Pochłonięte

„Pochłonięte” Martyny Bielskiej to debiut z gatunku powieści kryminalnych. Zdecydowałam się na nią głównie dlatego, że lubię kryminały I lubię też poznawać nowych autorów, szczególnie naszych rodzimych. Opis historii zawartej na kartach książki również mnie zaintrygował, więc rozpoczęłam lekturę z niemałym entuzjazmem.

Pomimo panującej wokoło pandemii, zamknięci w domach ludzie nie czują się bezpieczni. Gdzieś na ulicach Białegostoku grasuje morderca. Prokurator Narwiński dostaje dość trudną sprawę do rozwikłania. Odnalezione ciało zamordowanej kobiety, zabarwione na różowo, jest początkiem wyrachowanej gry mordercy z organami ścigania. Gry, w której każde kolejne ciało naprowadza na trop najmroczniejszych kart historii miasta. Czy Narwiński zdoła odkryć, kto i dlaczego na swoje ofiary wybiera pacjentki oddziału onkologicznego?

Debiutancka powieść Martyny Bieleckiej to ciekawie skonstruowany kryminał, w którym nie brakuje zaskakujących zwrotów akcji i ciągłego napięcia. Prowadzone śledztwo z każdą kolejną stroną wciąga coraz bardziej, krok po kroku próbujemy rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw. Co mnie bardzo zaskoczyło w tej książce to fakt, że autorka nawiązuje do II wojny światowej, a przy okazji przedstawia nam historię Białegostoku, przeplatając wątek kryminalny z historycznym. Mnóstwo w tej historii niewiadomych, mrocznych sekretów i tajemnic. Momentami jest dość brutalnie, więc nie każdy będzie w stanie przebrnąć przez lekturę, jednak mnie w...

"Pochłonięte" zaciekawiają nie tylko tytułem, ale również intrygują mroczną okładką. To klimat, który lubię i chętnie sięgam po ten gatunek, chociaż można się nieźle naciąć, bazując wyłącznie na tych wytycznych. Szczególnie w sytuacji, kiedy mamy do czynienia z debiutem, jak w przypadku tej powieści. Jest to debiut napisany w ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku z 2020 roku. Czy warto było po nią sięgnąć?

Akcja powieści rozgrywa się na ulicach Białegostoku. Kiedy w tunelu łączącym dwa budynki szpitalne zostają znalezione zwłoki kobiety, na miejscu zbrodni pojawia się prokurator Robert Narwiański. Na ciele ofiary nie widać żadnych siniaków, nacięć czy innych śladów przemocy. Ma ono natomiast nietypową różową barwę. Wraz z prokuratorem sprawą zajmują się komisarz Sławomir Krupa oraz aspirantka Marta Zalewska. Oprócz policjantów zajmujących się śledztwem poznajemy również Olgę Bukowską. Dziennikarka przyjeżdża do Białegostoku z Warszawy i dołącza do ekipy śledczych w charakterze historyczki, która szperając po archiwach, wyszukuje odpowiedzi na pojawiające się podczas pracy policji pytania. Bo śledztwo prowadzi policjantów w konkretnym kierunku, mocno związanym z czasami II wojny światowej.

Szybko okazuje się, że zabita kobieta leczyła się onkologicznie. Liczba ofiar rośnie. Kolejne ofiary znajdowane są w różnych miejscach miasta. Ich ciała zostają w określony sposób ułożone, a ustawki zawierają podpowiedzi ...

Demony mrocznej przeszłości Białegostoku wracają, by upomnieć się o tych, o których nikt nie chce pamiętać.

Gdy zapanowała pandemia wszyscy pochowali się w domach. Jednak nie oznacza to od razu, że zrobili się całkiem bezpiecznie na ulicach. W Białymstoku to idealna okazja dla morderców głodnych zabójstw

Z tego powodu prokuratur Narwiański zaczyna bardzo trudne wyzwanie. Znalezione zwłoki młodej kobiety do dopiero początek strasznej gry mordercy. Każde ciało to trop mrocznych kart historii miasta.

Czy uda się złamać sprawę, rozwikłać zagadkę i odkryć dlaczego ofiary to pacjentki oddziału onkologicznego? Jak wejść w umysł sprawcy i zrozumieć jego motywy?

To bardzo wciągająca, mroczna historia. Kryminał gdzie zabójstwa da brutalne, tropy i akcja trzymają w napięciu i nie wiadomo czego się spodziewać.