Opinia na temat książki Poczucie kresu

Długo nie mogłam się zebrać do przeczytania "Poczucia kresu", chociaż książka ta wiele razy krążyła gdzieś na moim horyzoncie. Coś mnie od niej odpychało a coś ciągnęło. Bałam się, że będzie to książka o niczym, ot, wynurzenia bohatera u schyłku życia, dokonującego rozliczenia ze swoją przeszłością. Rzeczywiście, Tony babrze się w swoich wspomnieniach z jakąś mdłą flegmatycznością, bezradnością w składaniu jakiejś spójnej narracji wydarzeń swojego życia. Fabuła jest obecna ale nie spełnia kluczowej funkcji, jest pokarmem dla refleksji o historii prywatnej, odpowiedzialności, okłamywaniu siebie i w końcu przeciętności.
Mimo, że fragmenty "Poczucia kresu" wydawały mi się bardzo trafne, a wiele refleksji gorzko prawdziwych, całość nie porwała mnie ani nie zachwyciła.
Jeśli komuś atmosfera tej książki przypadła do gustu, dobrą propozycją może być "Pensjonat pamięci" T. Judta.