historyczne. Jednakże dla tej pozycji po prostu musiałam zrobić wyjątek - czytałam wszystkie książki autora i bardzo doceniam wartość jego pióra. Poza tym wiedziałam, że część akcji będzie się działa w czasach współczesnych.

Książka ma więc dwie osi czasu, które poznajemy naprzemiennie. Akcja zaczyna się w roku 1920, gdy na świat w Dębieńcu przychodzą bliźniaki - Teodor i Bruno Bury-Steinke, synowie Niemca - barona - i Polki - szlachcianki. Chłopcy są jak ogień i woda - fizycznie i psychicznie zupełnie do siebie niepodobni. Teodor jest złośliwy, żywiołowy i krnąbrny. Bruno od początku bardzo mało mówi, jest zamknięty w swoim świecie, ale jest też bystrym obserwatorem i mnóstwo czasu spędza z Sarą - Żydówką, córką zarządcy dworku jego rodziców.

W czasach współczesnych poznajemy stuletniego dziadka - Edwarda Kamińskiego i jego dwie wnuczki: Magdę i Wiktorię, które również różnią się od siebie znacznie. Ta pierwsza z powodu pewnych własnych problemów, zostaje przez rodziców skierowana do zamieszkania z dziadkiem i zaopiekowania się nim. Zawsze czuła się gorsza od Wiktorii - brzydsza, mniej przebojowa. Druga natomiast żyje jak przeciąg - wszędzie jej pełno, ale nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu - podróżuje po świecie i prowadzi bloga. Pewnego dnia ciotka dziewczyn zamawia dziadkowi nowego lekarza do wizyt domowyc...

"Po tamtej stronie chmur" to moje pierwsze spotkanie z piórem autora i już na wstępie mogę wam powiedzieć, że nie ostatnie.
To była cudowna lektura.
Jest to pierwszy z trzech tomów sagi rodzinnej z historią w tle.

Rok 1920. Dębieniec w Wielkopolsce.
Na swiat przychodzą bliźnięta Teodor i Bruno , synowie baronostwa Steinke.
Dorastają beztrosko w majątku rodziców, szkolą się na lotników. Ich pierwsze dorosłe kroki zbiegają się z wybuchem drugiej wojny światowej.
Na ich nieszczęście stają po różnych stronach barykady.
Współczesność.
Magda opiekuje się swoim dziadkiem, który uparcie twierdzi, że nie jest tym za kogo wszyscy go uważają.
Magda wraz z siostrą nieświadome rodzinnej tajemnicy stawiają czoło światu.
Co łączy je z historią braci? Kim naprawdę jest ich dziadek? Czy miłość zawita w ich sercach? Czy przeszłość ma szansę na szczęśliwe zakończenie? Jaką tajemnice skrywa pewne znalezisko?
Od pierwszych stron dostajemy świetną, wielopokoleniową historię.
Autor stworzył powieść na dwóch płaszczyznach czasowych. Świetny zabieg, który w tym wypadku daje ogromne pole działania.
Mamy tajemnicę, przeszłość, która wraca, a to wszystko wprowadza nas powoli w klimat wojennych wydarzeń,który uwielbiam w książkach.
Powoli przywiązujemy się do bohaterów, kibicujemy im, przeżywamy ich rozterki, stratę najbliższych,a nawet miłość.
Autor sprytnie łączy fikcję z wątkami historycznymi, które miały miejsce.
Bardzo dobrze ...